Kopje onder in Chobe
Chobe National Park
Botswana
Mooster4577
Kopje onder in Chobe
Mijn autoroute- In 2008 hebben wij voor het eerst Namibië bezocht. Dit land heeft diepe indruk op ons gemaakt en op het vliegveld van Windhoek hebben wij onszelf beloofd hier absoluut weer naar terug te keren. Een jaar later was het al zover. Met een 4x4 en een tent op het dak hebben we dit keer het noorden van Namibië bezocht in combinatie met Zimbabwe en Botswana.
Deze route voert je langs de meest prachtige natuurgebieden. Van het Mahango game park en Mudumu National Park in de Caprivistrook zijn we naar de Victoria Falls in Zimbabwe gereden. Indrukwekkend om op dezelfde plek te staan als David Livingstone in 1855. Na de vele benodigde stempels in ons paspoort ontvangen te hebben en dubieuze belastingen te hebben betaald, zijn we vervolgens van de Victoria Falls via Kasane naar Chobe National Park gereden. De bijzonder avontuurlijke Chobe road begint in Kasane en eindigt na ongeveer 160 km in Savute. Langs de Chobe rivier zagen we gigantische groepen olifanten met kleintjes die in modderpoelen speelden, buffels, giraffes en de meest mooie vogels. Onderweg vriendelijke mensen en mooie afgelegen plekken om te overnachten (waar je met de auto naar het toilet moet omdat buffels je buren zijn op de camping).
Het is opvallend hoe vaak het ons afgeraden wordt om zelf in een land rond te reizen. De meest gehoorde argumenten zijn: slechte wegen, geen of weinig aanduidingen, rijgedrag andere weggebruikers, dieren op de weg, weinig voorzieningen etc. Wij reizen in elk land altijd volledig zelfstandig en boeken naast de vlucht en autohuur van tevoren verder niets. Op deze manier hebben we de volledige vrijheid om te gaan en staan waar we willen. Telkens weer een nieuw avontuur, mooie plekjes ontdekken naast de gebaande paden en na een dag vol indrukken lekker voor je tent genieten van de zoemen-de insecten en andere dierengeluiden. Dat is voor ons het ultieme vakantiegevoel!
Dat wil niet zeggen dat onze reizen altijd vlekkeloos verlopen. Tijdens onze reis reden we op een gegeven moment langs een rivier, ergens tussen Chobe National Park en Moremi National Park. Na een mooie foto gemaakt te hebben van een wegvliegende roofvogel hield de weg ineens op. Dat wil zeggen, de weg vervolgde zijn route aan de overkant van de rivier. We moesten de rivier dus oversteken maar hoe? Verhalen van krokodillen en bilharzia spookten door ons hoofd. Na wat andere autosporen gevolgd te hebben besloten we de gok te wagen en in het midden van de rivier over te steken. Heel voorzichtig reden we de oever af, maar al gauw werd het dieper en dieper totdat we bijna voorover kukelden met auto en al. In een razend tempo liep er water in de auto en onze voeten en spullen werden nat. Gelukkig wist mijn partner de auto snel in zijn achteruit te zetten en de auto weer op het droge te krijgen. Terwijl wij nog met trillende benen zaten te bedenken wat we nu moesten doen, kwamen er aan de overkant twee auto's aangereden. Gezamenlijk hebben we toen een route bepaald door de rivier door er eerst zelf doorheen te lopen (blijkbaar toch geen bilharzia!) en konden we na een spannend avontuur onze route vervolgen. Achteraf gezien hebben we geluk gehad en zou je de critici wellicht gelijk moeten geven ("had je maar niet zelf moeten rijden"). Maar het avontuur en de adrenaline die op dat moment door je lichaam stroomt, geeft je het gevoel dat je leeft en het inspireert ons alleen maar om nog meer van de wereld te ontdekken. Op eigen gelegenheid!
Foto's
