Vanaf het moment dat de Franse zanger Claude François zijn enorme hit "Alexandrie Alexandra" uitbracht, raakte ik gefascineerd door deze Egyptische stad. Ook al is de vuurtoren verzonken in de Middellandse Zee en ook al is de antieke bibliotheek al eeuwen terug afgebrand, het blijft een prachtig stukje Egypte. Het was ooit zelfs de hoofdstad en het werd gesticht door niemand minder dan Alexander de Grote.

In de stad staat trots de rode granieten zuil van Pompei. Al zeventien eeuwen houdt hij zich staande in een serapeum, dertig meter hoog en geflankeerd door sfinxen. Het serapeum, een tempel die gewijd is aan de hellenistische god Serapis, is grotendeels verwoest maar je kunt er nog doorheen lopen. Ook onder de grond. De granieten pilaar is puntgaaf en lijkt net als vele andere bouwwerken uit het oude Egypte de eeuwigheid uit te dagen. Daarnaast liggen de leeuwen met mensenhoofden al sinds mensenheugenis op wacht, vriendelijk kijkend en versteend.