Het was de planning om van Accra naar Duayaw Nkwanta te reizen per bus. Maar degene die voor ons de buskaartjes had gekocht bracht ons in contact met zijn vriend George, en George moest toch die kant op. Dus konden we meerijden. George is een prima chauffeur, alleen zijn auto liet ons twee keer in de steek: een lekke band die halverwege vervangen moest worden, en een loshangende bumper die bij Kumasi nog even gelast moest worden. Ach, je hebt de tijd en de zon schijnt. Dus waar zouden we ons druk om maken? Altijd blijven lachen, dat is George's motto!