Rennen in Accra

Door: SuzanneGeudeke

Geplaatst op Aug 26, 2009

Natuurlijk zijn er in Accra dure sportscholen waar je onder het genot van de airconditioning en onder begeleiding van een echte sportleraar lessen kunt volgen. Helaas is het inkomen van een vrijwilliger vaak niet toereikend voor deze luxe. Het alternatief: ´s avonds om een uurtje of 5, als de zon langzaam onder begint te gaan een rondje door de buurt rennen. Een bezigheid die veel nieuwsgierigheid opwekt bij de lokale bevolking.

De Outfit
De schoenen zijn op straat gekocht bij een schoenenverkoper. Geen idee of ze nieuw zijn of tweedehands, of dat ze echt zijn of nep. Ze rennen wel lekker.
De broek is geïmporteerd uit eigen land, een te groot wit model. Ik heb dan ook menig keer de sportbroeken van mijn huisgenote gejat. Dit gecombineerd met een hemdje vormt de ideale renners outfit.

De Temperatuur
Heet, tot heel heet. Ik heb nog nooit zo erg gezweet als in Ghana. Stel je voor wat het resultaat is als je gaat rennen. Slechts één keer, in de regentijd, zijn we overvallen door een storm, waarbij de palmbomen bijna uit de grond gerukt werden door de wind. We hebben nog nooit zó hard gerend....

De Omgeving
Een rondje door de buurt betekent een rondje over slechte asfalt wegen met gaten, over zandwegen en als het even kan, door de berm. Het betekent open riolen ontwijken en het inhaleren van de zwarte uitlaatgassen van de vele trotro´s (minubussen) die langsrazen en je nét niet overrijden. Als je pech hebt is het "clean up day" en worden er massaal autobanden en plasticzakken verband. Lekker voor je longen.

Het betekent ook aangemoedigd worden door de taxi chauffeurs en straatverkopers. "Finish hard!" roepen ze, terwijl we nog maar 5 minuten onderweg zijn. Het betekent kinderen die lachend een tijdje met je mee rennen, de klanken van de "high life" muziek die je nog even de moed geven om door te gaan, de jonge man die tropische planten kweekt langs de kant van de weg, de andere jonge man die zijn geitenkebab ("met of zonder huid?") begint te braden, de vrouw die met haar kind op haar rug en 10 kilo ananassen op haar hoofd handig het verkeer ontwijkt. En als we dan moe en zwetend weer thuis komen zit onze buurman ons al op te wachten, genietend van een koud biertje."Hebben jullie echt 40 minuten gerend?" zegt hij hoofdschuddend. Hij heeft de tijd bij gehouden.

Hardlopen in Ghana is rennen met gevaar voor eigen leven. Hardlopen in Ghana is ook puur genieten.