Niet alles uit het magische Egypte heeft de tijd weten te trotseren. Pharos bijvoorbeeld, de legendarische vuurtoren van Alexandrië was één van de zeven wereldwonderen uit de klassieke oudheid. Honderdendertig meter hoog was deze toren waarvan het licht op meer dan vijftig kilometer afstand kon worden gezien. Ruim anderhalve duizend jaar lang diende hij als gids voor de zeelieden alvorens hij aan het einde van de Middeleeuwen na twee opeenvolgende aardbevingen verging. De restanten zijn grotendeels in zee verdwenen. Honderd jaar later werd op dezelfde plek dit roze fort van Qaitbey gebouwd, voor een deel met behulp van granieten zuilen en grote brokstukken die van Pharos afkomstig waren.

Het fort is mooi maar haalt het niet bij de schoonheid die de vuurtoren moet hebben gehad. Nog steeds wordt de vuurtoren in één adem genoemd met de naam van de stad. De eeuwigheid lijkt hij hiermee alsnog te hebben overwonnen.