Op de grens met Ghana
Centraal Burkina Faso
Burkina Faso
Lubbja01
Op de grens met Ghana
December/Januari 2013-2014 maakte ik samen met mijn familie een rondreis door Burkina Faso. Eerder was ik hier als vrijwilliger werkzaam in 1977 en 1978. Voor mij was, ondanks het feit dat ik op veel plaatsen in het land ben geweest, de zuidkant van BF een onbekend gebied.
Na meer dan een week in de toeristische omgeving van Bobo Dioulasso, Banfora en Gaoua te hebben vertoefd ging de reis langs de grens met Ghana. Na onze koffers op het dak te hebben vastgesjord vertrekken we vanuit Gaoua eerst naar de oude garnizoensstad Diebougou.
Na een uur rijden hebben we al 90 km. op asfalt gereden. We maken in Diebougou een stop om het gangenstelsel in een militair verdedigingswerk te bezoeken. Onze gids komt echter niet opdagen. We zien een aantal jongetjes rondlopen en vragen hen naar de ingang. Het blijkt dat ze goed op de hoogte zijn. Ze begeleiden ons en laten het ondergrondse gangenstelsel zien. In het midden is een opening naar boven zodat het in de gangen niet pikkedonker is. Af en toe scheert er iets dicht langs je hoofd. Het blijken vleermuizen te zijn, die hier hun huis van hebben gemaakt.
Na dit intermezzo vervolgen we onze tocht. We stoppen nog even om een katoen verzamelplaats te bekijken. In de omgeving hebben we leeg geplukte katoenvelden gezien. Er is weinig verkeer op de weg. Het is alsof we in en soort niemandsland verkeren.
Nog ruim voor de middag komen we aan in de regionale hoofdplaats Leo. We hebben geluk het is er weekmarkt. Van heinde en ver komen de mensen om hun waar te verkopen. Dit is een kleurrijk gezicht, waar vrouwen hun koopwaar uitstallen op bankjes, kleedjes of gewoon op de grond. Het is een komen en gaan van mensen te voet, op de fiets, met bicyclette, met ezel, per auto, vrachtwagen, taxibrousse. Je komt ogen en oren te kort om alles waar te nemen. Ik zou er wel een dag kunnen ronddwalen. We gebruiken een smakelijke maaltijd in een restaurantje. Op de achtergrond wacht een gier op wat komen gaat.
Met een goed gevoel vertrekken we en gaan op weg naar een wildpark. Het eerste gedeelte van de weg is nog goed te doen. We merken dat we langzamerhand het wildpark Parc de Nazinga in rijden. De snelheid loopt terug tot 30 km. per uur. Op afstand zien we een aantal antilopes. Ook duiden uitwerpselen op de aanwezigheid van olifanten. Als we arriveren op het kampement wacht ons een verrassing. Op korte afstand achter doornig struikgewas zien we onze grote vriend de olifant. Gelukkig is hij ons goedgezind.
Tegen de avond kijken we vanaf onze stoel naar de andere kant van het meertje en zien daar familie olifant zich verzamelen om vervolgens te verdwijnen in de bush.
De volgende ochtend maken we een game-drive. Gezeten op het dak van de four-wheel drive doorkruizen we het park en zien verschillende soorten dieren.
Na een ontbijtje met stokbrood vervolgen we onze weg naar Tiebele; het dorp met de beschilderde huizen. Eerst is het onder een strooien afdak acclimatiseren in Tiebele lodge. We krijgen onze eigen hut met muurschildering. Een prima plaats voor siësta. Als de ergste hitte is geweest bezoeken we onder begeleiding van een gids het dorp. Ons wordt duidelijk gemaakt dat het erg veel energie kost om de beschilderde huizen in stand te houden. Door de zon en wind hebben de kleuren erg te lijden.
's Avonds krijgen we bezoek van een stel jongeren die de traditionele Kassena dansen uitvoeren. Ook wij moeten er aan geloven. We merken dat we het natuurlijke bewegingsritme van de Afrikaan duidelijk missen. Dit leidt tot het nodige (leed)vermaak.
De volgende dag gaan we de omgeving verkennen. Zo maken we kennis met een oude pottenbakster. Zonder draaischijf lukt het haar om in een half uur uit de rollen klei een gave pot te maken.
We vervolgen onze tocht en komen langs een goudzoekers dorp. We zien provisorisch gemaakte hutten gevlochten van stro en voorzien van plastic. In het dorp zien we alleen jongemannen. Verderop op heuvels zien we ze bezig bij rode diepe gaten. Af en toe wordt een mandje met grondstof naar boven gehaald. Het materiaal wordt gewassen en gezeefd in de hoop dat er korreltjes goud achterblijven. Als ik wat kleding wil uitdelen komen ze op me af gestormd. Ik merk dat het een hard bestaan is, met weinig kans op rijkdom.'s-Middags vertrekken we via Ouagadougou naar Kaya.
Terugkijkend op 3 dagen zwerven langs de grens met Ghana heb ik genoten van de diversiteit in zaken die we hebben kunnen ervaren.
Foto's
