Agrotewal

Frankrijk • Charmonix

Frankrijk • Charmonix

Indi

Dit spectaculaire beeld is genomen vanaf de Aguille du Midi. Als je in de buurt bent van Chamonix is een bezoek met de kabelbaan een absolute must!!! Let op: het kan flink koud zijn boven dus warme kleding is aangeraden ook al is het 30 graden op de grond! De Aiguille du Midi is al meer dan 50 jaar hét hoogtepunt van Chamonix. Met een hoogte van 3842 meter heb je vanaf het kleine broertje van de Mont Blanc (4809 m), letterlijk en figuurlijk, een adembenemend uitzicht over de Franse, Zwitserse en Italiaanse Alpen. Aiguille betekent in het Frans naald en wanneer je deze spitsvormige berg bezoekt, begrijp je direct waarom voor deze naam gekozen is. Jaarlijks wordt de Aiguille du Midi door meer dan een half miljoen mensen bezocht. Let op: retour volwassenen is 63,00 euro. Kinderen (5-15 jaar) 53,60 euro, best wel prijzig maar beslist de moeite waard. Wij besloten vanaf 2317 meter omlaag te lopen via een fantastisch pad langs de berghelling. Kabelbaan Aiguille du Midi De kabelbaan naar de top van de Aiguille du Midi bestaat uit twee trajecten. Vanuit het centrum van Chamonix (1035 m) ga je eerst naar het Plan de l'Aiguille (2317m). Een ideaal startpunt voor wandelingen en andere bergactiviteiten. De tweede lift zweeft over de Les Pélerins gletsjer en zet je af op de noordflank van de Aiguille du Midi (3778 m). Via een voetbrug is het liftstation verbonden met de centrale piek. Met een lift die dwars door de rotsen gaat, ga je nog eens 42 meter omhoog om het uitzichtsplatform op een hoogte van 3842 meter te bereiken. In de eerste plaats kom je naar de Aiguille du Midi voor het schitterende uitzicht. Rond de berg zie je onder meer de Dome du Gouter (4304 m), Refuge Vallot (4362 m), Mont Maudit (4465 m) en vanzelfsprekend de Mont Blanc (4810 m) liggen. Wanneer je het geluk hebt om op een heldere dag op de top te zijn, dan kun je zelfs de Matterhorn en de Monte Rosa zien. Ook is het fascinerend om te zien hoe bergbeklimmers bezig zijn met het beklimmen van de Aiguille du Midi. Maar, er is meer dan alleen het waanzinnige uitzicht. In het noordelijke gebouw vind je het ‘3842’ restaurant en een souvenirshop waar je ansichtkaarten aan kunt schaffen. De Aiguille du Midi beschikt over een eigen poststempel en brievenbus. Het centrale gebouw biedt plaats aan het Espace Vertical en het Espace Mont-Blanc, waar je meer te weten komt over de geschiedenis, alpinisme en de nog beroemdere buurman. Op het hoogste punt heb je sinds enige jaren de mogelijkheid om een ‘stap in het luchtledige’ te zetten. Dit glazen uitzichtplatform, ‘Step into the Void’, hangt boven een afgrond van meer dan 1000 meter en bestaat uit vijf glazen panelen van 12 mm dik. Ook is het door het project ‘The Pipe’ sinds 2016 mogelijk een rondje te lopen over de diverse platformen en hoef je voortaan niet via dezelfde route meer terug. Plannen hiervoor waren er al meer dan 20 jaar, maar de extreme (weers)omstandigheden maakten de ontwikkeling en uitvoering niet eenvoudig. Op de top van de Aiguille du Midi is een uitgang waar freeriders zich in de winter kunnen wagen aan de off-piste afdaling van de Vallée Blanche. In de zomer starten ook bergbeklimmers hier soms hun tocht. Wandelaars vinden op de Plan de l'Aiguille goede mogelijkheden. Maak een wandeling via Grand Balcon Nord naar Montenvers (2,5 uur), het Lac bleu (15 min) of daal af terug naar Chamonix via Blaitière (2.5 uur), Plan du Trois (2 uur) of Grand Bois (2 uur). Eventueel kun je er ook voor kiezen om vanuit Chamonix te wandelen naar het Plan de l'Aiguille om geld te besparen op je liftticket.

Armenië

Armenië

Dianadm

Bij het het dorp Khndzoresk in het zuiden van Armenië, ligt een grote grottenstad die van de 13de eeuw tot de jaren ’60 van de vorige eeuw bewoond is geweest. De grotten liggen tegen de hellingen van de Khor Dhor-kloof en zijn te bereiken via een 160 meter lange hangbrug, die in 2012 eigenhandig door de dorpsbewoners is gebouwd. De brug vormt de verbinding tussen het nieuwe dorp en de oude grottenstad, een overbrugging tussen het heden en verleden. Het uitzicht vanaf de brug is weergaloos, tenminste dat is ons verteld, want als wij er zijn is het al dagen mistig. En hoewel dit een zwart wit-foto lijkt, is dat het niet, de mist lijkt alle kleuren te absorberen. Mysterieus dat wel, maar de mooie omgeving zal voor ons altijd een raadsel blijven.

India • Varanasi

India • Varanasi

Dalix

Een bezoek aan Varanasi in India zal je niet snel vergeten. De indrukken zijn legio. Alle zintuigen worden voortdurend geprikkeld. Met name als je de ghats, trappen naar de Ganges, bezoekt heb je ogen tekort om alles gade te kunnen slaan. Van de 88 ghats die de stad rijk is, worden er slechts twee gebruikt voor het verbranden van de lijken. De overige ghats zijn voornamelijk plaatsten om in de Ganges te baden. Varanasi is een stad waar de meest intieme rituelen van leven en dood in het openbaar plaatsvinden. Er wordt dag en nacht doorgewerkt op de crematieplaatsen. Er brandt een vuur dat al generaties lang brandend gehouden wordt. Lichamen worden van heinde en verre aangevoerd omdat een crematie in Varanasi een einde aan de eeuwige cirkel van reïncarnatie betekent. Hindoes geloven dat je na je dood weer herboren wordt. En of je in je volgende leven een beetje goed terecht komt, hangt af van je levensstijl in het hier en nu. Eeuwige rust zit er pas in als je verlichting bereikt of, en dat is de gemakkelijke weg, als je hier in Varanasi aan de oever van de heilige rivier de Ganges wordt verbrand. Het duurt drie uur voor een menselijk lichaam volledig is verteerd door het vuur. De oudste zoon van de overledene breekt vervolgens de schedel en de ziel stijgt op naar de hemel. Vrouwen mogen er niet bij zijn, want die zijn labiel en als er bij een crematie wordt gehuild, zal de ziel geen rust vinden. Er zijn echter vijf groepen die niet gecremeerd worden 'Sadhu's, kinderen onder de vijf en mensen die aan slangenbeten, lepra of de pokken zijn bezweken. Die zijn al zuiver: omdat ze jong of heilig zijn, of omdat ze genoeg hebben geleden tijdens hun ziekte. Deze lichamen worden de rivier in gegooid, al dan niet verzwaard met stenen. Ik vond het ongelofelijk dat even verderop in dezelfde rivier mensen hun tanden zaten te poetsen. Varanasi, ik zal deze stad nooit vergeten.