Verassende eerste kennismaking met Ethiopie
Addis Abeba
Ethiopië
Mama-afrika
Verassende eerste kennismaking met Ethiopie
Ethiopian Airlines vliegt ons letterlijk terug in de tijd. Het is 20 septermber 2009 als we vanuit Brussel vertrekken en het is 21 september 2001 als we boven het hoogland van Ethiopie vliegen en op punt van landen staan. In Ethiopie gebruikt men nog de Juliaanse kalender waardoor het land enkele jaren achterop loopt. Op 11 september heeft men hier nieuwjaar gevierd en is het voor de Ethiopieres 2001!
Vanuit het vliegtuigraam kijk ik naar beneden en zie iets dat ik eigenlijk totaal niet had verwacht! Overal zie ik bergen en het landschap is waanzinnig groen! Lieve mensen, vergeet de beelden van 1985 van hongerige mensen en dorre woestijnlandschappen, Ethiopie is groen, waanzinnig groen!!
Op de luchthaven van Addis Abeba wisselen we al snel wat van onze euro's om in de lokale Birrs. Het vrouwtje achter de balie vind het allemaal erg grappig, geduldig telt ze de stapels met 1 Birr biljetten die we hebben gevraagd (deze hebben we oa later in het zuiden nodig omdat je daar moet betalen voor het maken van foto's)
We gaan de hoofdstad Addis Abeba (= nieuwe bloem) maar eens inspecteren. Het is een drukbevolkte stad, overal lopen mensen en dieren. De dieren (koeien, geiten, ezels) lopen gewoon los over de weg, een ware uitdaging voor alle chauffeurs hier. En dat zijn er nog al wat. Want zien we al veel mensen, we zien nog veel meer auto's en taxi busjes. Er hangt een dikke laag van uitlaatgassen in de lucht, die je direct alle adem beneemt. Maar ik voel me meteen thuis, ik ben terug in Afrika!
We bezoeken de Piazza en het Nationaal Museum, waar je de overblijfselen van Lucy kunt bekijken. Er wordt gezegd dat dit waarschijnlijk de oudste mens ter wereld is. Verder zie je er en scala van attributen uit de Ethiopische oudheid, leuk om eens te bekijken. Vervolgens nemen we een taxi naar de mercato. Onze taxichauffeur staat erop met ons mee te gaan de markt op, volgens hem moeten we er uitkijken voor "de maffia". Het is erg druk op de markt. Onveilig voel ik me er niet, maar het is beter om niet te veel geld op zak te hebben of met dure camera's rond te gaan lopen. Maar dat geld voor zoveel plaatsen toch!
De volgende ochtend vertrekken we al heel vroeg richting Baher Dar. We rijden door het gebied van de Amhar bevolking. Ik krijg geen genoeg van het landschap dat aan me voorbij trekt, Alles is prachtig groen en overal staan wilde bloemen volop in boei in de kleuren geel en paars. Als we stoppen om wat te eten langs de kant van de weg komen overal kinderen vandaan. Telkens weer verbaas ik me erover waar ze nou toch zo snel vandaan komen, net was dit gebied nog compleet verlaten, tenminste..dat dacht ik. De meisjes hebben rieten mandjes bij zich. Ik koop een mandje en dan begint een ander meisje spontaan te huilen. Ze had haar mandje zo graag willen verkopen. Ach, dan koop ik er toch nog maar ééntje extra en de tranen worden gedroogd.....
Foto's
