Op reis naar Ethiopie 1

Door: Pdanielse

Geplaatst op Mar 8, 2010

Ethiopië, bakermat van de beschaving
Langzaam rolt het vliegtuig naar de landingsbaan om op te stijgen. De motoren gaan voluit en dan ….rolt hij weer naar de ontvangsthal terug. Uitstappen, problemen met de motor. Een uurtje later proberen we het nog een keer, we stijgen bijna op, maar weer rolt het vliegtuig uit naar de ontvangsthal. Kaput! En ander vliegtuig zal ons ophalen voor het verdere verloop van onze reis, dat duurt dan nog wel een uurtje of vijf. Maar ach, we zijn op vakantie en hebben de tijd.

Ethiopië, voor mij een magische klank van een land ver weg in Afrika. Wat mij het meest aansprak in de keuze om hier naar toe te gaan, waren de culturele schatten van de uit rotsen gehakte kerken in Lalibela. Het achtste wereldwonder volgens de Ethiopiërs. In de voorbereiding neem ik contact op met trouwe reis-metgezel Herman waar ik al eerder een aantal dagen mee op pad was. Herman stemt toe na overleg thuis en dan is het een kwestie van tickets boeken. Turkisch Airlines blijkt wederom de goedkoopste, maar via Ebookers is het nog voordeliger. Na het reisschema te hebben vastgesteld volgen de binnenlandse vluchten met Ethiopien Airlines, in totaal vier stuks en zoek ik via agenten ter plaatse de uitstapjes. Het land heeft wel openbaar vervoer, maar is gezien ons korte bezoek niet aan te raden. De agenten rekenen fikse bedragen voor een ontwikkelingsland en de uitdaging is om het zo budget mogelijk te doen, maar wel met goede hotels en hygiëne voorop. Uiteindelijk bespreken we een gids voor 2 dagen (Gonder en Simien Mountains), bijna alle hotels via Internet en de rest regelen we ter plaatse.
Visa regelen we ook ter plekke en een gele koorts prik via de GGD. We zijn er klaar voor.

Via Istanboel naar Addis Abeba
Op zondag reis ik af naar Schiphol. Het sneeuwt voor de verandering weer, dat is morgen over mijmer ik. Helen zet me af voor de vertrekhal en neemt afscheid. Even later ontmoet ik Herman en Marry. We checken in en nemen ook van haar afscheid, er is nu geen weg meer terug. We wisselen nog dollars, tegen woekerprijs en nemen plaats in het vliegtuig. Online inchecken heeft z’n voordelen, we zitten prima. We pesten een passagier die tussen ons in komt zitten weg, nou ja wegpesten en hebben het dan helemaal voor elkaar. Na een tussenstop in Istanboel van ruim anderhalf uur, komen we om 1.30 uur aan in Addis. Het is niet warm in de nacht en we lopen de slurf uit naar de aankomsthal. Hier regelen we een visa (20 $), wat snel geregeld is en gaan door de douane. Bij aankomst zie ik een man met een bordje met mijn naam erop en even later rijden we met deze taxi naar het Weygoss Guesthouse aan de Bole Road. Hier worden we verwelkomd en blijkt er een 1-pers. kamer te zijn geregeld. Geen punt, na overleg hebben we een twin room. Dan zit de eerste dag erop. Even later droom ik van wat komen gaat.

Addis Abeba verkennen
We ontbijten pancakes en gaan even later te voet de stad verkennen. Aan de overzijde zien we een bank en we gaan wat Birr’s wisselen. Er moet 5 man aan te pas komen! Met een koers van 18 birr in een euro is het makkelijk rekenen. 5.5. maal het aantal birrs, dus 100 birr is 5.50 euro. We lopen de drukke Bole Road af en zien ook hier files ontstaan. Mooie gebouwen worden afgewisseld met in heel slechte staat verkerende gebouwen. We zien diverse prachtige Ambassade gebouwen en verbazen ons hier ook weer over. Wat een geld zit daar niet in. We zien de nieuwste landcruisers rijden van de UN, die blijken in de duurste hotels te zitten. Zal wel een oorzaak voor zijn, zeggen we fronsend tegen elkaar. Aan het eind van de straat bij het centrum, passeren we een groot verkeersplein. Hier raast het verkeer voorbij, maar in het midden staan drie vrouwen met een grote strohoed op, die het vuil van de straat vegen. Het is een apart gezicht zo. We gaan rechtsaf richting de musea en passeren het gebouw van de Afrikaanse Unie. Een statig gebouw wat streng beveiligd blijkt te zijn. Een foto voor de deur zit er niet in en we doen het dan maar een eindje verder door het hek. Ik heb nog steeds niet de indruk in een ontwikkelingsland te zijn. Dat verandert als we de weg verder omhoog lopen en we uitzicht krijgen over Addis. Mooie gebouwen, flats in de verte en op de voorgrond krotten gemaakt met behulp van ijzeren golfplaten.