Guidowater
Spitzkoppe : droom...
Tijdens onze rondreis door Botswana en Namibië ontmoeten we in het begin een nederlands stel. We kregen veel informatie omdat hun ongeveer onze route in tegengestelde richting hadden gereden. Zij kwamen met de tip om de Spitzkoppe te bezoeken, iets dat wij in geen enkel boekje tot nu toe hadden terug gevonden. De foto's spraken ons echter wel aan en het lag ongeveer op de route. Op ongeveer 2 uur rijden van Swakopmund reden we de hoofdweg af en na ongeveer 30 minuten over een redelijke goede gravel weg kwamen we bij de ingang van het park. We kochten een dag permit en kregen een kaart met daarop de beste bezienswaardigheden. Deze stonden met nummers aangegeven op de kaart en we gingen op pad. Wij reden hier met een 2 wiel aangedreven auto en dat was prima te doen. Heeft het echt geregend dan heb je een serieuze uitdaging! De omgeving is schitterend en we reden van het ene naar het andere hoogtepunt. Prachte rotsen, meertjes, uitzichten en hagedissen! Er zijn ook heel veel campeer plaatsen en ik weet zeker dat dit verschrikkelijk mooi is om wakker te worden! Er zijn ook tours naar rotstekeningen in de hoge bergen maar daar hadden wij helaas geen tijd voor. Deze foto is gemaakt van onder de natuurlijke brug met uitzicht op het prachtige achterland. Een vrij onbekende plek maar wel absoluut de moeite van het bezoeken waard. Sterker nog voor ons was dit wel één van de hoogtepunten in Namibië. Een land waar we zeker nog eens terug naartoe gaan!
Beste uitzicht op de.
Toen ik vorige jaar voor de 2de keer Kaapstad bezocht wilde ik echt een mooie foto van de tafelberg maken. Bij mijn eerste bezoek kreeg ik van iedereen de tip om vanaf robben eiland de tafelberg te fotograferen. Eenmaal thuis was ik toch een beetje teleur gesteld. Dit keer ging ik dus op zoek naar een mooie plek. Vaak zie je foto's vanuit het plaatsje bloubergstrand waarop kleurige huisjes zichtbaar zijn. Leuk maar ook niet wat ik zocht. Tussen de plaatsen bloubergstrand en melkbosstrand ligt een smalle strook strand en we besloten hier eens te stoppen. Het strand was totaal verlaten en door de harde wind waren er prachtige golven. In de verte precies wat ik zocht, de prachtige contouren van de tafelberg, grote vrachtschepen en een vage blik op wat gebouwen van Kaapstad. Ik heb maar 1 plek gevonden om de tafelberg beter te zien en dat is als je erop staat! Echter gaat het dan om een heel ander uitzicht dan ik zocht!
Skeleton coast
De skeleton coast ligt langs de west kust van Namibië en heeft zijn naam te danken aan de vele scheepswrakken die hier te vinden zijn. Op deze foto is het meest zuidelijk gelegen wrak te zien. Toen wij hier reden was meteen duidelijk waarom hier zoveel wrakken liggen. Er hing de hele dag een dik pak mist voor de kust en de wind en golven waren erg sterk. Sommige schepen liggen er al 10 tallen jaren en sommige slecht een paar jaar. Meestal maakt de natuur weer handig gebruik van de schepen en zitten ze vol met zeevogels die de wrakken als rustplek gebruiken. De skeleton coast begint bij Swakopmund en loopt over een lange weg richting het noorden. De weg is gemaakt van zout maar prima te berijden. Vergeet vooral ook niet te stoppen bij Cape cross van de zeeleeuwen kolonie...
Blijf in je auto!
Op de kaart van Etosha zagen we een waterput afgebeeld echter lag deze put aan een doodlopende weg van 7 kilometer lang. We besloten er toch maar in te rijden en de weg bleek slecht... heel slecht! Maar we lieten ons niet tegenhouden en ruim 30 minuten later kwamen we op het eind van de weg. Echter was er nergens water te zien. Slechts een beetje dor riet en een enorme leegte. Geen enkel spoor van wilde dieren of andere toeristen. We besluiten even te stoppen als we ontdekken dat de tas met eten in de kofferbak blijkt te staan. Ik stap stiekem even snel uit de auto en pak de tas uit de kofferbak. Als we vervolgens een broodje zitten te smeren in de auto zien we recht voor ons ineens bovenstaande foto omhoog komen! Een leeuw ligt in het hoge riet te slapen en loopt nu rustig iets ver en bukt dan. Hoogst waarschijnlijk om iets te drinken uit het poeletje dat wij niet zien. Als hij terug loopt zien we dat er nog een leeuw ligt en nu besef ik pas hoeveel geluk ik net had. Zonder het te weten stapte ik uit de auto terwijl er 2 leeuwen op nog geen 20 meter afstand lagen. Jullie begrijpen dat ik vanaf dat moment nooit meer even de auto uit mocht (niet dat ik het nu nog zou doen overigens)
Ver weg in eigen land
Afgelopen zaterdag ochtend bezocht ik nationaal park Maasduinen. Inmiddels heb ik het gebied een aantal keer bezocht en zo leer je die aparte plekjes allemaal wat beter kennen. Deze foto is gemaakt rond een gebied genaamd het Quin. Op het eerste gezicht een leuk vennen gebiedje waar ik wel vaker rond gelopen heb. Dit keer besloot ik wat dieper het park in te wandelen en de opkomende zon eens vanaf een ander plek te bekijken. Toen ik eenmaal een leuk plekje gevonden had kwam de zon ook nog eens prachtig op. Toen ik de foto's later terug keek kreeg ik sterke Afrika gevoelens. Ik heb een aantal bijna vergelijkbare foto's alleen dan zijn de boompjes net wat Afrikaanser. Maar met een beetje fantasie waan je je aan de andere kant van de wereld!
The road to nowhere
De namib desert is zo ontzettend uitgestorven en uitgestrekt dat je er uren kan rijden zonder iemand tegen te komen. Wij reden vanuit Swakopmund naar de sossusvlei en passeerden honderden kilometers bijzonder slechte gravel wegen. Geloof het of niet maar zelf hier kwamen we een toerist tegen op de fiets! Een van de meest bizarre plekken om te fietsen denk ik. Meer dan 40 graden en overal gravel dat voor lekke banden kan zorgen. Na kilometers leegte kwamen we een parkeerplaatsje tegen met een aantal kokerbomen en een schitterend uitzicht. Dichtstbijzijnde plaatsje is Solitaire dat slechts een paar inwoners telt maar wel een heerlijke plek is om even te stoppen. Een bakkerij en een restaurant zijn wel een lekkere afwisseling als je 8 uur moet rijden op een dag!
Deadvlei maar dan...a
Heel veel had ik als fotografie liefhebber gelezen en gezien over de deadvlei. Het is zo'n beetje de natte droom van elke fotograaf om hier eens te komen. En dan na maanden plannen en weken reizen door Botswana en Namibië sta je ineens op de serene plek. Ik kijk om me heen en zie 2 handjes vol enthousiaste fotografen die meteen naar de deadvlei gereden zijn. Sommige met gids en sommige zonder. Wat meteen opvalt is dat iedereen dezelfde boompjes aan het fotograferen is. Er word netjes op elkaar gewacht totdat de persoon ervoor de juiste foto te pakken heeft. Het lijkt wel alsof mensen de ansichtkaarten na aan het maken zijn. Dat wilde ik dus perse niet, maar wat dan wel... Het is hier zo mooi en je kan bijna geen verkeerde foto's maken. Toch is het wel een uitdaging om een ander perspectief te proberen. Er is ook niet zo heel veel tijd want al snel komt de zon zo hoog dat de schaduwen verdwijnen en dan is het een stuk minder interessant. Uiteindelijk is deze bijzondere panorama één van mijn mooiste plaatjes van de deadvlei. Tip voor iedereen die hierheen wil, rijd na openen van het park meteen naar de deadvlei. Er lopen dan nog maar weinig mensen (slechts wat fanatieke fotografen) en er zijn nog schaduwen wat deze plek nog net dat stukje extra magie geeft. En hoe doods het er ook is, ik kom zeker nog een keer terug!
Zebrapad....
Zebra's verwacht je niet in de dorre droogte Etosha. Het is ruim boven de 40 graden en toch lopen ze bij bosjes door het landschap. Vaak ook nog eens kilometers van de dichtstbijzijnde waterput. Bijna altijd lopen ze in groepjes bij elkaar, of liever gezegd achter elkaar... Zo ook in dit geval waar een groep op het oog extreem vermoeide zebra's op zoek was naar een waterput. Zonder zich ook maar enigszins te storen aan onze aanwezigheid liep het groepje in lijn de auto voorbij, Wij stonden net wat lager waardoor deze foto een net wat leuker standpunt kreeg.
Dessert homestead...l
Wow.... dat is één van de weinige dingen die in je opkomt als je richting deze lodge rijd. Al jaren plan ik al mijn reizen van A tot Z zelf en soms zoek je in gebieden waar gewoon weinig over te vinden is. Zo ook in de buurt van de sossusvlei in Namibië. Na veel zoeken vond ik "Dessert homestead lodge" op ongeveer 25 minuten rijden van de poorten van Sossusvlei national park. Het is altijd even afwachten of deze toch behoorlijk prijzige lodge het geld ook daadwerkelijk waard is. Zoals ik al zei wisten we op km afstand al dat dit het was. De locatie is werkelijk fantastisch en de lodge is zo mooi, netjes, schoon en sereen dat het dubbele bedrag ook op zijn plaats was geweest. De huisjes liggen allemaal naast elkaar en kijken zo de leegte van de woestijn is. Uitstekend eten, excursies en veel mogelijkheden om te paart door de woestijn te trekken. Ook is er een zwembad dat prachtig gelegen is met uitzicht over de woestijn. Net achter de lodge liggen een aantal heuvels / rotsen die via een pad goed toegankelijk zijn. Hier vond ik misschien wel de mooiste plek voor een zonsopkomst ooit. In eerste instantie vond ik de foto niet heel bijzonder maar toen ik hem in Lightroom wat opgelicht had vond ik één van mijn juweeltjes. Een fantastische herinnering aan één van de mooiste plekken en accommodaties die ik ooit bezocht heb!
Nieuwe lensen probeer
Iedereen kent het wel. Voordat je op je lange dure vakantie gaat wil je toch nog echt even die nieuwe lens of die nieuwe camera hebben! Last minute koop je met zuur bij elkaar gespaarde centen toch nog even wat je wilt hebben en meteen ga je op reis. Ook ik had jaren deze drang maar telkens kreeg ik daar achteraf spijt van. Een nieuw lens of camera vraagt altijd om oefening en daar heb je op vakantie nou juist geen tijd voor. Je wilt je nieuwe lens door een door kennen zodat je die perfecte shot ook echt perfect kan maken en niet zit te klooien omdat je die instellingen niet kloppen. Ook ik wilde al een tijdje een nieuwe lens en besloot 2de kerstdag ruim voor onze aankomende vakantie in mij kocht ik mijn nieuw 12-40mm lens. Dat testen is begonnen met deze foto in nationaal maasduinen als gevolg. En dan nog een tip... ook testen kan mooie foto's opleveren!
Rode ochtend
Nog één foto van een mooie zonsopkomst in nationaal park maasduinen. Voor dit soort momenten is het gewoon absoluut de moeite waard om op te staan. Maasduinen is een mooi gebied voor een wandeling en beschikt over een zeer divers landschap, heuvels, vennen en dichte bossen liggen allemaal klaar om verkent te worden.
Zonsopkomst maasduine
Als je in de winter een dagje of weekendje weg wilt is het als fotografie liefhebber altijd een beetje behelpen. De grauwe en grijze kleuren maken het er niet mooier op voor goede foto's. Toch heb je ook in deze tijd soms mooie plekken en momenten die een lekker dagje uit in eigen land ook de moeite waard maken. Deze foto is gemaakt tijdens de zonsopkomst op nieuwjaarsdag. Het koste best wat moeite om zo vroeg mijn bed uit te komen en toch was het de moeite meer dan waard. Gemaakt in het noorden van nationaal park Maasduinen in Limburg. Een schitterend park voor natuur en fotografie liefhebbers.
Lucky sunset
Dit is misschien wel de moeilijkste en meest gelukkige foto die ik ooit gemaakt heb. Bij de waterpunt in Halali camp (Etosha national park) is het echt geweldig. Zitten hoog op een rots kan je de groepen dieren bekijken als ze ongestoord komen drinken. Olifanten, Leeuwen, Zwarte neushoorn, jackhalzen en witte neushoorns. Allemaal kwamen ze voor onze neus voorbij. Toen de zonsondergang begon kwam deze groep olifanten aanlopen. In eerste instantie kwam er geen fatsoenlijke foto uit. Geen enkele foto had de olifanten zichtbaar op de voorgrond en de zonsondergang prachtig op de achtergrond. De beste tip die ik iedereen kan geven is echter houd vol! De aanhouder wint altijd en dat bewijst deze foto. Een compromis die ik bij thuiskomst gelukkig nog net genoeg kon oplichten in de voorgrond om het één van de mooiste foto's die ik ooit gemaakt heb te maken!
Etosha sunset
Deze foto is gemaakt op een van de bekendste plekken in Namibië. Okaukujo camp in Etosha national park. Overdag word het hier overspoeld door grote kuddes wilde dieren. In de omtrek van het kamp is ontzettend weinig water te vinden en dus trekken alle dieren richting deze waterput. Langs het kamp staan bankjes zodat je de dieren ongestoord kunt bekijken. Wat misschien nog wel mooier is dan de kuddes dieren is de zonsondergang. De fluwelen kleuren van een Afrikaanse zonsondergang op zijn mooist. Omdat er op de afgelegen plaats amper omgevingslicht is komen de kleuren nog mooier uit. Helaas stonden er tijdens de zonsondergang geen dieren naast de waterpoel maar wel deze typisch Afrikaanse boom die het ook schitterend doet!
Orichdee sprinkhaan
Gisteren keek ik een natuur documentaire en zag toen een orchidee sprinkhaan. Ineens herkende ik het diertje omdat ik deze ooit op Bali gefotografeerd had tijdens onze huwelijksreis. Een schitterend en buitengewoon fascinerend diertjes dat zittend op een orchidee totaal niet opvalt. Ik heb gister gezien dat deze kanibaal zijn eigen jongen op eet als ze niet snel genoeg weg gaan. Een vreemd diertje dus... in uiterlijk en qua gedrag!
Hummingbird close up
Voordat ik vertrok naar de verenigde staten had ik goede hoop een Kolibrie te kunnen fotograferen. Als ik Mary Jo van Ash canyon bed and breakfast mocht geloven was september een uitstekende maand en waren er continu wel tientallen kolibries in haar tuin te vinden. Toch ging ik enigsinds sceptisch op pad want de vogeltjes zijn zo snel en klein dat het moeilijk is ze te fotograferen. Zou het niet ook een truc zijn om mensen te lokken en heeft iedereen toevallig een slechte dag getroffen als ze daar komen. Nu ik er geweest ben kan ik op die vragen antwoorden geven. Nee, het is absoluut niet gelogen dit is misschien wel de beste plek te wereld om kolibries te fotograferen. Ja het is ontzettend moeilijk om ze vast te leggen en helemaal als je dat dan haar scherp wilt doen! Al met al heb ik me een dag geweldig vermaakt met uiteindelijk ongeveer 15 foto's die naar mijn mening echt gelukt zijn. Ongeveer 2 foto's per uur als ik bekijk hoelang ik er geweest ben. Dat laat ook maar eens duidelijk zien hoe moeilijk de vogeltjes te fotograferen zijn. Deze foto was wel één van mijn hoogte punten. Een close up was bijna onmogelijk omdat ze amper stil zaten. Toen het tegen het eind van de dag gelukt was ben ik ook gestopt. Dit was de foto die ik wilde hebben voordat ik mijn spullen zou inpakken....
Ganzenland
Hoeveel ganzen hebben we eigenlijk in Nederland? Een vraag waar slechts weinigen een goed antwoord op kunnen geven. Dat er echt ongelofelijk veel zijn was mij in elk geval wel duidelijk toen ik gister ochtend de Millingerwaard in de Ooij polder bij Nijmegen bezocht. Grote groepen ganzen vlogen door de kleuren van de zonsopkomst heen met deze foto als resultaat. Toch de moeite waard om eens vroeg het bed uit te komen in het weekend....
Raaf met prooi
Toen we de valley of the gods uit reden zagen we deze raaf op een paaltje zitten. Achter de vogel was een enorme leegte met aan de horizon de contouren van monument valley. Het leek me een geweldig foto om deze toch wel bijzondere vogel met zo'n achtergrond te fotograferen. Helaas bleek de vogel net ongunstig te zitten voor dit panorama beeld. Toen zag ik ineens iets anders dat de vogel interessant maakte. Onder zijn poten had hij een beestje dat al half opgegeten was. De prooi was al volkomen onherkenbaar. Toen de raaf na een paar minuten aan onze aanwezigheid gewend was begon hij zon prooi verder op te eten. Grote brokken werden van het beestje af getrokken en naar binnen geslokt. Een Lucky shot van een bijzondere vogel die in Nederland nog maar zelden gezien word. In werkelijkheid zagen wij de gehele achtergrond erbij en dat maakte het beeld nog spectaculairder. Gelukkig heb ik dat beeld voor altijd in mijn gedachten opgeslagen wat ook belangrijk is tijdens een vakantie!
Lucifer hummingbird
Nog eentje omdat het zulke mooie beestjes zijn... Deze hummingbird is volgens mij de soort Lucifer. Van de vele kolibrie soorten die ik zag bij Ash canyon bed and breakfast was dit verreweg de minst voorkomende. Het was werkelijk puur geluk dat hij in de buurt van mijn focus punt in de lucht hing om net als bij de andere vogeltjes heel snel weer weg te zoomen!
Chipmunk
Tijdens onze reis door Amerika zagen we ontzettend veel chipmunks. De kleine beestje zijn echter ontzettend snel en voor je het weet zijn ze weer verdwenen. Toen we in Bryce canyon op Bryce point stonden te kijken kwam er ineens een chipmunk de onder een hekje door lopen. Hij probeerde aan de andere kant onder het hek door te rennen maar kon toen niet verder. Een afgrond van een paar honderd meter lag voor hem en dus bleef hij een moment stil zitten om na te denken. Op dat moment kon ik snel een foto maken en een moment later rende hij tussen mijn benen door de andere kant weer op. Het blijven ontzettend leuke beestjes om te zien!
Indian summer
Onderweg van Bryce canyon naar Las vegas reden we door Dixie national forrest. Een prachtig natuur gebied vol groene bossen, bergen en canyons. Opeens stond er lang de weg een heel klein bordje met daarop de tekst "Aspen mirror lake". Toen we 2 km verder op de parkeerplaats uitstapten stonden we midden in de indian summer. De bomen hadden schitterende kleuren en we waren nog niet eens bij het meer! We liepen het pad op en ongeveer 5 minuten laten zagen we door de bomen ineens dit prachtige verlaten meer liggen. We hebben echt een tijdje zitten genieten van deze schitterende omgeving. Zo zie je maar dat een spontane stop soms echt de moeite waard kan zijn!
Hummingbird heaven
Gister plaatste ik al 2 foto's van kolibries die ik bij "ash canyon bed and breakfast" gefotografeerd had. De mooist naar mijn mening heb ik toch nog even bewaart. Misschien is de foto op zich niet mooier maar de moeite die het me koste om hem te maken geven mij toch meer voldoening! De vorige 2 foto's maakte ik door op een bloem scherm te stellen en te wachten tot de kolibrie in beeld kwam. Ik wilde echter een foto van een volledig vliegende kolibrie maken en dat was ontzettend lastig. De kleine vogeltjes 5 a 8 cm groot zijn continu in beweging en hangen maximaal 1 a 2 seconden op 1 plek. Het was dus wachten, razendsnel de camera richten, scherpstellen en afdrukken. Tijd voor 2 a 3 was er niet eens. Mijn camera maakt 10 frames per seconde en op de 2de foto is hij al wazig op de achtergrond en op 3de foto volledig uit beeld. De 1ste foto was goed genoeg in mijn ogen want veel beter dan deze foto had ik hem niet verwacht te maken. Ik moet er wel bij zeggen dat die de 1ste foto van dit vogeltje was. Hiervoor had ik het al een keer of 40 bij andere vogeltjes geprobeerd! Wil je ook kolibries vanaf 3 a 4 meter afstand fotograferen : www.ashcanyon.com
Rufous kolibrie
Deze kolibrie viel in de tuin van "ash canyon B&B" eigenlijk het meeste op. Van alle kolibries in Noord Amerika is de Rufous verreweg de snelste en meest manoeuvreerbare kolibrie. Dit was ook duidelijk te zijn omdat hij een aantal bloemen en voeder stations als prive domein had. Alle vogel die ook maar in de buurt kwamen werden meteen weg gejaagd. Omdat hij vaak op dezelfde punten kwam was het wel makkelijker om een goede foto te maken. Daar komt ook nog eens bij dat het wel een hele mooie kolibrie soort is!
Ash canyon Kolibries
Een lang gekoesterde wens van mij was om ooit eens een wilde kolibrie te fotograferen. Deze wens werd ineens een stuk realistischer toen ik in contact kwam met Mary Jo van "Ash canyon B&B". De B&B is gelegen vlakbij het plaatsje Sierra vista in Zuid Arizona en is een paradijs voor vogel liefhebbers. De eigenaresse heeft een tuin vol bloemen en voeder plateaus en de tuin zit werkelijk helemaal vol met vogels! Voor mensen die niet overnachten vraagt ze een entree van 5 dollar en als je met een statief wilt fotograferen nog eens 15 dollar extra. Geloof me die 15 dollar extra is het meer dan waard want uit de hand fotograferen lukt met deze snelle kleine vogeltjes amper. Als je in de tuin zit weet je niet wat je ziet. Honderden kolibries vliegen met het geluid van kleine helikoptertjes rakelings langs je op. Mijn uiteindelijke tactiek was om de camera maar ergens op scherp te stellen en te wachten tot een kolibrie dichtbij genoeg kwam. Vaak hangen ze heel even 2 a 3 tellen stil voor ze weer verder vliegen. Op deze manier kon je met wat geluk schitterende foto's maken. Ik heb bijna 4 uur in de tuin gezeten en fantastische foto's gemaakt. Naast foto's maken heb ik gewoon heerlijk genoten in de tuin! Voor meer informatie kijk op deze website http://ashcanyon.com/
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
