Nadat we kennis gemaakt hadden met de oudheid van Aksum was onze volgende reisdoel de rotskerken van Lalibela. We deden dit stuk met de auto. Een niet zo veel bezocht Tigray gebied. De landschappen in dit gebied zijn prachtig en het is een reis terug in de tijd. Hier zie je zelfs nog geen mechanisatie. Alles gaat nog met de hand, met de os en met de ezel. Het is ook een arm gebied.
Dit betekende ook dat ons hotel in Sekota niet al te best was. Wat wel steeds heel leuk was was de vriendelijkheid en het enthousiasme van de bewoners.
Toen we de volgende dag verder gingen kwamen we veel mensen uit d bergen tegen die nar de markt van Sekota gingen. Overal stapten ze vanuit kleine padjes de weg op. Het was een en al vrolijkheid.
Deze oude baas liep er ook tussen in de typische houding van daar. Stok in de nek en gaan. Hoewel hij zo te zien een zwaar leven achter de rug heeft had hij er flink de pas in.
Aardig om te vermelden is dat niemand om geld vroeg en iedereen op de foto wilde. Volgens de gids hadden sommigen nog nooit een fototoestel gezien. Uiteraard was het kijken op het schermpje weer heel leuk.
De oude baas van de foto hoefde dat niet na een vriendelijke knik vervolgde hij zijn weg.