Toeristisch
Cairo
Egypte
Esthervanderham
Toeristisch
toeristisch (22-09-2007)
18-09-2007
"Ila Midan Al-Tahrir, Al-Mathaf Misr, min fadlik" zeg ik tegen de chauffeur. Hij knikt en ik stap achter in de zwartwitte taxi die mij naar het Egyptische museum gaat brengen. We rijden al toeterend en manoevrerend door het chaotische verkeer en komen na ongeveer 15 minuten aan op het Midan Al-Tahrir, het centrum van Cairo. Daar is ook het museum. Ik geef de chauffeur 7 Egyptiche ponden wat gelijk staat aan ongeveer 1 euro en loop naar de ingang van het museum.
Als ik, na een hele reeks van scanners en controles, eenmaal binnen ben loop begin ik aan de gigantische verzamling van voorwerpen uit de Egyptische geschiedenis. Over al staan grote standbeelden, en sarcofagen, van hout, steen en sommige van goud.
Ik besluit me te beperken tot 1 verdieping want anders is deze overvloed aan historische schatten niet te hanteren. Langzaam wandel ik door de gangetjes, langs alle hierogliefen en borstbeelden de trap op naar de eerste verdieping. De bewaker die ik passeer reciteerd zacht zingend zijn pocket koran. Boven is een van de pronkstukken van het museum, de mummie kamer. Hier liggen een groot aantal koningen en koninginnen op geschikte temperatuur tentoongespreid. Maar ook zijn er gemummificeerde slangen, koeien, honden, apen, en meters lange krokodillen. Wauw! Bij de meeste is hun vacht nog zichtbaar.
Verderop is de vleugel van Toetanchamon, met een grote rijkdom aan attributen die uit zijn tombe hier verzameld is. Alleen de mummie is achtergelaten in de pyramide. En het is voornamelijk goud wat er blinkt: tronen, bedden, beelden en natuurlijk het beroemde masker.
Als ik na een paar uur volledig verzadigd ben voeg ik me bij de groep toeristen die in buiten in de schaduw zitten om wat te drinken. Sommige van hen zijn half ontkleed, de mannen met rood verbrande borst en de vrouwen met ultiem korte broekjes en navelhemdjes. Ze dragen een oranje sticker om aan te geven dat ze bij dezelfde club horen. Ze worden en mass door hun touring car voor de ingang van het museum gedropt en kunnen daar na afloop weer instijgen om terug te rijden naar het hotel. Ik geef ze groot gelijk, ik zou ook zo niet over straat gaan :)
Als ik terug loop naar het Tahrir wordt ik hartelijk ontvangen door papyrusverkopers en taxichauffeurs. Als ik hun aanbod in het arabisch afwijs wordt er geinformeerd of ik dan uit Marokko of Tunesie kom. Ik loop stug door en zigzag de straat over om daar een betaalbare taxi terug naar huis te nemen, wat nog niet makkelijk is omdat iedereen aan het eind van de middag op weg naar huis is voor de iftar, de maaltijd die het vasten breekt.
's Avonds maak ik met Salma en een paar vrienden een feluca-tocht over de Nijl. In deze traditionele zeilboot worden we langs de grote neon reclames en 6 sterren hotels gevaren die het verkeerslawaai voor ons tegenhouden zodat op het water rustig en stil is.
Na afloop drinken we heerlijke mint thee op een van de drukke terrasjes van de vele theehuisjes in het centrum. Hier verzamelen mensen na de iftar om samen thee te drinken, shisha te roken en zonnebloem pittjes te eten. Er is, op mij na, geen toerist te bekennen.
Foto's
