Egypte Woestijn en oases
Het disneysyndroom
Ik heb net een foto geplaatst van een prachtige plek waar we overnacht hebben. Toen kwam het Disneysyndroom weer bij me op waar we tijdens de reis veel over gelachen hebben.
Wat is dat. Ik heb nog niet veel gereist en je hebt zo in de loop van je leven bepaalde voorstellingen van dingen en plaatsen.
Zo is er bv "de oase". Wie kent niet de Donald Duck, waarin Donald verdwaald raakt in de woestijn en een oase ontdekt. Een paar gebogen Palmbomen, water wat Bedouiene tenten en kamelen. Nu, de echte oases in Egypte waren complete dorpen, klein tot groot . Dan de Felouka tocht op de Nijl. De voorstelling wederom, de NIjl zoal je die nog wel bij Aswan richting de Grote Nasserdam ziet, kronkelend, groen aan de kanten, de woestijn, af en toe wat mensen. Maar goed na Aswan is hij breed en totaal niet romantisch meer te noemen. Je Felouka gaat verloren tussen al de Cruiseboten die er varen. Wij noemden ze Dozen, want ze zijn groot en vierkant. Dan de overnachting op de Felouka. Gedacht rustig langs de kant te liggen. Door weinig wind kwamen we niet zo ver en toen hebben we aangelegd. Voor de grap vertelde ik dat ik waarschijnlijk oordopjes nodig zou hebben om te slapen, want elk kwartie kwam er zo`n grote doos langs en verderop reden de auto`s en het spoor. Maar het was wel een mooi ervaring, eten en slapen op de Felouka. De nacht was wel stil en de ochtend de zon zien opkomen, prachtig. En ja, Disney is Disney om onze fantasie zo af en toe te voeden en dingen te kunnen relativeren. Het was een fantastiche vakantie.