Een nieuw land een nieuw reserve.
Een nieuw land een nieuw reserve.
Binnenkort stoppen we met het vliegen van 3x in de week naar Lusaka en vervalt deze lijn, helaas.
Toch wilde ik er graag nog eens naartoe omdat je op een langere stop door kon naar Livingstone en van daar uit verder naar Botswana's Chobe np.
Het moest er nu maar eens van komen.
Het tripje goed voorbereid en het aan een aantal anderen van de crew voorgelegd met de vraag of ze misschien ook mee zouden willen.
Gelukkig waren er naast mij nog een aantal liefhebbers en zo vertrokken we daags na aankomst met Proflight van Lusaka naar Livingstone.
Een vlucht van een uur en aangezien de vlucht al om 0800uur vertrok waren we mooi vroeg in Livingstone.
Daar werden we netjes opgewacht door ons transport en werden we naar de grens met Botswana gereden alwaar we de nodige stempels moesten laten plaatsen in ons, al redelijk volle, paspoort.
Het ging allemaal vlotjes en voordat we het wisten zaten we op een speedboot naar de overkant op het 4 landen punt (Zambia, Zimbabwe, Botswana en Namibië).
Hier staan rijen vrachtwagens te wachten totdat ze eindelijk aan de beurt zijn om op de pont (1 of 2 vrachtwagens tegelijk) te kunnen voor de oversteek van 5 minuten.
We hebben ons laten vertellen dat het soms wel een halve maand duurt alvorens ze aan de beurt zijn, pfffff.
Wat doe je al die tijd, vroegen we ons af......
Wij konden gelukkig zo over met een boot van de organisatie en dus stonden we in 3 minuten opeens in Botswana.
Ook hier een stempel laten plaatsen (gelukkig geen visum nodig voor Botswana) en na het beantwoorden van wat vragen door een official over Ebola (waar kwamen we vandaan, voel je je goed enz) konden we door richting Kasane wat een kwartier rijden was.
Landen om 0900uur in Livingstone en om 1100uur al in je lodge zijn vonden wij best een aardige prestatie.
We hadden de tijd even alvorens we een afternoon boat cruise gingen doen van 1500-1830uur en die tijd brachten we door met een natje en een droogje op het terras onder de boom.
Heerlijk om weer terug te zijn in de bush.
De geluiden van de vogels, de geur die bijna overal in Afrika hetzelfde is, heerlijk weer helemaal thuis.
Voordat we het wisten was het alweer tijd om ons voor te bereiden op de boat cruise.
Met een snelle boot het water op en maar kijken wat je tegen komt.
We hadden een goede Zimbabwaanse vriend van ons uitgenodigd om mee te gaan en daar heeft hij niet lang over nagedacht want de natuur in is voor hem altijd een traktatie.
Lang hoef je niet te varen voordat je iets ziet want langs de kant wemelt het werkelijk van de vogels en iets verderop struikel je over de hoeveelheid olifanten op een eiland in de rivier.
Het is wel een toeristisch trekpleister want alles wat zo ongeveer varen kan vaart uit rond deze tijd.
Op een aantal sightings is het werkelijk zoeken naar een mooie stek voor de kiekjes.
Dat deed me weer denken aan de Masai Maraa waar je ook vaak een sighting met vele toeristen moet delen.
Het mocht de pret niet drukken want spelende en overzwemmende olifanten is altijd super om te zien.
Alleen een slurf boven het wateroppervlak uit zien steken en de rest van de olifant geheel onder water is werkelijk een fantastisch gezicht, al zeg ik het zelf.
Naast olifanten zagen we vele nijlpaarden, crocs (best groot van dichtbij) en kuddes Cape Buffels.
Langs de oever zagen we opeens veel marabu's staan en gieren cirkelen wat meestal goed nieuws is en zo ook deze keer.
Half in het water lag een dode buffel en de vele vogels deden zich tegoed aan dit meevallertje.
Crocs lagen met hun bek open te wachten totdat zij konden beginnen aan het maal maar voor nu waren de gieren en de marabu's er even de baas.
Na zonsondergang weer terug naar de lodge om de indrukken met een amarula in de hand te verwerken op het terras langs de rivier.
Wat een have dag (nu al) en dan moest de gehele dag safari morgen nog komen.
Na het heerlijke avond eten vermoeid naar het huisje gelopen om met een grijns van oor tot oor in slaap te vallen.
Wat een mooie dag zeg ........