Wendier
3-2-1-go!
In Dovrefjell NP in Noorwegen kun je muskusossen zien. Wij hadden geluk, we zagen er twee die elkaar steeds op de horens probeerden te nemen. Ze namen een aanloopje en knalden dan heel hard tegen elkaar aan. Het gebonk was tot in de verre omgeving te horen. Erg indrukwekkend. Het liep allemaal goed af, uiteindelijk was er blijkbaar besloten wie de winnaar was en liepen ze samen (!) weg.
Rode ibissen in Bigi.
In het natuurgebied Bigi Pan leven enorm veel vogels. Normaal gesproken zijn er in november grote zwermen flamingo's die hier komen overwinteren. Helaas voor ons waren die er dit jaar (nog) niet. Gelukkig waren de rode ibissen er wel. Die wonen er permanent. 'S ochtends vroeg, nog voor zonsopkomst gingen we met een bootje het gebied in. De rode ibissen en de zilverreigers vliegen alemaal gelijktijdig uit om een mooi plekje voor de dag op te zoeken. Een ongelooflijk mooi schouwspel, als die witte en rode vogels die opvliegen tegen de pastelkleurige lucht. Echt een aanrader!
Bruine Kapucijnaap
In het Boven Suriname gebied verbleven we 2 nachten in het Anaula Nature Resort. Vanaf Paramaribo eerst een uur of vier met de bus en vervolgens een uur varen in een korjaal. Alleen de reis op zich was al de moeite waard. Het Anaula Resort ligt op een klein eiland in de Surinamerivier. Er wonen ook een aantal doodshoofdaapjes en een kapucijnaap. 'S ochtends voor het ontbijt zitten ze met z'n allen in de bomen vlakbij het restaurant bananen te bietsen. De doodshoofdaapjes zijn heel brutaal, maar de kapucijnaap is wat voorzichtiger. Ik was dan ook heel blij dat hij iets dichterbij kwam nadat de drukke andere aapjes (en mede-touristen) ervandoor waren. Kon ik toch nog een portretje van hem schieten.
Pelicaan in Bigi Pan
Bigi Pan is een prachtig natuurgebied in het westen van Suriname. In dit reservaat leven duizenden vogels., waaronder pelikanen (zoals op de foto). Je kunt middenin Bigi Pan verblijven in een resort dat op het water is gebouwd en alleen te bereiken is per boot. Rond zonsopkomst kun je met een bootje het water op, om te kijken naar de verschillende vogels. Ik vond deze pelikaan in het gouden ochtendlicht wel de moeite van een foto waard!
Dassie
In Tsitsikamma kun je ze bijna niet missen. De klipdassen, of "dassies" zoals ze daar genoemd worden. Het zijn grappige diertjes, die totaal niet schuw zijn. Ze leven in groepen en meestal houden er een paar de wacht terwijl de rest aan het eten is. Ze lopen veel over de rotsen heen en zijn erg behandig. In Tsitsikamma zijn ze zo gewend aan mensen, dat je echt heel dichtbij kunt komen zonder dat je ze stoort.
Dalsnuten
Bij Dalsnuten kun je prachtig wandelen. Het is een makkelijke wandeling, maar het uitzicht is fantastisch! In een uur of 2-3 ben je bovenop de berg geweest en weer terug bij het begin. Ons plan was eigenlijk om naar Kjerag te gaan (het rotsblok dat tussen twee rotswanden inhangt), maar de weg erheen was nog niet geopend ivm late sneeuwval. Bij het zoeken naar een alternatief kwamen we bij dit gebied terecht en ik heb er zeker geen spijt van gehad! Een super mooie wandeing, waarbij je ook nog langs een helder meertje komt en waar je prima kunt zwemmen. Niet erg bekend, maar meer dan de moeite waard.
Zakrzowek; het..."geh
Zakrzowek is eigenlijk per ongeluk ontstaan. Het is een oude kalksteengroeve waar in de jaren negentig te diep werd gegraven.. Daardoor liep de groeve vol water met als resultaat een groot meer met azuurblauw water! Het ligt op ongeveer 20-30 minuten lopen vanaf het centrum van Krakau. Makkelijk te vinden met Google maps. Als je eenmaal in het park bent aangekomen, maakt het niet zoveel uit welk pad je neemt, ze komen allemaal min of meer uit bij het meer. Als je het duidelijkste/grootste pad volgt, kom je uit bij een duikschool. Dat is de enige legale toegang tot het meer (betaald). Om de rest van Zakrzowek is een hek neergezet, waar duidelijk op staat dat toegang verboden is. Iedereen heeft hier echter maling aan en om de zoveel meter vind je een stuk weggeknipt hek, waar je makkelijk doorheen kunt glippen. Een publiek geheim dus. Wij waren er vorig weekend, op een zonnige zaterdag en er zaten veel Krakause jongeren te barbequeen. Ideale plek, met ideaal uitzicht. In de zomer kun je er ook zwemmen, maar daar was het nu nog te koud voor. Al moet ik zeggen dat het turkooise water er wel echt uitnodigend uit zag!
Panorama Kawah IJen
Op Java ligt de Kawah Ijen. Deze vulkaan is een absolute must-see! Het kratermeer heeft een absurde kleur turkoois-blauw en eromheen kleurt alles geel vanwege de zwavel. Een explosie van kleur, terwijl je zelf in het grijze stof staat. Een bizarre ervaring. Onderweg naar boven kom je zwaveldragers tegen. Deze mannen verzamelen beneden in de krater zwavel om het eerst omhoog de krater uit te dragen en vervolgens de hele berg af naar beneden. En dat voor een klein loon. Een extreem zwaar beroep. De route naar de krater is prachtig. Ik vond dit echt een van de hoogtepunten van mijn bezoek aan Java.
Salama!
In Madagaskar is het bijna onmogelijk om een foto te maken zonder kinderen erop. Zodra je je camera pakt, komen van alle kanten kinderen aanrennen om gekke bekken te trekken en voor je te poseren. Superleuk vermaak voor de kinderen....en voor de fotograaf. Omdat iedereen zo graag gefotografeerd wil worden, is het ook geen probleem om een portret van mensen te schieten. Dit jongetje kwam ik tegen tijdens onze tocht over de rivier. Met zijn kleurige deken omgeslagen zat hij vrolijk langs de waterkant. Hij was een van de kinderen die ons hielp om de tenten en slaapmatjes (we hadden langs de oever gekampeerd die nacht) weer op de boot te krijgen. De avond ervoor hadden we een klein feestje gevierd met de bewoners van het dorpje daar en rondom het kampvuur gedanst. Voordat we weg gingen moest ik hem gewoon fotograferen. Hij controleerde mijn schermpje en was er tevreden over. Ik ook.
Muskus ossen safari
Ongeveer in het midden van Noorwegen ligt Dovrefjell (Nationaal park Dovrefjell-Sunndalsfjella). In dit nationale park kun je geweldig mooie wandelingen maken. Maar wil je iets echt bijzonders, dan ga je mee op muskusos safari. Samen met een gids ga je op zoek naar deze pre-historische dieren. Ze kunnen tot 400 kilo wegen en zijn niet ongevaarlijk. Hoewel het vredelievende dieren zijn, zijn er verhalen bekend van mensen die zijn aangevallen. Zolang je maar afstand houdt, is er niets aan de hand. Ik vond het echt een meerwaarde hebben om met een gids op pad te gaan, omdat je ten eerste een heel grote kans hebt om ook echt muskusossen te zien en omdat de gids van alles weet te vertellen over deze grote schaap-achtigen. Jaja, ze lijken op koeien, maar zijn meer verwant aan schapen. Nadat we al een aantal muskusossen gezien hadden, hoorden we een hard gebonk verderop. Achter de heuvel was een waar schouwspel: twee mannetjes waren met elkaar aan het vechten! Ze schraapten met hun hoeven en renden op elkaar in. Boink! Klonk het luid als ze elkaar raakten met hun grote hoons. Daarna gingen ze ieder weer terug naar hun eigen kant, om weer op elkaar in te beuken. Ik weet niet hoe lang we hebben gekeken naar deze voorstelling, maar het was echt geweldig!
Moddervulkaan
Ten zuiden van Baku ligt NP Gobustan. Dat is vooral bekend om zijn rotstekeningen, maar nog een kilometer of 12 ten zuiden daarvan liggen de moddervulkanen. In een surrealistisch, desolaat maanlandschap zijn er wat heuveltjes te zien. Die heuveltjes zijn de moddervulkanen. Hierin zit modder en gas opgeslagen en af en toe "barsten ze uit". Dat klinkt spectaculairder dan het meestal is. Maar het is evengoed een leuke bezienswaardigheid. Het gas en de modder borrelen omhoog en plotseling kan de modder hoger de lucht ingeblazen worden, waardoor het inderdaad op een vulkaanuitbarsting lijkt. Volgens onze gids is de modder goed voor de huid en gaat het rimpels tegen. De modder is niet heet, dus je kunt het gewoon aanraken. Als je een leeg flesje ee neemt, kun je deze vullen en heb je meteen een leuk souvernier. Neem dan ook meteen iets mee om je handen weer schoon te maken, want de modder is dik en olie-achtig. Vanuit Baku worden verschillende (halve) dagtochten aangeboden naar de rotstekeningen en de moddervulkanen. Wij maakten een combi-dagtocht die ook nog naar Yagar dag (het eeuwig brandende vuur) en Atashgah (de vuurtempel) ging. Zeker een aanrader als je weinig tijd hebt, maar toch veel wilt zien.
Noord-Macedonië (voormalig Macedonië) • Ohrid
Noord-Macedonië (voormalig Macedonië) • Ohrid
St. Naum
Het klooster van Sveti Naum ligt aan het meer van Ohrid, vlakbij de grens met Albanie. Vanuit Ohrid kun je gemakkelijk zelf een dagtocht daarheen regelen. In de haven liggen talloze bootjes te wachten op passagiers. Het boottripje alleen is al de moeite waard. Het klooster zelf is ook leuk om te bezichtigen. De ligging aan het meer is prachtig, net als de omgeving eromheen. Bij het klooster lopen heel veel pauwen. Die zijn overigens niet allemaal even aardig en er wordt zelfs voor ze gewaarschuwd. Gelukkig wilde deze pauw wel even voor ons poseren. Wij kwamen er zonder kleerscheuren vanaf ;)
Kikker
Als ik een vrije dag heb, ga ik vaak de duinen in. Het is bij mij om de hoek, dus ik hoef niet ver. Er is altiijd wel iets te beleven. Er staan Schotse Hooglanders en schapen en qua natuur is het ook erg afwisselend. Vandaag ging ik op pad om wat paddestoelen op de foto te zetten. Halverwege kwam ik dit kikkertje tegen. Gelukkig bleef hij even zitten om mooi te poseren. Mijn tip is dus dat je niet altijd ver weg hoeft. Vlak bij huis is ook genoeg om je over te verwonderen, als je maar de tijd neemt!
Stalin Museum verkope
Gori is de geboorteplaats van Stalin en daar zijn ze maar wat trots op! Zo trots, dat er zelfs een museum ter ere van deze grote man die zoveel goeds gedaan heeft (als we de informatie in dit museum mogen/moeten geloven) is gebouwd. Ik vond het een vrij bizarre ervaring. De informatie in het museum is bijna alleen in het Georgisch en voor mij dus niet leesbaar. Er schijnen ook rondleidingen gegeven te worden in het engels, maar op het moment dat wij er waren, had niemand daar zin in. Ookal kon in de info bij de bordjes niet lezen, het is duidelijk dat Stalin hier als een held wordt afgeschilderd. We zagen veel Georgiers en Russen ook met een beeld van hem poseren en het zelfs kussen. Erg apart dus. Buiten het museum zat deze meneer allerlei Stalin prullaria te verkopen. Lucifers doosjes met een zelf opgeplakte afbeelding van Stalin in zijn jonge jaren en een stukje karton met zo'n zelfde opgeplakte afbeelding en een magneetje erachter waren het populairst. En de vlag van Georgie natuurlijk, als magneet. Ik probeerde een praatje met de meneer te maken, maar we spraken elkaars taal niet. Toch was het een bijzondere ontmoeting en mocht ik een foto maken. En ik kreeg nog een saluut op de koop toe!
Uitzicht bij David...
Het klooster van David Gareja ligt op de grens van Georgie en Azerbeijan; aan de Georgische kant. Je kunt er de berg opwandelen voor een adembenemend uitzicht. Aan de ene kant kijk je Georgie in (links op de foto) en aan de andere kant Azerbeijan (rechts op de foto). Er is een pad omhoog en ookal is het niet echt duidelijk aangegeven, het is niet te missen. Hou er rekening mee dat het wel erg steil is! Ik ben op de terugweg 3x op mijn kont beland en ik heb ook andere mensen zijn wegslippen. Gelukkig hield ik er alleen wat blauwe plekken aan over. Mijn tip is dan ook om schoenen aan te trekken waarmee je goed grip hebt. Ik gleed steeds weg door los zand dat op de stenen lag. Overigens is het verder geen moeilijke wandeling. En het uitzicht is het meer dan waard! Boven staan ook grenswachters van beide landen. En hoewel ze een beetje boos kijken, hebben wij erg met ze gelachen.
Herder bij David...Ga
Deze foto maakte ik op de weg terug van David Gareja naar Tbilisi. Helaas zat ik in een marshutka (busje), waarvan het raam niet open kon. Vandaar de gekke reflecties van medereizigers. De herder probeerde de kudde schapen de goede kant uit te jagen door met een zweep te slaan (geen zorgen; hij sloeg in de lucht, niet naar de schapen). In heel Georgie zie je veel herders met kuddes vee langs of op de weg lopen. Meestal zijn het gemengde kuddes van voornamelijk schapen en geiten, maar vaak lopen er ook paarden, ezels en honden mee. Hoe vaak we ook in de file kwamen te staan door schapen op de weg, het verveelde me nooit!
Gelati Klooster
Het Gelati klooster bij Kutaisi staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het werd in 1106 gesticht en was een van de grootste middeleeuwse orthodoxe kloosters. De gebouwen bevatten prachtige muurschilderingen en mozaieken. Toen wij er waren, stond een groot gedeelte in de steigers. Van buiten viel het dus een beetje tegen, maar eenmaal binnen werden we getrakteerd op een prachtig schouwspel. De zonnestralen die binnen kwamen via de kleine raampjes wierpen een prachtig licht in de kerk. Het leek wel alsof we in een sprookje beland waren.
File
De military highway, de weg van Tbilisi naar Kazbegi is een bezienswaardigheid op zich. Het landschap is ontzettend mooi en onderweg kom je langs het prachtig gelegen Ananuri klooster en het vriendschapsmonument, waar je een waanzinnig uitzicht hebt. Maar wat ik eigenlijk het leukste vond, was de schapenfile. In andere delen van het land waren we al “files” tegengekomen veroorzaakt door koeien of een kleine kudde schapen. De chauffeurs beginnen dan uit alle macht te toeteren en als er ook maar een heel klein gaatje vrij is tussen de dieren, zetten ze hun auto ertussen. Erg vermakelijk. Maar de file op deze weg was van een heel ander formaat! Deze kudde bestond uit minstens duizend schapen en geiten, tientallen koeien, paarden en wat ezeltjes. En honden natuurlijk. We waren letterlijk aan alle kanten omgeven door schapen en het verkeer kon niet meer voor- of achteruit. Vanuit mijn hoge plekje in de Marshutka (klein openbaar vervoer busje) had ik een geweldig zicht op de chaos. Terwijl de schapen blaatten en de auto’s toeterden, kon je mij horen lachen. Fantastisch vermaak!
Slapen in een...karav
In Seki kun je overnachten in een oude Karavanserai. Het hotel ademt echt de oude sfeer nog uit. Zodra je door de houten toegangspoort stapt, ga je even terug in de tijd. Het gebouw heeft een binnenplaats en is prachtig gebouwd met boogjes en “geheime” gangen. Ik waande me even een oosterse prinses toen ik hier rondliep ;) Het hotel zit aan de hoofdweg en ook als je hier niet blijft slapen, moet je er zeker even binnen lopen! Karavansaray Hotel MF Axundzade pr 185 Seki
Makaak in Monkey...Fo
In Ubud ligt het Mandala Wisata Wanara Wana, beter bekend als Monkey Forest. Het is een heilig gebied, waar 3 tempels staan, maar eigenlijk zijn de apen de hoofdattractie van het bos. Er leven een aantal groepen makaken. Ze zijn totaal niet bang voor mensen, maar wel heel brutaal. Waar ze kunnen stelen ze eten van bezoekers. Het is dus ook beter om geen eten mee te nemen het park in. De apen kunnen agressief worden als ze hun zin niet krijgen of als je te ver hun territorium ingaat. Hou daar dus rekening mee. Gelukkig doen ze meestal niets en gaan ze mooi zitten poseren voor de foto!
Zonsopkomst op de...B
Een magische ervaring; zonsopkomst vanaf de Borobudur. Wij sliepen in het Manohara hotel, dat naast de Borobudur ligt. Voordeel hiervan is dat je al voor zonsopkomst de Borobudur op kunt en tussen de Buddha's kunt genieten van de opkomende zon. Zelfs als het niet zulk heel mooi weer is (zoals toen ik er was), is het een heel bijzondere ervaring. Het hotel is prachtig gelegen en je kunt de dag dat je aankomt tot sluitingstijd op de Borobudur blijven. In het hotel wordt ook een film vertoont over dit oude bouwwerk. Met uitleg over van alles en nog wat. Een absolute aanrader!
St. Isaac kathedraal
De St. Isaac kathedraal in Sint Petersburg is een niet te missen gebouw. Het heeft een grote gouden koepel en aan de buitenkant staan granieten palen. Zoals zoveel andere gebouwen in de stad zijn kosten nog moeite gespaard tijdens de bouw. Ook van binnen is de kerk zeer de moeite waard. Een overdaad aan goud, mozaïeken en schilderingen. En als kers op de taart kun je de kerk beklimmen. Bij mijn weten de enige plek in de stad met een 360 graden uitzicht. Je moet er een apart kaartje voor kopen, maar het is zeker de moeite waard. Doen!
Wilde zwaan
Gistermiddag ging ik op pad, met het plan de zonsondergang te fotograferen. Onderweg ging mijn fiets stuk, dus de uitkijkplek waar ik heen wilde, heb ik niet gehaald. Maar dat vond ik eigenlijk helemaal niet erg, Het avondlicht werd mooi weerspiegeld in het water en er kwamen 3 zwanen aangezwommen. Ik heb rustig gewacht tot ik er een kon fotograferen, helemaal omgeven door het "rood-roze" water. Dat ik daarna nog een uur naar huis terug moest lopen nam ik op de koop toe. Nederland is soms zo mooi! Je moet alleen niet vergeten te kijken ;)
Guatemala • Oostkust Guatemala
Guatemala • Oostkust Guatemala
Varen op de Rio Dulce
Het plan was om een nachtje door te brengen langs de Rio Dulce. Helaas was de rivier ver buiten haar oevers getreden en stond het hotel grotendeels onder water. Change of plan dus. Gelukkig konden we nog wel een boottochtje maken over de rivier. Het water kwam tot boven onze enkels toen we over de aanlegsteiger liepen, maar eenmaal in de boot maakte dat niet meer uit. Onderweg kwamen we veel locals in bootjes tegen, waaronder deze vader en zoon. Het was een mooie tocht en ik ben blij dat we toch nog iets van dit prachtige gebied hebben kunnen zien.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
