In 1995 gaan we voor het eerst naar Afrika, een weekje Gambia als kennismaking met Afrika. We gaan veel op pad en ook meerdere dagen het binnenland in. We voelen ons al heel snel thuis en deze reis zou het begin worden van een serie Afrika-reizen. Onze 1e dag is een zondag en die middag brengen we een bezoekje aan Serrekunda, waar het super druk is. Iedereen ziet er prachtig uit en loopt te paraderen. Uit eenvoudige huisjes komen de meest prachtig uitgedoste mensen met kleurrijke doeken en bling bling sieraden. Vooral de vrouwen zien er fantastisch uit. Opeens horen we een boel herrie van achter een muur. We zoeken een doorgang en komen op een binnenplaats vol publiek. Er wordt een worstelwedstrijd gehouden en dat is in Gambia de nationale sport. Op het veld lopen meerdere worstelaars, die allemaal een eigen muziekbandje bij zich hebben, die allemaal tegelijk spelen. Allemaal wat anders, dus het is een oorverdovend kabaal. De worstelaars lopen samen met hun bandjes rondjes langs de provisorische tribunes, die vol zitten met enthousiaste locals. Wij worden uitgenodigd ook plaats te nemen tussen hen en we kijken onze ogen uit. Het publiek kan wedden op wie er gaat winnen, de winst gaat dan echter niet naar degene die het goed had, maar naar de worstelaar, die zijn geld op het eind van de wedstrijd op komt halen bij het publiek! De boomlange mannen zien er imposant uit met goed getrainde en geoliede body's en lopen er apetrots rond. Wij kijken vol spanning vanaf het houten bankje samen met de locals wat er gaat gebeuren. Als de favoriete worstelaar van de vrouw naast mij zijn wedstrijd begint, knijpt zij mijn arm fijn. Vol enthousiasme omhelst ze me en haar spanning wordt op mijn arm afgereageerd. Het is een bijzonder vermakelijk spektakel en als enige toeristen genieten we enorm. De sfeer zit er goed in en het is een mooi begin van onze liefde voor Afrika.