Stefanborkos
Zonsondergang boven d
Samen met nog een handjevol anderen wacht ik op de zonsondergang boven de Meteora. Het is een magisch moment als de laatste zonnestralen achter de rotsen verdwijnen. Op de foto kun je nog goed 1 van de kloosters zien en het lager gelegen dorp in het dal.
De spiegel van Lago d
Vaak denk ik met heimwee terug aan onze vakantie naar de Dolomieten vorig jaar oktober. Zelden heb ik de bergen zo mooi gezien..... prachtig rustig weer overdag..... en temperaturen die ver onder nul duiken in de nacht. Schitterend laag licht en prachtige herfstkleuren..... en nog een superbonus: je hoeft dit gebied met bijna niemand anders te delen in het najaar. Nu oktober weer voor de deur ligt krijg ik weer de kriebels.... misschien toch nog maar een weekje er tussenuit knijpen?
Varen over het Komani
In het noorden van Albanië ligt het Komani meer, een groot stuwmeer. Wegen zijn in dit gebied nauwelijks te vinden en het is de ferry over dit meer die de paar plaatsjes in dit gebied met elkaar verbindt. De ferry verbindt de grote plaats Skhoder met Valbona, een van de populaire wandelgebieden in de Albanese Alpen. Tijdens deze 3 uur durende overtocht hoef je je geen seconde te vervelen. Je vaart door een schitterend landschap wat veel weg heeft van een fjordenlandschap. Hoge steil oprijzende kliffen worden afgewisseld met groene heuvels en de kleur van het water varieert van blauw tot groen. Echt prachtig om te zien. Normaal gesproken moet je tijdens het hoogseizoen deze ferry wel ruim van te voren reserveren als je met je eigen auto wilt gaan. De ferry is niet zo groot (max 20 auto's) en vrij populair. Vaak wordt hij door toeristen gebruikt die een tour boeken van 3 dagen. Van Shkoder via het Komani meer naar Valbona, daar de dagwandeling naar Theth maken en met een busje weer terug. Wij waren er in de zomer van 2020 en vanwege Corona was de ferry toen zo goed als leeg
Les Calanches de Pian
Les Calanches de Piana is een prachtig kustgebied aan de westkant van Corsica. Bijzondere rood/roze/oranje rotsformaties duiken hier op en er is een spectaculaire weg door dit gebied gelegd. Het gebied is een wandelwalhalla: overal waar je tussen de rotsformaties door klimt heb je adembenemende uitzichten op de bergen en de zee. Je kan hier ook een boottripje boeken. Op deze manier kun je de prachtige rotsformaties vanaf het water bekijken.
Lago Antorno
De Dolomieten in de herfst zijn een lust voor het oog. De kleuren en het lage licht zetten de bergen in een magische sfeer en de stilte is bijna overweldigend. Er lopen talloze wandelroutes door dit ruige gebergte, zowel door de valleien als hogerop. Lago Antorno (hier op de foto) is het startpunt van de route omhoog richting de 3 bekende rotstorens: Tre Cime di Lavaredo. Vanaf dit punt loopt je ca. 8 uur als je het circuit langs Tre Cime wil lopen. Je kunt de route inkorten door eerst de tolweg omhoog te rijden. Vanaf de parkeerplaats bij Refugio Auronzo is het dan ca. 4 uur lopen.
Mens en dier zijn...w
Het is april en niemand heeft nog werk in de toeristenindustrie. De kamelen die normaal toeristen vervoeren voor een ritje door de woestijn of naar een overnachting daar in tenten mogen nu overdag los lopen in diezelfde woestijn. Hun baasjes halen ze 's avonds weer op. Wij mogen dat allemaal aanschouwen en ik denk :" hoe moet dat hier goed komen " Geen werk, geen inkomen, geen ondersteuning van de regering. Het hele gebied leeft van de toeristen hier. Nu 1.5 jaar later hebben we nog steeds contact met de beheerder van het hotel waar wij op het terrein stonden. We weten dus hoe erg het nu nog steeds is.
Binnenland Sardinië
Sardinie is niet in een week te zien. Daarbij verschilt het landschap enorm van noord naar zuid. wij waren in het noorden en besloten ons dan ook alleen aan de noordelijke kant te houden. Praktisch gezien ook beter, aangezien je gauw 2 uur onderweg bent voor 100 km. De wegen zijn smal en het landschap bergachtig, waardoor veel haarspeldbochten. Leuk, maar ook vermoeiend rijden. Wij willen ook zeker nog een keer terug, want Sardinië is prachtig ruig en groen en in de zomer zeker ook vol kleur. Nu in het najaar bloeit er alleen het mosterdzaad overal in het landschap. Prachtig gele kleuren naast uitgedroogde bloembollen in allerlei variaties sieren het landschap. Wij waren onder de indruk en gaan een volgend keer naar het zuiden.
Wandelen in het...Dur
Tijdens onze reis door Montenegro bezochten we het Durmitor N.P. in het noordwesten van Montenegro.. Vier dagen lang wandelen we langs en over ruige bergen met prachtige structuren, vele meren/ meertjes, eeuwige sneeuw, uitgestrekte weides en kloven waarvan de Tara kloof de bekendste is. Het 39.000 ha grote park kan het makkelijkste bezocht worden vanuit het stadje Zabljak dat omring wordt door maar liefst 23 toppen hoger dan 2200 meter en 18 bergmeren. Een ideaal gebied dus om te verkennen. Veel toeristen komen niet verder dan de ringweg en een of twee makkelijk bereikbare meren. Het gebied ontdek je pas echt door de vele (pittige) wandelingen te maken die dwars door het gebergte voeren. We genoten in ieder geval volop in dit prachtige park waarvan we het gevoel hadden het bijna helemaal voor ons alleen te hebben en het is voor ons zeker één van de mooiste berggebieden die we ooit bezocht hebben.
Smeltend ijs
Begin juli ligt er hoog in de Franse alpen nog veel sneeuw en ijs. Dit meer zou normaliter al helemaal ijsvrij zijn, maar het achterste deel van het meer (niet zichtbaar op de foto) ligt nog helemaal dicht. Het smeltende ijs is geeft prachtige vormen op het water. Door de wind verandert het beeld ook van minuut tot minuut. Onze route moeten we wat wijzigen, want hogerop ligt echt te veel sneeuw, waardoor deze hike alleen aan te raden is met crampons en een zekering met touw. Aangezien we dat niet bij ons hebben, zoeken we het wat lager op.
De Ermelose heide
De ochtend dat we naar de Ermelose heide vetrokken was het nog erg vochtig op de heide. Het was half 9 en de spinnenwebben die overal in de struikjes waren gesponnen; het is tenslotte spinnentijd, waren nog vochtig van de mist. Helaas bleef het de hele ochtend zwaar bewolkt en regende het af en toe. Maar we hadden heel even mazzel, toen het zonnetje door de bomen spiekte.
Guarda
Soms wisselen we onze wandeldagen af met een autotocht. Op mooie plekjes of bij leuke dorpjes stoppen we en dwalen we rond. Zo ook bij het plaatsje Guarda. Dit ligt niet meer in Graubünden maar in Unter-Engadin. Het is een prachtig dorp met alleen maar Engadiner huizen, veelal uit de 17e eeuw, gekenmerkt door de beschilderingen, sgraffito genaamd, mooie ingangen en bijzondere details, zoals erkers e.d. Wij waren hier enkele jaren terug ook en stoorden ons aan de geparkeerde auto's die het straatbeeld vervuilden. Inmiddels hebben ze een parkeerplaats buiten het dorp gemaakt met een wandelpad, zodat je niet over de weg hoeft te lopen. De naam Guarda betekent uitkijk, het dorp ligt dan ook op zo'n 1600 m met prachtig uitzicht.
Noorwegen Vesteralen.
Offersoy ligt aan de zuidkust van Vesteralen. Deze foto is genomen vanuit een heuvel achter ons huisje bij zonsondergang. Maar in plaats van de zonsondergang te fotograferen keek ik de andere kant op en wel naar het oosten en zag dat de hemel daar een paarse kleur kreeg. Een heel bijzonder natuurverschijnsel. Aan de overzijde van het water zie je het vaste land van Noorwegen op 15km tot 20km afstand. Er is daar totaal geen vervuiling waardoor je fantastisch ver weg kunt kijken.
Roadtrip door...Monte
Montenegro is een ideaal land voor een roadtrip van 1 of 2 weken. Het land is klein, nog niet de helft van Nederland, maar bijzonder veelzijdig. Aangezien je zonder auto de meeste bestemmingen moeilijk kunt bereiken is een roadtrip de perfecte manier om dit veelzijdige land te ontdekken. Van de adembenemende kustplaatsjes tot de ruige bergen in het binnenland, de vele verstopte kloosters en het prachtige Skadar meer, alles is binnen enkele uren rijden te bereiken. Verwacht geen perfecte snelwegen maar geniet van het rijden over kronkelige bergweggetjes en smalle wegen dwars door de dorpen heen. Een van de highlights van je trip is zeker het meer van Skadar. Veel mensen beperken zich hier tot een boottocht over het meer maar wij vonden juist de tocht over de wegen langs het meer veel mooier. Je kunt gedurende een uur of 3 langs het Montenegrijnse deel van het meer rijden waarbij je regelmatig zicht hebt op het meer en zijn omgeving. Hier op de foto zie je het kleine dorpje Karuc, gelegen aan de rand van het Skadar meer.
Voetbal in de bergen
Het Al Hajar-gebergte is is een ruig en zeer gevarieerd gebied. Je hebt er Jebel Shams, de hoogste berg van Oman, en Jabal Akhdar, wat de 'Groene Berg' in het Arabisch betekent. Je komt door kleine gehuchten, oude, onbewoonde dorpen, langs grotten en canyons. Hier rijden we naar Jebel Shams, een schitterende rit langs af en toe nauwe en steile wegen, je ziet beneden nog een auto rijden. In het midden op de foto zie je een groene vlek. Dit is een voetbalveld, dat hoort bij het dorp Bilad Sayt. Best ver om daar even te gaan trainen. Er wordt af en toe gespeeld, maar hoofdzakelijk ligt het veld er verlaten bij. Het is namelijk aangelegd voor een film over een (fictief) talentvol jong voetballertje uit het dorp, die ervan droomde prof te worden. Het is een schitterende reclamefilm, lekker om bij weg te dromen.
Geitenhoeder
Een geitenhoeder heb ik in Marokko wel eens gezien, maar om er eentje tegen te komen in Griekenland vond ik wel heel bijzonder. Een hele vrolijke man die geen enkel probleem had met mijn camera. Bijzonder is wel de bewolkte lucht, dat verwacht je niet meteen hoogzomer in Griekenland.
Water en groen
Op 30 km van Bahir Dar vind je de mooie watervallen van Tis Issat. Er valt, in de juiste tijd, enorm veel water naar beneden. De waterval is gelegen in een mooie groene omgeving. Als je de waterval van dichtbij en van verschillende kanten wilt bewonderen is er een wandeling van zo ongeveer 2 uren. Als je geluk hebt, laat er zich door de waternevel soms nog een mooie regenboog zien.
Leeg
Zo zien de duinen van Erg Chebbi eruit in de tijd van Corona. Geen voetstappen meer, geen toeristen, geen karavanen en zeker geen dromedarissen. Bijna een unieke foto (al heb ik er veel gemaakt) Als je goed kijkt zie je nog wel restanten afval liggen van de laatste lichting toeristen. Ik heb wel het grove vuil weggehaald, maar later werd het me te heet. Voor mij geeft de foto mijn gevoel van die maanden weer. Alleen, maar niet eenzaam. Verlaten maar niet alleen en wat blijft is de schoonheid van het zand.