Wat is er zo Duivels aan de Duivelseilanden?
Kourou
Frans-Guyana
Kaatje1977
Wat is er zo Duivels aan de Duivelseilanden?
Nadat ons jaarlijkse beslissingsproces waar de vakantie dit jaar werd gevierd, uit kwam op Suriname, lazen wij een verhaal over de Duivelseilanden of Iles de Salut bij Frans Guyana. Vanuit Suriname kon je hier zeer gemakkelijk een driedaagse excursie naartoe boeken en aangezien Suriname niet bekend staat om de heerlijke stranden, zochten we die nu op in Frans Guyana. Je waant je echt in Frankrijk zodra je de grens passeert, de boulangerie heeft heerlijk croissants en baquettes, heerlijke rode wijn bij het avondeten, dus vakantie hadden we.
Vroeg in de ochtend vertrokken we vanaf ons hotel in Cayenne naar de kustplaats Kourou waar onze catamaran op ons lag te wachten. Bij het betreden van onze boot werden we verwelkomd met een cocktail, echt het ultieme vakantiegevoel. Heerlijk vertoevend op de catamaran voeren we in 1,5 uur over een turquoise blauwe zee naar het eerst eiland Ile Royale. Thuis in Nederland hadden we ons verdiept in de beruchte geschiedenis van deze eilanden en de rol van Frankrijk hierin. Echter, aangekomen op dit eiland bleek wel dat we niet in een mooi gerestaureerde complex in Frankrijk waren, maar toch in een 'ontwikkelingsland'. Restauratie was deels in volle gang, maar veel gebouwen/cel complexen waren overwoekerd door de beplanting van het eiland. Dit gaf een zeer mystiek en spookachtig gevoel, maar anderzijds ook weer iets authentieks. Al lopende over het eiland werd je overmand door emoties luisterend naar de verhalen, erg indrukwekkend.
Korte achtergrond: De Duivelseilanden werden gebruikt om Franse krijgsgevangenen te huisvesten waarvoor in Frankrijk geen plek was of welke daar tot last waren. In de meeste gevallen betekenden dat zij nooit meer het vaste land van Europa zouden gaan zien. Na een selectieprocedure in Saint-Laurent du Maroni, werden de meest gevaarlijke gevangenen verbannen naar de Duivelseilanden. Wanneer je je aldaar niet aan de regels hield of stierf, werd je in zee gegooid, waar je of werd opgegeten door de haaien of verdronk door sterke stroming. Dit gehoord hebbende begreep ik wel waarom deze eilanden de naam Duivelseilanden hadden meegekregen. Maar na afloop van deze dag kon ik alleen maar denken, wat zijn dit Duivels mooie eilanden!
Tijdens deze excursie mocht je zwemmen aldaar. Hier kreeg ik niet echt een fijn gevoel over , wetende dat hier haaien zwommen. Echter, er werd mij verzekerd dat dit deze haaien niet meer aanwezig waren, vanwege het feit dat de Duivelseilanden al 60 jaar niet meer in gebruik waren. Vol goede moed sprong ik toch in het heerlijke turquoise water en heb ik genoten van het zijn in een klein paradijs. Je zwemt bijna helemaal alleen in een prachtige zee. Als je geluk hebt, en dat had ik, zwem je heerlijk in het gezelschap van de groene schilpadden.
Aangezien wij wat later waren vertrokken vanuit Kourou hadden wij het geluk om de zonsondergang mee te maken op Ile St Joseph, het laatst bezochte Duivelseiland, wat een prachtige ervaring was. Je waande je in een paradijs, een prachtig einde van een prachtige dag in een mooi nog niet ontdekt land. Ik kan het iedereen aanraden om hier naar toe te gaan en te ervaren wat mooi de wereld kan zijn!
Foto's
