Abytravel

profiel Abytravel

Naam

Els v.d. Dungen

Reviews

7

Foto's & tips

1679

Blogs

27

Lid sinds

28 February 2011

Favorieten

Fav. werelddeel

Afrika

Fav. land

Benin

Fav. stad

Bangkok, San Francisco

Over mij

ondernemend, niet standaard, beetje prettig gestoord. Veel uiteenlopende belangstellingen oa reizen, natuur, wandelen,lezen, zwemmen, fotograferen die ik probeer te combineren tijdens mijn reizen.

Nieuwsgierig hoe ik aan mijn profilenaam kom? Kijk dan bij mijn reisfavorieten.

Profielfoto: Aan het strand bij de Lion Bar, Grand Popo - Benin; met Gildas en Romain



Mijn Motto

'een land of streek ontdekken door zoveel mogelijk gebruik te maken van het locale vervoer en contact met de locale bevolking. '

Over mijn camera

Type

Pocket

Merk

Panasonic

Model

Lumix DMC-FZ100

Overige

DMC-TZ1 en FT1; "spider"statiefje; groothoekconverter en inmiddels ook een "volwassen" statief

Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (1679)

'458407' door Abytravel '458407' door Abytravel

PortugalMadeira

PortugalMadeira

En hier en daar een..

Abytravel

"En hier en daar een bui..." Woorden die ons als Lage Landers maar al te bekend in de oren klinken. En meestal is die bui hier en niet daar... Maar vanaf het hoogste punt van het schiereiland Ponta de São Lourenço op Madeira kon je heel mooi zien hoe de bui over het eiland trok. Nu nog even niet hier, maar daar! Hoewel dat niet lang meer duurde. Gelukkig breekt de zon ook regelmatig weer door het wolkendek. Dus ondanks alles: 'Singing in the Rain"

'378713' door Abytravel '378713' door Abytravel

SpanjeBilbao

SpanjeBilbao

De spin Sebastiaan...

Abytravel

De Spin Sebastiaan... (Het is niet goed met hem gegaan) Hij zei tot alle and're spinnen: Vreemd, ik weet niet wat ik heb, maar ik krijg zo'n drang van binnen tot het weven van een web... Maar dit is niet Sebastiaan, maar Maman en ook niet ín San Sebastian, maar in Bilbao om precies te zijn naast het Guggenheim Museum, waarvan je links de glimmende gevel gemaakt van Titanium ziet. Bilbao is éen van de vier plaatsen ter wereld met een eigen Guggenheim. Maman is een bronzen sculptuur van Louise Bourgeois en is bedoeld als ode aan haar moeder. Net als deze is de spin een wever, de draad gebruikt ze zowel om een beschermende cocon voor haar kinderen te spinnen- je ziet dat terug in de eizak met 26 marmeren eitjes onder de buik van het beeld - als om haar prooi te vangen. Het verbeeldt sterkte, bescherming en slimheid. Tussen de poten van de spin door is nog net een ander kunstwerk zichtbaar, een zuil glimmende bollen van Anish Kapoor.

'481578' door Abytravel '481578' door Abytravel

Groot-Brittannië

Groot-Brittannië

Gibraltar, loop de...

Abytravel

Wie met de auto door Zuid Spanje trekt, wil waarschijnlijk ook een bezoek brengen aan Gibraltar. Je kunt dan het beste de auto voor de grens parkeren, waar vertel ik straks nog, en deze lopend oversteken. Niet alleen scheelt dat enorm in tijd (heen kon ik direct doorlopen zonder zelfs m'n paspoort te hoeven tonen en terug kostte het me ongeveer 10 minuten wachttijd - ter vergelijking: met de auto bedraagt de wachttijd minimaal 1/2- 1 uur, eerder dat laatste). Maar ook de parkeergelegenheid in Gibraltar is beperkt. Bovendien heb je de auto helemaal niet nodig op Gibraltar: al direct na de grens vertrekt buslijn 5 die je binnen 10 minuten naar het centrum brengt, bij grote drukte is dit zelfs een -hoe Brits- dubbeldekker. Vertrek ca elke 15 minuten , kosten E 1.70 voor een enkeltje E 2.70 voor retour. Stap je uit bij de kazematten dan kun je daar overstappen op een andere lijn naar de diverse bezienswaardigheden (bv lijn 2 naar het beginpunt van de cablecar). Maar lopen is ook goed te doen: de rots is max 5 km lang en 1 km breed. Natuurlijk kun je er ook voor kiezen éen van de taxibusjes te nemen die een rondtoer langs de hoogtepunten maakt, maar naar mijn smaak wat te toeristisch. Opstapplaatsen her en der in de stad, ook bij de grens. Naar boven, waar de beroemde Berberaapjes te vinden zijn, gaat het snelst met de cablecar die vertrekt iets ten zuiden van Mainstreet, aan het eind zie je 'm al liggen, kan niet missen. Terug naar beneden kun je deze weer nemen, lopen of -alleen van oktober tot april- voor een combinatie van beiden kiezen, waarbij je halverwege bij het middenstation in- of uitstapt. Dan nog even terug naar het parkeren voor de grens: dit doe je het beste op het parkeerterrein van de jachthaven. Het is iets verder lopen -ca 150m- dan het overvolle, rommelige parkeerterrein vlak voor de grens. Het biedt echter veel meer schaduw, is goed bewaakt en veel overzichtelijker. Je komt er door bij de afslag naar de douane-wachtrij de rechterbaan te kiezen (Zona deportiva) en dan bij de rotonde rechtsaf te slaan. Kosten slechts E 6,- voor de hele dag.

Laatste blogs (27)

Wat hebben jullie het de jury moeilijk gemaakt de afgelopen maand! Maar liefst 253 inzendingen kwamen er op het thema "Deuren en ramen" binnen, de éen nog mooier, leuker of origineler dan de ander.... Lees meer

Mijn fans (12)

Ik ben fan van (31)

Mijn favoriete foto's & tips van anderen (2216)

'526352' door Frankannette '526352' door Frankannette

Verenigde StatenArizona

Verenigde StatenArizona

Amazing landscape of.

Frankannette

Dankzij lottoballetje nummer twee 'And the first winner is...number two!', roept de Ranger van het Kanab Field Office als het lottoballetje in het gootje is stilgevallen. 'Yes! That’s us!', juichen wij daar meteen achteraan. We behoren tot de twintig gelukkigen die de volgende dag een bezoek mogen brengen aan The Wave. Een zeer uitzonderlijk gevormd rotslandschap op de grens van Utah en Arizona. Als we de volgende ochtend vanuit ons motel in Kanab in onze gehuurde Chevrolet stappen is het buiten nog donker. We gaan zo vroeg op pad omdat ons herhaaldelijk duidelijk is gemaakt dat ons een loodzware voettocht door de bloedhete steenwoestijn van de Coyote Buttes North staat te wachten. Het startpunt van die wandelroute bevindt zich op ruim een uur rijden van Kanab (Utah) in de richting van Page (Arizona) en is alleen met een stevige auto bereikbaar. Gelukkig hebben we een betrouwbare en comfortabele SUV gehuurd waarmee we al zonder problemen grote delen van Zuidwest VS doorkruist hebben. Beladen met vier liter water per persoon, een noodrantsoen van koekjes en crackers en een flinke fles zonnebrandolie verlaten we de Wire Pass Trailhead Parking en stappen een droge kreek (Coyote Wash) in op weg naar The Wave. We passeren verschillende waarschuwingsbordjes die duidelijk maken dat het betreden van dit afgelegen gebied levensgevaarlijk is zonder een goede routebeschrijving. Voor ons maakt dat de tocht nog spannender en bijzonderder. Het A4-tje met foto’s van markante rotsformaties, een toelichtende tekst en enkele GPS-punten die we van de Ranger hebben gekregen blijkt gelukkig een goede gids door het fascinerende landschap. De wandeling van ruim drie mijl naar de ingang van The Wave is het avontuur al meer dan waard. Nadat we in het begin wat moeten zwoegen over een zandig pad tussen stekelige struiken stappen we de rest van de tocht vooral op een hardere ondergrond van rood-gele rotsen. Om ons heen bizarre, grillige rotsformaties van zandsteen waartussen hier en daar een kurkachtig boompje of uitgedroogd struikje een plek heeft gevonden. De hitte valt eerst nog mee, maar halverwege duiken we toch flink zwetend een van de schaarse schaduwplekjes in voor een pauze. De eerste liter water is daar al snel weggeslobberd en voor de zekerheid brengen we ook nog maar een nieuwe laag zonnebrand aan. En dan, na een steile klim, staan we er opeens midden in: The Wave. Een perfect gekozen naam, want je bevindt je voor je gevoel in een versteende golf met prachtige doorgroefde, geribbelde wanden. Het zeer poreuze Navajo Sandstone kleurt rood, roze, geel en wit, mede afhankelijk van de invalshoek van de zonnestralen. De kleuren die schitterend afsteken tegen de knalblauwe hemel komen van mineralen en oxidanten die via het grondwater in de steenlagen zijn doorgedrongen. Als je er midden in staat kun je wel juichen van opwinding. Wat we dan ook doen! Na het juichen en rondlopen genieten we nog lang in stilte van dit wonderschone landschap. Het besef dringt door dat we iets heel bijzonders hebben gezien en meegemaakt, dankzij balletje nummer twee uit het ouderwetse lotto-apparaatje van een Amerikaanse Ranger. Wil je The Wave ook meemaken? Je vindt alle informatie op de website http://www.thewave.info/index.html . Daar lees je ook hoe je ingeloot kunt worden.

'526313' door Bowral '526313' door Bowral

JapanHonshu centraal

JapanHonshu centraal

Japanse makaken in ba

Bowral

Japanners mogen zich graag ontspannen in de vele ‘onsens’ (natuurlijke warmwaterbaden) die het land rijk is. In de jaren vijftig van de vorige eeuw werd er zo’n onsen aangelegd in de Jigokudani-vallei in de bergen rond Nagano. Op deze plek leven echter ook honderden Japanse makaken. Al snel kregen die in de gaten dat het met name ’s winters bijzonder aangenaam vertoeven was in de baden. Nadat eerst één aap het waagde in het water te gaan, volgden rap de rest van de groep. Het woord ‘na-apen’ kreeg hierdoor een letterlijke betekenis … Uiteraard was het bepaald niet hygiënisch voor de mensen om de baden te delen met de makaken. Daarop werd in 1964 besloten de baden ‘over te dragen’ aan de apen. Sinds die tijd is het hun domein. In de winter, als de temperaturen ver onder het vriespunt liggen, komen ze ’s ochtends uit de bergen om een heerlijk stomend bad te nemen. Dat baden doen ze op een zeer relaxte wijze. Ze kunnen uren met een gelukzalige gezichtsuitdrukking in het water zitten of liggen. ’s Avonds vertrekken ze weer naar hun slaapplaats. De apen zijn absoluut niet mensenschuw. Ze trekken zich helemaal niets van je aan. En ‘vervelend’ zijn ze ook niet. Vanuit Tokio is ’Snow Monkey Park’ (zoals het ook wel wordt genoemd) eenvoudig te bereiken. Je gaat met de supersnelle shinkansen naar Nagano (1,5 uur), daar overstappen op het boemeltreintje naar Yudanaka (38 minuten). Van daaruit kun je met een bus (15 minuten) naar de ingang van het park. Hier koop je je entreekaartje (circa 4 euro). Maar dan ben je er nog niet! Vanaf de entree moet je bijna twee kilometer lopen over een smal bospad naar de baden. In de winter moet je je een weg banen door een dikke laag sneeuw. In Yudanaka zijn prima overnachtingsmogelijkheden. Het verdient de voorkeur het park in de winter te bezoeken. Toegegeven, het is er dan hartstikke koud, maar de besneeuwde bergen en bossen zijn dan op hun mooist. Juist vanwege die kou zijn de makaken dan elke dag in de baden te vinden. In de zomer is het er vaak te warm, waardoor de behoefte en de animo van de apen om te baden een stuk geringer is.

'526285' door Oryx '526285' door Oryx

NederlandDrenthe

NederlandDrenthe

Lammertijd

Oryx

Precies een jaar geleden waren we in hetzelfde gedeelte van het Drents-Friese Wold voor een wandeling en zagen toen de lammetjes op de hei. En ook nu waren ze er weer. De lente is nu echt begonnen!

Mijn favoriete blogs van anderen (4)

Community-updates

NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK

01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!

UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN


27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >

Onze wedstrijden

Bekijk onze winacties hier