Mijn 250e foto is voor Alexandros, de bijnaam van Alexander de Grote. Dat is één van de helden die ik bewonder. De Macedoniër was één van de machtigste koningen aller tijden en veroverde ruim driehonderd jaar voor Christus op jonge leeftijd een groot deel van de bekende wereld.

Hij stichtte bijna twintig steden die de naam Alexandrië kregen Eén daarvan ligt in het noorden van Egypte, aan de Middellandse Zee. De huidige miljoenenstad was één van de belangrijkste steden in het Romeinse Rijk, vormde eeuwenlang het wereldcentrum voor kennis en cultuur en was een millennium lang de hoofdstad van Egypte. Alexandrië stond voor prestige.

In de stad staat trots de rode granieten zuil van Pompei. Al zeventien eeuwen houdt hij zich staande in een serapeum, dertig meter hoog en geflankeerd door sfinxen. Het serapeum, een tempel die gewijd is aan de hellenistische god Serapis, is grotendeels verwoest maar je kunt er nog doorheen lopen. Ook onder de grond. De granieten pilaar is puntgaaf en lijkt net als vele andere bouwwerken uit het oude Egypte de eeuwigheid uit te dagen. Daarnaast liggen de leeuwen met mensenhoofden al sinds mensenheugenis op wacht, vriendelijk kijkend en versteend.

Meestal worden de foto's vanuit een andere hoek genomen, waardoor je enkel de zuil en de leeuwen ziet, met de lucht als achtergrond. Ik vond het mooi om te laten zien hoe de zuil er écht bij staat: omgeven door gebouwen. Het is een ander en minder fotogeniek standpunt maar het is wel zoals het nu is.