De wondere onderwaterwereld van Ras Mohammed

Door: Chan

Geplaatst op Oct 22, 2010

Het wordt geen Tiran vandaag. Best jammer aan de ene kant.. maar mijn stekkie is ook zeker niet verkeerd.
Vandaag ga ik mee naar Ras Mohammed ! Onze duikleidster vandaag is de Oostenrijkse Verena.
We verzamelen om 08:00 op het duikcentrum, lopen naar de boot en varen in ongeveer een uur naar Nationaal Park Ras Mohammed. We maken ons klaar voor de eerste duik bij Ras Ghozlani. Om 10:00 springen we het water in, en dalen af naar 24 meter. Ik duik met een Nederlander uit de groep. Achteraan zwemt een Duitser met camera. Na zo'n 20 minuten kijk ik, geheel toevallig, naar boven, en zie een golvende zwarte vlek voorbij komen, zo'n 20 meter boven ons. Ik ben enthousiast, en gebaar naar iedereen dat ze moeten kijken; een Spotted Eagle Ray. (helaas, geen Manta... )
We zwemmen verder, komen prachtige koralen tegen en 2 Murenes. 1 ligt stil in zijn holletje, de ander zwemt langs ons als een zeeslang...
Na 55 minuten kom ik weer boven, met 80 Bar. Het gaat steeds beter.. en ik geniet van al het moois.

We varen door naar Yolanda Reef & Shark Reef. Het wordt een driftduik dus de boot zal niet voor anker gaan. Bij de briefing vertelt Verena ons dat bij dit rif het Suez Kanaal en de Golf van Akaba samenkomen en er dus nogal wat stroming kan staan. Ze vertelt ons dat het misschien nodig is om met onopgeblazen stabjack te water te gaan en gelijk af te dalen, zodat we elkaar ontmoeten op 10 meter diepte. Verena spingt als eerst het water in om de stroming te checken. Er is wel stroming maar we kunnen gewoon bij de boot drijven, snel verzamelen en dan gelijk afzakken naar beneden. Verena wil ons snel beneden hebben, en voor de zekerheid neem ik nog een kilo'tje extra lood mee in mijn zak. We gaan bij Yolanda reef te water, 'bij' het Yolanda-wrak dat in 1980 naar de zeebodem gezonken is. Het wrak zelf ligt op 180 meter diepte maar tussen de 12 en 26 meter vinden we genoeg moois uit het wrak. De bodem is bezaaid met wc-potten en badkuipen van 'Ideal Standard'. Het merk dat ze ook in alle hotels gebruiken De letters waren nog goed te lezen....

De mooiste koralen komen we tegen. Er staat een soort hek op de bodem, begroeid met om en om dieprode en paarse koralen, zo mooi ! We zwemmen weg van de wrakstukken langs de koralen en pinnacles richting Shark Reef. De stroming is onberekenbaar en ineens moeten we hard doortrappen met onze vinnen om nog vooruit te komen. We komen een krokodilvis tegen en ineens heb ik moeite om beneden te blijven. Ik voel dat ik mijn loodgordel nog om heb en voel aan de rechterzak van mijn stabjack. Het voelt hard aan, maar toch klopt er iets niet. Ik adem heel diep uit en zak weer wat. De rest van de groep helpt me om beneden te blijven, iets wat niet makkelijk is als je ook nog eens sterke stroming tegen je hebt. Verena gooit mijn zakjes vol met wat lood, en we kunnen onze duik weer rustig vervolgen. We komen nog een enorme Murene tegen van een meter of 2 en een Napoleonvis. Na 53 minuten komen we weer boven. 26,2 meter en 70 Bar over. Netjes, en wat een prachtige duik was dit !!!

Op de boot zie ik wat het probleem was. De 'open' schuifzakjes mocht ik op een eerdere duik niet gebruiken voor lood, omdat deze open zijn aan de bovenkant. De zakjes die ik wel mocht gebruiken, waren ook open, maar opgevouwen en met een kliksysteem vastgemaakt aan mijn stabjack. Door het gewicht en waarschijnlijk de harde stroming is 1 van de zakken gaan schuiven, en is zo het lood uit mijn zak gegleden.... een mooie les geleerd.