Tussen Sucre en Potosí rijdt om de dag een curieus treintje. De ene dag heen, de andere dag terug. Voor een deel van de prachtige route is het de enige ontsluiting en dus populair bij de lokale bevolking. De trein stopt overal en nergens, ook op plaatsen waar ogenschijnlijk geen huis te vinden is. De route loopt door een ander dal dan waar de bussen van Sucre naar Potosí doorheen rijden. Snel is de trein beslist niet, bussen zijn ongeveer de helft sneller. De trein is een omgebouwd Mercedesbusje, nog compleet met stuur!

Op een paar plaatsen is een officieel station, zoals hier in het 3319 meter hoog gelegen Betanzos. De trein is hier al een stuk rustiger, aangezien er ook een weg loopt. Na het lossen en laden van bagage en een sigaretje te hebben gerookt, gaat de reis verder naar Potosí.

Het vertrekstation in Sucre is lastig te vinden, de mensen weten het veelal ook niet. Dit komt, omdat het lijntje is ingekort tot Eltejar en niet meer in de stad Sucre zelf komt. Iedere taxichauffeur kan je daar wel naartoe brengen. Tip: koop een dag van tevoren, als de trein in de middag aankomt, alvast je kaartje.