Ambassadeur Corriedewinter
De koninklijke famili
Hier zie je een lid van het koningshuis van Ouida, die aanwezig is op de nationale Vodun feestdag op 10 januari. Na enkele ceremonies zal de familie naar het strand gaan om offers te brengen aan Mami Wata, de god van de zee. De hoed is afgeleid van de kleding van de Engelse heren, die het gebied lang beheersten. De boot en de staf komen voor in het wapen van Benin. De royal draagt wit, de kleur van de zuiverheid.
Skatend en Fietsend..
De Calzada de Amador, of the Causeway , is een dam die vanaf de wijk Ancón van Panamastad naar een aantal kunstmatige eilandjes loopt. De dam is aangelegd met zand en rotsblokken die vrijkwamen bij de constructie van het Panamakanaal. Aan de ene kant heb je uitzicht op de stad (zie foto), aan de andere kant zie je de Puente (brug) de las Americas en de ingang van het Panamakanaal, waar veel schepen liggen te wachten om geschut te worden. Aan het einde vind je de jachthaven, waar je de mooiste jachten ziet liggen. Je ziet veel fregatvogels en bruine pelikanen, maar ook aalscholvers en rotspelikanen. Je kunt natuurlijk met een taxi tot het eind van de dam rijden: $ 8,= vanuit Panama city, maar het is veel leuker om een fiets of inline skates te huren bij het begin van The Causeway, bij Bicicletas Rali. Fiets $ 3,= per uur, in line skates $ 1,= per uur. Het Centro de Exhibiciones Marinasop het eilandje Naos (2 km vanaf het begin) is de moeite waard om te bezoeken. Je vindt er aquaria met zeedieren uit de Grote Oceaan en uit de Cariben. In de vijver kun je inktvissen, zeesterren en zeekomkommers aanraken. Er zijn korte rondleidingen door droog tropisch woud, waar je regelmatig leguanen en luiaards ziet. (minimaal 10 personen). Aquarium geopend van maandag tot vrijdag 13:00-17:00 uur, zaterdag en zondag 10:00-18:00 uur. Entree$ 1,= Bij de jachthaven zijn veel restaurants met een terras aan het water. Heerlijk om daar een salade te eten (ja, dat kan; het water is prima)
Panama city panorama
Het moderne Panamastad heeft een skyline die niet onderdoet voor die van New York. Er wordt veel gebouwd, hoe hoger hoe mooier. Hier zie je het uitzicht vanaf de Causeway, een lange weg die naar de jachthaven leidt. Deze weg dient o.a. als golfbreker om de ingang van het Panamakanaal rustig te houden. Je kunt er prachtig de schepen observeren die liggen te wachten om geschut te worden, maar ook van de natuur genieten. Voor meer info: zie mijn tip.
Trotse moeder
Ergens in de bergen kwamen we deze trotse moeder tegen. Ze wilde heel graag met haar kindje op de foto. Het jongetje is dik ingepakt en ingesmeerd met thanaka om de huid te beschermen tegen weersinvloeden. Moeder gebruikt ook thanaka, maar dat is meer om een blanke huid te behouden.
Ter herinnering aan..
Deze dame viert feest op 10 januari in Allada, een van de belangrijkste plaatsen waar de koningen van Dahomey zetelden. Ze draagt een hoedje met de symbolen van Behanzin, de laatste onafhankelijk leider van Daomey (Benin) Hij regeerde van 1889 -1894. De huidige koning stamt uit de familie Béhanzin. De symbolen van Béhanzin zijn een haai (vanwege het heftige verzet tegen de Fransen en de slavernij) een ei (rebus van zijn naam) en een gevangene die aan een vlaggenmast hangt. Deze gevangene, een magiër uit Ketou, paste gevaarlijke magie toe. Vanwege zijn overmoed werd hij aan een vlaggenmast gehangen. De ketting is gemaakt van kaurischelpen, een belangrijk betaalmiddel. Helaas werden hier ook slaven mee verhandeld.
Koninklijke...vertege
Op 10 januari, de nationale feestdag in Benin, worden er door het hele land vodunfestivals gehouden. Tijdens deze festivals treden aanhangers van de verschillende goden in contact met hun favoriet, zoals Kokou of Heviosso. Vanuit Ouida werden honderdduizenden slaven naar de Nieuwe Wereld getransporteerd. Hier wordt op het strand, bij de Porte de Non retour (de slaven keerden niet meer terug als ze door deze poort gingen) het grootste vodunfestival gehouden. Aan deze koninklijke vertegenwoordiger zie je de manier van kleden van de Braziliaanse slavenhandelaars in zijn hoed terug. De hoed is versierd met koninklijke zetels. De man draagt wit, de kleur van de zuiverheid. Het is niet denkbeeldig dat hij ook voodoopriester is.
Alles in orde?...Insp
In 1905 scheurde Noorwegen zich af van de Unie tussen Noorwegen en Zweden. Om een grotere kans op slagen te hebben, koos men ervoor van Noorwegen een koninkrijk en geen republiek te maken. Een Scandinavische prins genoot de voorkeur, zodat men een band kon leggen met de vroegere Noorse koningen. De keuze viel op de Deense prins Carl, kleinzoon van de toenmalige Deense koning, niet alleen omdat hij tot dan toe een voorbeeldig leven had geleid, maar vooral omdat hij al een zoontje had waardoor de opvolging verzekerd was. Deze prins Carl nam bij de aankomst in Noorwegen de naam Haakon aan, terwijl Alexander Edward Christian Frederik, het zoontje, de nieuwe naam Olav kreeg, om aan te sluiten bij de namentraditie van de oude Noorse koningen. De familie woont in het koninklijk paleis in Oslo, waar je heel dichtbij kunt komen. (Vanuit het hotel uit mijn tip maar 500 meter)Geen hekken of lange oprijlanen die afgesloten zijn. Er is natuurlijk wel beveiliging bij het paleis. Het korps wachtposten wisselt iedere 6 uur. ’s Morgens om negen uur vindt inspectie plaats. De wachtcommandant kijkt of de knoopjes op het tuniek gesloten zijn en de schoenen glimmen. Foto’s maken is geen probleem.
Bondeheimen en...Kaff
Hotel Bondeheimen is gehuisvest in een enorm pand, waar ook een theaterzaal, een kaffistova en een winkel met kostuums uit alle streken van Noorwegen, Heimen Husflid, gevestigd zijn. Veel Noren kopen hun kostuum bij Heimen Husflid, want Noorwegen is een land van tradities. Nationale feestdagen, zoals 17 mei (onafhankelijkheidsdag) of Pasen worden uitbundig gevierd. Gekleed in het kostuum van de streek waar men oorspronkelijk vandaan komt, gaat men naar de kerk of naar een bruiloft. Hotelgasten krijgen 10% korting. Het hotel ligt heel centraal. De bus naar het vliegveld stopt voor de deur en het treinstation, winkels, theaters en bezienswaardigheden, zoals het koninklijk paleis, zijn op loopafstand. Van hieruit is het een paar honderd meter naar de haven, vanwaar je dagtrips kunt maken naar de verschillende eilanden in de buurt, zoals het museumeiland, met o.a. het Thor Heyerdahlmuseum. Het ontbijt is heel goed. In de kaffistova wordt traditioneel Noors voedsel geserveerd. Vooral het eigengebakken brood smaakt heerlijk. Als je terugkomt van een dagje Oslofjord krijg je gratis een kopje eigengemaakte soep met brood. De kamers zijn ingericht met meubels uit Noorwegen en iedere kamer toont het portret, biografie en een citaat van een Noorse schrijver of kunstenaar die in Bondeheimen heeft gelogeerd. De prijzen zijn heel redelijk, vooral omdat je ook een eenpersoonskamer kunt huren die goedkoper is dan een tweepersoons! Prijs: €81,= per nacht voor een persoon, inclusief ontbijt. Adres: Rosenkrantzgate 8 Sentrum Oslo 0159 Noorwegen http://[url="http://www.bondeheimen.com/" target="_blank"]www.bondeheimen.com/[/url]
Klaar om de maaltijd.
We zijn op Mary Arden's farm. Op deze boerderij woonden de moeder, Mary Arden, en grootouders van William Shakespeare. Je vindt Mary Arden’s House in Wilmcote, een paar kilometer buiten Stratford-upon-Avon. Het is een zeer levendige plaats, want de boerderij is in vol bedrijf. Land bewerken, koken, spinnen, je kunt het allemaal meemaken en jong en oud kan eraan meedoen. Nu zijn we aanwezig bij de jacht met roofvogels. Het hangt van je status af met welke vogel je mag jagen. De uil vangt alleen muizen. Hij dient vooral als training. Het laagste in rang is de torenvalk, want hij brengt maar kleine dieren binnen.Aan een muis zit niet veel vlees... Het hoogste is de Oehoe. Als je met een dier boven je stand jaagt, kun je 20 zweepslagen verwachten.
Alles is rustig in de
Het lijkt zo idyllisch, het uitzicht vanuit de uitkijktoren in de Vallei van de Suikermolens. Dit was wel anders toen er nog slaven op de plantages werkten. Iznaga was zo'n slavenhandelaar die veel geld verdiende met de suikerhandel. Zijn toren, die diende om de slaven in de gaten te houden, is langs houten trappen te beklimmen. Er ontsnapte niemand aan zijn aandacht, want de toren heeft naar vier kanten openingen. Nu kun je in het voormalige woonhuis heerlijk eten, of een drankje drinken op het mooie terras
Ik heet Maria
Maria werkt in een koffiehuis in een kleine plaats in Zuid Namibië. Ze draagt een ouderwets mutsje, dat men vroeger in Duitsland op het platteland droeg. Het koffiehuis heeft een 'gut bürgerliche Küche' en de koffie is uitstekend. Deze erfenis van de Duitse koloniale macht weten we wel te waarderen. Maria is zeer verbaasd dat ik juist van haar een foto wil maken. Gelukkig heb ik haar adres, zodat ik de foto op kan sturen. Het ga je goed Maria!
To be or not to be: .
Op 23 april 1564 werd William Shakespeare in de stad Stratford-upon-Avon geboren. William was getrouwd met Anne Hathaway en vader van twee dochters (Susanna en Judith) en een zoon (Hamnet). William overleed op zijn verjaardag, op 23 april 1616, in zijn geboortestad. Shakespeare is vooral bekend geworden door zijn toneelwerk, maar hij was ook dichter en zakenman. Hij schreef historische stukken (koningsdrama’s), komedies en tragedies. De bekendste zijn Hamlet: “To be or not to be” en "Romeo and Juliet" In Londen richtte hij het theater The Globe op. Helaas werd dit door brand verwoest. Stratford is ontstaan bij een ford ( doorwaadbare plaats) in een straat (strat) door de rivier de Avon en was in de middeleeuwen een belangrijke marktplaats. Het is prachtig om In en rondom Stratford-upon-Avon de goed bewaard gebleven gebouwen die een link met Shakespeare hebben te bekijken. Een bezoek waard: Mary Arden’s Farm Op deze boerderij woonden de moeder, Mary Arden, en grootouders van Shakespeare. Zijn moeder woonde hier totdat ze met de vader van William Shakespeare, John Shakespeare, trouwde. Je vindt Mary Arden’s House, dat samengevoegd is met het huis van de buren, in Station Road in Wilmcote, een paar kilometer buiten Stratford-upon-Avon. Het is een zeer levendige plaats, want de boerderij is in vol bedrijf. Land bewerken, koken, spinnen, je kunt het allemaal meemaken en jong en oud kan eraan meedoen. Het publiek wordt betrokken bij de valkenjacht en je kunt een oud Engelse maaltijd gebruiken in het restaurant. Heerlijk om een dag door te brengen. Shakespeare’s Birthplace Hier is Shakespeare geboren en opgegroeid. Naast de overzichtstentoonstelling ( audiovisueel): William Shakespeare: his life and background en een tour door het huis en de handschoenen werkplaats van Shakespeare’s vader, is het erg leuk om acteurs en actrices in de tuin verzoeknummers te zien spelen. Je vindt Shakespeare’s Birthplace in Henley Street. Na de wandeling kun je gaan roeien op de rivier de Avon en ’s avonds is een bezoek aan het theater een must. Kijk op de website wat er speelt in The Swan Theatre, dat eruit ziet als het Globe theater. Wij zagen daar Cardenio, een echt spektakelstuk.
Dinner at Mary Arden'
Op 23 april 1564 werd William Shakespeare in de stad Stratford-upon-Avon geboren. William was getrouwd met Anne Hathaway. Ze kregen twee dochters (Susanna en Judith) en een zoon (Hamnet). William overleed op zijn verjaardag, op 23 april 1616, in zijn geboortestad. Shakespeare is vooral bekend geworden door zijn toneelwerk, maar hij was ook dichter en zakenman. Hij schreef historische stukken (koningsdrama’s), komedies en tragedies. De bekendste zijn Hamlet: “To be or not to be” en "Romeo and Juliet", dat verfilmd is met Leonardo di Caprio. In Londen richtte Shakespeare het theater The Globe op. Helaas werd dit door brand verwoest. Hier zie je een scène uit de jeugd van William. Hij bracht veel tijd door bij zijn grootouders op hun boerderij op het platteland, omdat er in de stad regelmatig pest heerste. De boerderij van Mary Arden (de moeder van Shakespeare) en de andere huizen waar Shakespeare heeft gewoond zijn zeker een bezoek waard.( zie tip) Het zijn geen statische tentoonstellingen; het leven in de 17e eeuw wordt door zeer goede acteurs nagespeeld. De maaltijd is echt in de keuken klaargemaakt en wordt, naar de gewoonte van die tijd, om 11 uur 's morgens genuttigd.
We trekken verder
We overnachten in het plaatsje Helmeringhausen, in het enige hotel, dat overigens uitstekend is. Tijdens een wandeling ontmoet ik deze familie, die op het punt staat verder te trekken. De mannen zoeken werk op de boerderijen en de familie van ongeveer 12 personen (ook kinderen) trekt verder als er geen werk meer is. De vrouw links is volgens de laatste mode gekleed. De rollers in het haar blijven er de hele dag in zitten als versiering en gaan er pas 's avonds uit!
Helm verplicht
Medan is een miljoenenstad, waar het meeste vervoer per (taxi) brommer plaatsvindt. De meeste brommers hebben een zijspan, waar ruimte is voor passagiers of goederen. Deze chauffeur werkt op de grote voedselmarkt. Hij vervoert grote hoeveelheden groente, wortelen, balen rijst, wat maar nodig is. Zo te zien verdient hij niet veel met zijn handel. De (verplichte) helm is gemaakt van een oude legerhelm. Ben benieuwd of het echte kogelgaten zijn.. Hij valt in ieder geval wel op.
Een eervolle baan
Deze jongens bewaken het mausoleum van Ho Chi Minh. Hun uniform doet militair aan. Een bezoek aan het graf van Ho Chi Minh is een bijzondere ervaring. Onder streng toezicht word je, twee aan twee, naar het gebouw geleid. Binnen mag je niet spreken. In tegenstelling tot een bezoek aan Mao in Beijing, waar het lijkt alsof je in een badkamer loopt, is de kamer waar Ho Chi Minh ligt opgebaard meer sfeervol. In het gedempte licht lijkt het alsof de leider elk moment zijn ogen kan openen. "Oom Ho" is de stichter van de Democratische Volksrepubliek van Vietnam. Hij was ooit een vijand van het westen en een held voor de communisten omdat hij de Viet Cong naar de overwinning in de "American War" in Vietnam leidde. Ondanks al het bloedvergieten wordt hij als held vereerd. Ho stierf op 2 september 1969 op 79-jarige leeftijd. Zijn lichaam werd, tegen zijn wens, geplaatst in een granieten mausoleum. Hij wilde zelf echter gecremeerd worden en zijn as laten plaatsen op drie Vietnamese bergtoppen. Hij schreef zelf: "Niet alleen is crematie goed vanuit het oogpunt van hygiëne, maar het bespaart ook landbouwgrond".
Er kan geen lachje...
In Granada is de fanfare van deze jongeman aan het oefenen voor het feest ter ere van hun honderdjarig bestaan. Voor de kerk geeft een matrone aanwijzingen, die stipt worden opgevolgd. Allemaal in het gelid, pink langs de broek en marcheren maar. Zelfs in de kerk wordt geoefend. Het moet allemaal perfect gaan. Niet lachen dus en zeker niet niezen...
Opgewekte Red Zao dam
De Red Zao leven in het bergachtige gebied van Zuid China en Noord Vietnam. Wij zagen veel vrouwen van deze groep in Sapa, een dorp dat door de Fransen in 1922 is gesticht op de flanken van de Hoang Lien Son bergen. Je kunt er prachtige wandelingen maken. Neem wel een regenjas mee, want het regent er vaak. Deze Red Zao dame heeft een paraplu in de kleur van haar kleding bij zich. De kenmerkende geëpileerde wenkbrauwen geven de status van gehuwde vrouw aan. De vrouw heeft het goed, want haar hoofddeksel heeft een flinke maat.
Ik mag helpen dragen
Dit stralende meisje mag meedoen aan de processie, waarbij de heiligen uit de kerk van Santago de Atitlan worden gedragen. Eerst komt Maximon, de belangrijkste en zwaarste, die door de mannen naar buiten en van de trappen naar het grote plein worden gedragen. Daarna volgen kleinere en letterlijk lichtere beelden. Een aantal kinderen mag meehelpen sjouwen als de beelden staan opgesteld. Ze houden het maar even vol, maar je ziet ze genieten van de eer.
Op zoek naar de...sch
Een schoolreisje moet in Vietnam vooral educatief zijn. Geen pretpark, maar een bezoek aan Ho Chi Minh, of zoals hier een bezoek aan de tempel in het Ho Huan Kiem meer, waar de beroemdste schildpad van Vietnam wordt vereerd. Volgens een legende eiste deze reusachtige zoetwaterschildpad in de vijftiende eeuw het zwaard op waarmee keizer Le Loi een beslissende slag tegen de Chinezen had geleverd. Toen de schildpad het magische wapen had ontvangen, verdween hij ermee onder water. Op 4 april 2011 is deze rivierschildpad, na een aantal mislukte pogingen eindelijk gevangen. Het dier had wonden in de nek. Er schijnen nog maar vier schildpadden van deze soort in leven te zijn. Deze kinderen hebben de schildpad waarschijnlijk niet gezien, want het water in het meer is meestal niet helder.
Viervoudig beschermd
Op het rijstveld is het druk; de oogst is in volle gang. Deze dame is al de hele dag bezig met het dorsen van het graan. Ze slaat de halmen tegen een een soort wasbord, waarna de korrels in een bak vallen. Zwaar werk in de volle zon. Mevrouw is op alles voorbereid. Er zal geen zon direct op haar gezicht of haren schijnen. Om te beginnen een kleine hoofddoek, dan een pet, vervolgens een grotere hoofddoek en tenslotte een enorme hoed. Ik krijg het al warm als ik ernaar kjik. Ze heeft wel wat over voor een lichte teint!
Tzutuhil Maya man
Aan het Lago de Atitlan, in Santiago wonen de Tzutuhil Maya's. De vrouwen dragen bijzondere hoeden, die van één lange sjerp gemaakt zijn ( zie een andere foto). De mannen zijn heel wat eenvoudiger gekleed, hoewel hun broeken prachtig geborduurd zijn met, zoals hier, vogelmotieven. De broek is kort, want de heren verdienen hun brood met de visserij, het snijden van riet, of het rondvaren met toeristen. Deze heer heeft een vrije dag. Hij heeft zojuist afgerekend met de chauffeur van een traditionele driewieltaxi. Misschien brengt hij straks wel een bezoek aan Maximón, de plaatselijke heilige, waar ik al eens een blog over geplaatst heb.
Tzutuhil hoofddeksel
Santiago is is gebouwd op een oude lava stroom van de vulkaan in het zuiden van het Lago Atitlán. Hier wonen de Tzutuhil Maya’s. De mannen dragen korte calzoncillos (broeken), die handig zijn op en rond het water. De vrouwen van Santiago dragen een huipil (blouse)van paars/wit gestreepte stof, die prachtig wordt geborduurd met bloemen, dieren of vogels. Hier zie je de opvallende hoed van de Tzutuhil dames, die zelfs afgebeeld is op een munt van 25 centavos. De hoed moet het lange haar tegen stof en uitdroging beschermen. De hoed wordt gemaakt van een lange cinta (sjerp), die om het hoofd en in het haar gewikkeld wordt. Het laatste gedeelte van de hoed is niet geborduurd, maar geweven op een heupweefgetouw.
Morris dancer
In mei wordt op het platteland in Engeland de terugkeer van de lente gevierd met Morris dance. De dans dateert uit de 15e eeuw en is afgeleid van een oude Moorse dans, de fandango. De dansen zijn in oorsprong vruchtbaarheidsdansen. Alle dansen worden uitgevoerd door mannen. De kleding varieert per streek. Hier zie je een Morrisdanser uit Yorkshire. Hij draagt een hoed met nepbloemen. Het is nog koud tijdens de repetitie, daarom zie je weinig van zijn kostuum, een soort boerenkiel met vestje, kuitbroek, kousen met belletjes en klompen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
