Dallol or not Dallol

Door: Dreamer666

Geplaatst op Feb 27, 2020

Ethiopië… hier wilde ik al 10 jaar geleden naartoe om te stammen te zien maar het is er nooit van gekomen.  Een jaar geleden zag ik tijdens een reisvoorstelling beelden van Dallol, het heetste plekje op aarde.  De  gekleurde poelen en de kamelencaravaans vond ik zo mooi dat Ethiopië terug op mijn reislijstje kwam te staan.  Toch was het wel even slikken… er is geen hotel.  Je moet er in de buitenlucht slapen op een soort van bamboebedje waar ze dan een dun matrasje opleggen . Hmm en is er dan een toilet?  Nope… een plasje of wat meer moet je doen achter een canvasdoek.  De deal die ik ooit met mijn man maakte over onze reizen is dat we altijd minstens een bed met eigen badkamer moesten hebben, dus…. Dallol zou het niet worden.  Zelfs kamperen hebben we nog nooit in ons leven gedaan en na een paar weken heb ik toch mijn man kunnen overtuigen om eens extreem avontuurlijk te doen en 1 nacht onder de sterren te slapen. Een week later was onze reis al geboekt,  want je weet maar nooit dat hij van gedacht zou veranderen ;-)

De rit naar Dallol was prachtig, wel veel bochtenwerk, maar dit is zo in een groot gedeelte van het noorden van Ethiopië.  Je bent  verplicht om in dit gebied in konvooi te rijden,  dit wil zeggen minimum twee 4X4  wagens. Een veiligheidsagent en een lokale gids inhuren zijn ook verplicht, en natuurlijk wil je ginder ook iets eten, en neem je ook een kok en hulpkok mee.

Eenmaal aangekomen was het  al snikheet, over de 40° en we wilden toch nog naar de gekleurde poelen.  Gekkenwerk, riep de gids. Maar we wisten niet eens dat je nog een stevige wandeling moest maken van 1,5km. Koppig als ik ben wou ik van geen uitstel horen en begonnen we in de verschroeiende hitte aan onze wandeling.  Het gebied  is heel uitgestrekt en die 1,5km was nog niet eens tot aan het eerste gekleurde poeltje. Het stappen verging ons eigenlijk niet al te best in deze verzengende hitte en nadat we de eerste gekleurde poeltjes bereikt hadden was onze kaars uit. De rest zouden we dan de volgende ochtend wel doen. Het lijkt niets als je soms 18km of meer wandelt in andere landen, en we hebben best al wel wat meegemaakt,  maar dit was echt niet te doen. Als je er achterna over nadenkt had het best wel eens gevaarlijk kunnen zijn.  Enkel wij en nog 6 andere toeristen hebben deze wandeling ondernomen in de namiddag, normaal doen ze deze wandeling enkel s’ochtends bij koelere temperaturen..

Daarna hebben we gewacht op de zonsondergang op de zoutvlakte, normaal zouden we de kamelen gaan fotograferen, maar blijkbaar hebben ze de meeste kamelen al ingeruild voor grote vrachtwagens. Dit was toch wel een teleurstelling. Dan toch nog wat leuke kiekjes kunnen maken van de auto’s op de zoutvlakte in de ondergaande zon. Een mens moet zich toch met iets bezighouden.

Na zonsondergang, begon de wind enorm op te komen en deze werd zelfs een heuse zandstorm.  Zo erg dat ze zelfs het kamp niet volledig hebben kunnen opstellen; je zag geen hand voor de ogen.  Buiten slapen was geen optie en we hebben gekozen om in de auto te slapen.  Een ongeluk komt ook nooit alleen zeggen ze en dit was dan ook zo bij ons.  Mijn man heeft s’nachts in de auto hoge koorts gekregen  en kon de volgende ochtend niet mee.  Om 5u s’morgens zijn we vertrokken om met zonsopgang het gebied te fotograferen.  Heel aangenaam van temperatuur was het die morgen omdat er redelijk wat bewolking was.  Naarmate het meer licht werd, zagen we dat het geen gewone bewolking was, maar donkere dreigende wolken.  Al snel begon het harder en harder te regenen. Gelukkig heb ik altijd een drybag bij om mijn fototoestel te beschermen tegen de regen  We hebben niet het hele gebied kunnen doorlopen, omdat we door en door nat waren.  Hoeveel pech kun je hebben: zandstorm, zieke man, geen kamelen meer en dan regen op een plek waar het zo goed als nooit regent !!

In dit gebied kun je ook wandelen naar de vulkaan  Erta Ale, dit hebben we niet gedaan. Voor de lava te zien moet je er blijkbaar al niet meer zijn en het enige wat rest is nog wat zwarte rook (in ieder geval is dit zo de laatste maanden), en daar heb je zeker geen extra nacht op zo’n bamboebedje voor over;-) 

BTW ze zijn nu echte wegen aan het aanleggen naar alle toeristische attracties daar , en er is zelfs sprake van een hotel in de toekomst. Het zal binnen een paar jaar zeker al niet meer zijn hoe het ooit was, maar het blijft nog steeds de hel op aarde.

Dallol or not Dallol …..?   Voor mij direct ja, mijn man zou zeggen NO WAY   ;-)