Bijzondere kerst in Noord Ghana
Noord Ghana
Ghana
Hbplaatjes
Bijzondere kerst in Noord Ghana
Maandblogthema: Bijzondere kerst 2011 in Ghana
Een sfeerloze kerstavond, een tegenvallende eerste kerstdag, een waardeloze tweede kerstdag en toch ……………werd het een heel bijzondere kerst in 2011.
Nu kerst 2012 nadert moest ik terugdenken aan de kerst van vorig jaar. Alles ging mis en zat tegen en toch werd het nog heel mooi.
Na de start van onze rondreis door Ghana, Togo en Benin op het strand bij Accra zouden we via een nachtje Kumasi naar Mole NP in het noorden van Ghana gaan. Mole is hét park van Ghana om wild te zien. Vooral de olifanten van Mole zijn beroemd.
De tocht naar Mole verliep niet geheel probleemloos. Net voor Kumasi kregen we al autopech. De chauffeur bleef bij de auto en wij zijn met een taxi naar ons hotel gebracht waar we in het donker aankwamen. De auto werd gerepareerd en de volgende dag vervolgden we onze route naar Mole NP. Onderweg begon de auto weer kuren te vertonen. Motorkap open, een tikkie hier en een tikkie daar en dan konden we weer een kilometer of tien verder. Uiteindelijk stopte de auto er 20 kilometer voor Mole NP helemaal mee. Daar stonden we, laat in de middag, midden in de wildernis op een onverharde weg. Gelukkig kwam er na verloop van tijd een pick up langs. We konden achter in het bakkie meeliften naar Larabango. Bij de afslag naar Mole moesten we er uit. Daar stonden we met onze koffers midden op een kruispunt. Het was nog ongeveer 5 kilometer over een slechte weg naar Mole. In een mum van tijd stonden er veel Ghanese mannen om ons heen, die van alles voor ons wilden regelen. We hadden weinig keus. Na veel gedoe kwam er een enorm aftandse en vieze Suzuki Alto, waar we net al onze bagage in kregen gepropt. Met veel motorlawaai, veel gerammel en de radio op kei hard kwamen we in het donker in Mole aan.
Kerstavond. Het motel ligt op een mooie plek, maar is verre van sfeervol. Ook de hier en daar opgehangen kerstslingers konden daar niets aan verhelpen.
De volgende morgen zagen we zowel de chauffeur als de (nog steeds kapotte) auto bij het motel in Mole. De chauffeur regelde voor ons een 4x4 om een gamedrive te maken in het park. Ondertussen zou onze auto weer gemaakt worden. De gamedrive stelde niet veel voor. Het was eigenlijk een rondje om het motel, waarbij we gelukkig een paar kobs, een bosbok, een paar apen en één olifant gezien hebben. Helaas was ’s middags de auto nog niet gemaakt en ging onze dorpstoer niet door. Met rondhangen bij de kamer en het zwembad ging eerste kerstdag voorbij.
De volgende ochtend (tweede kerstdag) zouden we volgens het programma vertrekken naar Wa in het uiterste noordwesten van Ghana. De auto was echter nog steeds niet gemaakt. Er zou heel vroeg een (andere) monteur komen. Om half tien was er echter nog steeds niemand. Uiteindelijk belde onze chauffeur rond elf uur weer naar de garage. Ze snapten er niets van, want ze hadden toch echt iemand naar ons toegestuurd. Er werd beloofd dat er onmiddellijk een andere monteur zou komen. En ja hoor, tegen twaalf uur kwamen er twee monteurs op één brommertje. De eerste had onderweg pech gehad en zijn brommer niet meer aan de gang gekregen.
Ondertussen moesten wij onze kamer uit, want alles was volgeboekt. Zelfs in de slaapzalen was elk bed bezet. We moesten dus in ieder geval een andere slaapplaats gaan zoeken.
Na een uurtje sleutelen bleek dat de monteurs de auto ter plaatse niet gemaakt konden krijgen. We moesten naar het 20 kilometer verder gelegen Damango. Via een typisch Afrikaanse noodreparatie (een papiertje ergens tussen en een paar flinke klappen met de hamer) bereikten we met veel horten en stoten, en nog enkele noodreparaties, Damango. De garage bleek een schuur. De auto werd aan de kant van de schuin aflopende weg gerepareerd. De brandstofinjectie bleek het probleem te zijn.
De auto werd op een handkrikje gezet en het sleutelen begon. Levensgevaarlijk bleek achteraf. Het krikje begaf het net toen er iemand onder de auto bezig was. Er ontstond een doodse stilte totdat …. het broodmagere kereltje geschrokken maar breed lachend en ongedeerd onder de auto vandaan kwam.
Het was inmiddels middag en flink warm. We liepen wat rond om de tijd door te komen. Rond vier uur kwamen er twee jonge blanke vrouwen aanlopen. Hé, zijn jullie Nederlanders?? De dames bleken, met nog een studente, stage te lopen bij een weeshuis in Damango. Nadat we uit hadden gelegd hoe onze reis verliep kwamen ze met het advies om niet te laat in de middag te vertrekken naar Wa. De weg naar Wa is ’s avonds onveilig en er vinden veel overvallen plaats. Zij vertelden ook dat de twee aanwezige B&B’s in Damango vooral bekend stonden om de vele aanwezige vlooien. Als de auto niet op tijd gerepareerd was konden we contact met hun opnemen.
Uiteindelijk was de auto pas gerepareerd toen het donker was. We hebben de dames gebeld en de chauffeur heeft ons naar het weeshuis gebracht. Hier was het groot feest. De staf en de vrijwilligers vierden samen met de ruim 50 weeskinderen kerst. We werden uitgenodigd om mee te eten, te drinken en te dansen. Fantastisch om dit mee te maken.
Na de kerstviering zijn we meegenomen naar “vader Anthony”, waar de studentes gehuisvest waren. Na een heerlijke late maaltijd konden we daar overnachten. Het was zeker geen hotel, maar wie maalt daarom na zoveel tegenslag. Wij waren heel blij met de warme ontvangst.
Met de auto en de chauffeur is het niet meer goed gekomen. Uiteindelijk zijn beiden vervangen toen we in Togo kwamen. Ghana heeft dan ook niet gebracht wat we gehoopt hadden. Behalve dan de kerstviering in het weeshuis. Die maakte heel veel goed.
Foto's
