Familie van hem sjokt met het vee meters voor deze man. Door mij haalt hij deze achterstand niet in als ik wenk of ik een foto van hem mag maken. Dit vindt hij oké. Drie keer maak ik de foto over, omdat hij steeds zijn ogen dicht heeft. Ik baal, maar vind het prima geweest, bedank hem en groet hem gedag. Later die avond wordt het mij duidelijk als ik mij laat vertellen dat er volkeren zijn die door godsdienstige redenen nooit hun ogen open hebben wanneer er een foto gemaakt wordt.