We wandelen door Addis Abeba, op de laatste dag van onze rondreis. Voor ons loopt langzaam een oude dame. Aan haar omslagdoek en staf te zien is zij een non (geel is de kleur van nonnen en monniken, weet ik inmiddels). We passeren haar en groeten. Ze groet vriendelijk terug en we raken aan de praat. Haar naam is Emahoy (=non) Genet Weldetsadik, ze is 76 jaar oud en woont haar hele leven al in Addis. Ze spreekt vlekkeloos engels, dat ze geleerd heeft via de kerk. En ze nodigt ons prompt uit om mee te gaan naar haar huis, wat wij graag doen. Het is nog een stukje lopen.

De energieke dame zet thee en vertelt honderduit over haar nonnenwerk. Na de dood van haar man is ze non geworden, verbonden aan de George kathedraal in Addis Abeba. Dat gebeurt vaak in Ethiopië. Ze woont in een klein hofje, met haar zoon en kleinzoon naast haar. Die komen ook even op bezoek.

Genet doet dagelijks haar wandelronde door de stad en spreekt bedelende vrouwen met kinderen aan om hen te helpen en te stimuleren hun kinderen naar school te laten gaan. Ze helpt ze met wat geld en advies. Als een sociaal werkster. Prachtig werk. Een fijne ontmoeting met een geweldige local. Een levende engel.