De rotskerken van Lalibela 9

Door: Pdanielse

Geplaatst op Mar 11, 2010

De rotskerken van Lalibela
De dag begint weer met een strakke blauwe hemel en we kijken via het balkon uit over de uitgestrekte vlakte onder ons. Na het ontbijt verlaten we het hotel voor de klim naar het dorpje. Eerst spuiten we onze voeten en benen in met anti vlooien spray, speciaal door Herman geregeld voor deze trip. Een paar Amerikanen die ons op de gang passeren, vinden dat een great idea en worden ook bespoten. Er schijnen vlooien te zitten in de tapijten van de kerken. Lalibela heeft ruim 10.000 inwoners, maar is wel voor de regio een belangrijke plaats. We lopen nog maar net of er wordt getoeterd. Een busje met daarin Amerikaanse mede hotelgasten die vragen of we mee willen rijden. Zo zijn we heel snel bij de ingang van de rotskerken. Dat is het doel van vandaag en een van de hoofddoelen van onze trip. Op het Internet heb ik aan de foto's van deze fascinerende kerken gezien hoe apart deze zijn. Gehouwen uit de rotsen en sommige in de vorm van een kruis. Rond de 12e eeuw schijnen deze 11 kerken ontstaan te zijn. In opdracht van de toenmalige koning Lalibela. Nu zijn zij voor de vele pelgrims uit het land een bedevaartsoord, waar men af en toe dan wel eens geweest moet zijn. Ook voor de toeristen is het een waar Mekka. Ik verwacht daarom veel drukte, het is een van de highlights van het land, maar het is er nog erg rustig. Er zijn twee groepen kerken. Een noord-west groep van zes kerken en een zuid-oost groep van vier kerken. Dan is er nog een los staande kerk. We kopen een kaartje en moeten wat vragen invullen, ook worden we gefouilleerd wat een veilig gevoel geeft. Dan stappen we in de wereld van de rotskerken. We zien gelijk al een grote kerk die overkapt is door de World Heritage organisatie, die hebben er een Wereld erfgoed van gemaakt. De kerk is inderdaad uit de rotsen gehouwen en er ontstaat in het midden een kerk met daarom heen een soort van pad waarvan de wanden net zo hoog zijn als de kerk zelf. Je moet eerst een trap afdalen om op het pad te komen. We zien vele kleurrijke pelgrims die de vele kerken bezoeken. Sommige zijn in diep gebed al of niet met de Bijbel in de hand. Andere moeten net als wij onze schoenen uit en betreden dan de kerk. Die zijn allemaal best klein van binnen en bevatten vaak wat fresco’s op linnen die aan de muren zijn gehangen. Sommige hebben een beeld in de rotsen gehouwen. Ook is er weer een ruimte in het centrum van de kerk waar alleen de priester mag komen. Zo lopen we langzaam door de diverse kerken die allemaal heel verschillend zijn. Er is ook een kapelletje wat boven op een rots staat. We zien heel veel moois aan de buitenzijde en binnen in de kerken die vrij sober gedecoreerd zijn. Overal is een priester en die trekken als ze ons zien, even een mantel om en pakken hun gebedsstaf met kruis erop en staan klaar voor een foto. Sommige mag je met flits in het donker fotograferen, maar doen dan een zonnebril op. Dat geeft dan weer een heel ander beeld van zo’n priester. Wel wordt verwacht dat je een donatie doet, na de foto.

Na een tijdje komen we weer bij de uitgang en lopen via leuke huisjes met een rieten dak naar de losliggende kerk. Dit is ook meteen de mooiste wat mij betreft. Als we aan komen zien we de kerk echt uit de bolvormige rots gehouwen met een duidelijke kruisvorm. We lopen via wat gangenstelsels naar beneden en zien dan hoe schitterend deze kerk is. In een gang zien we nog net hoe een paar mensen water besprenkeld krijgen van een priester. Wellicht dat deze mensen ook nog een vlucht met Ethiopien Airlines tegoed hebben….dan kun je wel een zegen gebruiken!
Ook hier struinen we even binnen rond en maken kennis met de priester die in de houding voor onze foto’s gaat staan. Verder lezen deze mensen de hele dag de Bijbel.