Tegen zonsondergang is het tijd om op pad te gaan. We stappen weer in de mokoro's voor een tochtje over de Delta. De polers proberen zoveel mogelijk de brede sluizen te ontwijken omdat zich daar de meeste nijlpaarden bevinden. Echter is het tijdens dit tochtje juist wél de bedoeling om ze te zien. We zijn namelijk onderweg naar de hippopool.
Terwijl we langzaam door het riet varen, horen we voortdurend het geknor van de nijlpaarden. Ik zie dat de polers waakzaam zijn want ook zij willen uiteraard geen aanvaring met een nijlpaard.
Na vijftien minuten varen, bereiken we de hippopool. In de verte liggen meerdere nijlpaarden in het water. "Look, look" zegt Etsy tegen me. Jaja...ik zie ze ook. Gespannen zit ik in het kleine bootje en duim dat ze vooral daar in de verte blijven liggen. De zonsondergang is serieus wonderschoon maar ik blijf toch nerveus. Ik heb het gewoon niet op die beesten...
Zodra de zon onder is, gaan we er snel weer vandoor. De polers willen voor het donker terug zijn...en ik ook. Eenmaal terug in het kamp geniet ik van het prachtige uitzicht. Ik heb weer vaste grond onder mijn voeten en voel me langzaam weer ontspannen. Dit is zonder enige twijfel één van de mooiste zonsondergangen ooit!