In een buitenwijk van Serekunda komen we via een met diepe kuilen bezaaide weg bij de compound van de familie van onze chauffeur/gids. We kregen de gebruikelijke fotoboeken te zien. De kleinste keek mee in de boeken een zei steeds triomfantelijk toubab als hij een blanke persoon op de foto zag. We hadden een zak rijst meegenomen als dank voor de gastvrijheid. Daar werd direct een lekkere maaltijd mee gemaakt!