Beklimming van Wayna Picchu
Machu Picchu
Peru
MoniqueLandman
Beklimming van Wayna Picchu
24 oktober 2010. 6 uur 's ochtends. We hebben de wekker extra vroeg gezet om als eerste de bus naar Machu Picchu te kunnen pakken in Aguas Calientes. Vandaag willen we Wayna Picchu beklimmen, dat 'bergje' dat je altijd op de foto's schuinachter Machu Picchu ziet. Per dag worden hier maximaal 400 mensen toegelaten. Bij het busstation aangekomen, blijken we toch niet helemaal de eersten te zijn. Er zijn al minstens 5 volle bussen vertrokken naar Machu Picchu...
Bij de ingang van Machu Picchu kunnen we opgelucht adem halen. We krijgen het felbegeerde stempeltje op ons ticket, waarmee wij tussen 7 en 8 uur onze wandeling naar de top mogen starten.
Ondanks al het moois om ons heen doorkruisen wij Machu Picchu snel om aan de wandeling te kunnen gaan beginnen. Aan de andere kant van het terrein zijn wij een van de eerste tien mensen die zich bij de wachtpost melden. We starten de wandeling. Het voelt alsof wij aan onze eigen ontdekkingsreis zijn begonnen; op momenten is er niemand in de buurt en worden we alleen omringt door bergen en laaghangende wolken. Langzaam verdwijnen de wolken en worden de uitzichten adembenemend mooi. Maar met het verstrijken van de minuten wordt ook de wandeling steeds uitdagender. Op sommige stukken moeten wij, net als de ontdekker van Machu Picchu, Hiram Bingham, een eeuw eerder, ons op handen en voeten voortbewegen. Maar de geweldige uitzichten op Machu Picchu maken alles goed.
Na bijna anderhalf uur te hebben gewandeld, lijkt het pad helemaal te zijn verdwenen. Uiteindelijk vinden we een opening tussen de rotsen en kunnen we onze weg vervolgen. We komen aan bij een klein trappetje. Deze blijkt ons naar het allerhoogste punt van Wayna Picchu te brengen. Zittend op de enkele rotsen die de top van de berg vormen, genieten we van het prachtige uitzicht. Langzaam vergeten we de inspanning die we hiervoor hebben moeten leveren.
Dan is het tijd om te beginnen aan de terugweg, waarbij het ons weer moeite kost om het pad te vinden. Maar dan zien we die kleine richel in een rots die ons weer terug kan brengen naar het pad. Ook de terugweg belooft weer spannend te worden!
Foto's
