Alternatieve ferry nemen
Banjul
Gambia
Keunings76
Alternatieve ferry nemen
Dit jaar kozen we voor een strandvakantie in Gambia met als doel veel daguitstapjes te maken naar de bekende bezienswaardigheden. Veertien dagen hadden we geboekt om zo ook alles te kunnen ondernemen in alle rust en op dagen dat we er zin in hadden.
Het begon al goed de eerste week hadden we te kampen met de laatste trekken van het regenseizoen, een ware natte moesson. Maar dit deed de pret niet drukken en tussen de buien door hebben we toch het een en ander kunnen ondernemen. Zo ook ons uitstapje naar Senegal.
Zo gezegd zo gedaan. We hadden een jongen bij het hotel gecharterd om met ons deze uitstap te realiseren hij wist hoe die alles goed kon regelen met de ferry en de grensformaliteiten, het vervoer en de weg naar Nationaal park Fathala.
Alles verliep vlekkeloos, we waren in alle vroegte bij de ferry in Banjul om als eerste de oversteek te maken naar Barra.
De ferry werd compleet volgestopt met alles eigenlijk te veel, te veel auto's, vrachtwagens, brommers, mensen, geiten, kippen en noem maar op de gekste dingen waren niet gek genoeg.
Aan de overkant aangekomen stond een taxi met chauffeur voor ons klaar om de reis te vervolgen.
Leuke taferelen langs de kant van de weg maakte het een vermakelijke trip.
Aan de grens van Senegal hebben we nog wat pindakoeken van een meisje gekocht die er op een vriendelijke manier mee aan het leuren was, haar dag kon niet meer stuk, want volgens mij had ze niet veel koeken meer over en wij hadden er natuurlijk de hoofdprijs voor betaald maargoed in hun ogen dan.
Het Nationaal park bezocht waar we onze ogen hebben uitgekeken, het was prachtig en veel leuker nog dan dat we hadden verwacht.
Vroeg in de avond begonnen we weer aan de weg terug naar Banjul. Toen we bij de ferry arriveerden bleek deze buiten gebruik te zijn en zou de volgende ochtend misschien een andere worden ingezet, want die ene was stuk. En nu?
Hele hordes mensen met toebehoren stonden voor de gate te wachten, te wachten op hoop dat het deze avond misschien nog ging lukken om toch aan de overkant te komen.
De jongen die we bij ons hadden vroeg aan ons of we het aandurfden om met de visserbootjes de overtocht te maken, anders zouden we een overnachtingsplek moeten gaan zoeken en hopen dat de ferry de volgende ochtend zijn dienst zou vervolgen.
Even dachten we na en bekeken we hoe het er aan toe ging. De bootjes werden volgepropt met veel te veel mensen, waren lek en al vaker was dit mis gegaan. Tja... wat doen we?
We kozen er dan toch maar voor om het avontuur aan te gaan.
De kosten waren vier keer zo veel als de ferry, want deze profiteerden er natuurlijk ook van om er een slaatje uit te slaan. Maar voor onze begrippen viel de prijs natuurlijk wel mee 35 dalasi nog geen euro!
Dus hup, op de nek van een Gambiaan werden we in een bootje gezet, een hele chaos waar we moesten gaan zitten, wij mochten onderin zitten dat waren de beste plaatsen (nou ik zat liever boven, maargoed) Nadat de boot leeg geschept was en helemaal vol met mensen konden we verkassen. Naast mijn man zat een vrouwtje haar hele levensverhaal te verkondigen, wat natuurlijk heel aandoenlijk was maar eigenlijk hadden we genoeg met onszelf. Nog nooit in mijn leven had ik zeeziekte gehad maar ik werd me toch ineens misselijk, toen ik ging staan en een beetje van me af kon kijken trok het gelukkig weg. Binnen een half uur bereikten we de overkant en al met al is het allemaal goed gegaan.
Achteraf gezien waren we toch blij dat we deze keuze gemaakt hadden, lekker weer in onze eigen hotelkamer slapen en dat lukt heel goed na zo'n spannende dag dat kan ik jullie wel vertellen.
Foto's
