Woyè mio Woyè mio oh Woma yèmamo yè ahissan (Wat een pijn doe je ons aan, onze kinderen zullen wezen zijn (Meiway, “Hoye mi Yani”)) In deze serie blogs vertel ik iets over het begin van mijn verbli... Lees meer
Fietser
Verenigde Staten • Yellowstone NP
Verenigde Staten • Yellowstone NP
Bizons in de sneeuw
Deze foto is genomen op een hoofdweg door het park (Yellowstone NP), enkel berijdbaar door rupsvoertuigen of sneeuwscooters. De bizons hebben het moeilijk en begeven zich op de hoofdweg omdat ze daar nog normaal kunnen lopen.
Kust van Zuid Afrika
Op minder dan een uur rijden van Oos-Londen ligt het plaatsje Morgans Bay. Het is een rustig plaatsje met een groot strand en mooie rotskusten, wat ik een beetje op Ierland vond lijken met die steile kliffen en woeste golven die er tegenaan beukten. Ik verbleef in het Mitford Hotel. Deze ligt direct aan de oceaan. Ik had een prachtige kamer met uitzicht op de oceaan (lees op zo'n 20 meter afstand van de oceaan). Het is een erg geschikte locatie om nightscape foto's te maken omdat je niet eerst een eind hoeft te rijden naar een mooie locatie, maar je gewoon op de prachtige locatie verblijft!
IJsvogel
Een of twee keer per jaar huur ik een fotohut om vogels te fotograferen. Zo heb ik vorig jaar vanuit een fotohut een dag lang ijsvogels gefotografeerd. Wat een prachtige belevenis. Zonder dat de ijsvogel jou ziet, genieten van dit prachtige vogeltje. hier zat een op een takje te loeren naar een prooi.
Kirke Flakstad
Het kerkje in Flakstad is een heel mooi rood kerkje in de buurt van het strand Skagsanden. De huidige kerk uit 1780 is een kruiskerk die door Russische Zeelieden gebouwd is van Russisch hout. Vandaar dat de kerk ook een
Chin vrouw
Tijdens een reis door Myanmar bezochten we de getatoeëerde vrouwen in het gebied rondom Mindat. Deze vrouwen uit de regio werden vroeger getatoeëerd in het gezicht omdat het gebied voorheen bekend stond om zijn knappe vrouwen. Dit kwam ook de koning ter oren en sindsdien kwam hij elk jaar de knapste vrouwen halen om toe te voegen aan zijn harem maar hij bracht hen vervolgens nooit meer terug. De bevolking bedacht hier een list op en ging het gezicht van de vrouwen tatoeëren zodat de interesse van de koning verdween. Sinds enige tijd is het verboden om de vrouwen te tatoeëren en het zijn dan ook vooral de oudere vrouwen die tatoeages hebben. Naast hun getatoeëerde gezichten vallen de vrouwen ook op door hun kleurrijke kleding en de gigantische oorbellen die wel op schotels lijken. Wij vonden het indrukwekkend om deze vrouwen te ontmoeten en te fotograferen, zeker omdat hun traditionele manier van leven,langzaam aan het uitsterven is.
Toverstafje
Het is 18 oktober en pikkedonker als we in alle vroegte de slaapzaal van Rifugio Palmieri uit sluipen. Eerst een mok thee en daarna naar het meer om de zonsopkomst te fotograferen. De hut ligt direct aan het meer, dus ik hoef niet ver te lopen. In de verte zie ik al een paar hoofdlampjes wat hoger op de berg dansen. Het is windstil en er is een strakke reflectie, dus ik zoek het wat lager aan de oever van het meer. Het is stil…..alleen de vogels zijn al wakker en trakteren mij op een ochtendconcert. Aan de oever zie ik wat afdrukken van hoefjes. Waarschijnlijk herten die hier zijn komen drinken. Ik zet mijn statief op en kruip diep weg in mijn jas….het is koud. Het eerste licht kleurt het topje van de berg rood en dan komt al snel de zon op. Het lijkt alsof de bomen langs het meer één voor één met een toverstafje geel worden gekleurd en voor mij is dit even de mooiste plek op aarde waar ik kan zijn vandaag. Dan wordt de magie opeens wreed verstoord door een paar drones die worden opgelaten. No offence t.a.v. de reporters hier die graag dronebeelden maken….ook ik vind de beelden vanuit de lucht prachtig, dus probeer de herrie letterlijk en figuurlijk gelaten over mij heen te laten komen. Maar in mij zit ook een duiveltje die het liefst de irritante bromvliegen uit de lucht zou willen meppen. Maar niets of niemand - ook geen drone - kan dat eerste magische uurtje van mij afpakken. En als het zonnetje al weer wat hoger aan de hemel staat en de drones weer binnen zijn gehengeld keert de rust weer terug. NB: Refugio Palmieri (te zien op de foto) is de enige hut in de Dolomieten die tot eind oktober/begin november geopend is – juist vanwege de populariteit onder fotografen om in deze periode van het jaar de herfst vast te leggen. Er zijn rond deze tijd van het jaar maar 20 bedden beschikbaar, dus vooraf boeken is wel een aanrader.
Bossen in de regen
Dit is een re-upload. Bij de vorige is iets mis gegaan waardoor de kwaliteit nogal slecht was. Er waren prachtige zonsopkomsten deze week! Helaas moest ik toen werken. In het weekend had ik wel even tijd om de bossen in te gaan maar het regende en was grijs en donker. Tot mijn verbazing leverde dat toch nog een paar mooie foto’s op waaronder deze. Wat een geluk om zo dicht bij deze mooie rustige natuur te wonen.
Bluebells
Elke lente opnieuw trekken de prachtige paarse boshyacinten in het Hallerbos duizenden bezoekers. Helaas brengt dit heel wat drukte met zich mee. Gelukkig zijn er ook tal van andere leuke plekken waar je van de paarse boshyacinten kan genieten, ver van de grote massa. Alternatief 1: het Kluisbos (Kluisbergen) Alternatief 2: het Muziekbos (Ronse) Alternatief 3: de Kemmelberg (Kemmel) Alternatief 4: het Raspaillebos (Geraardsbergen) Alternatief 5: het Brakelbos (Brakel) (bron:reisroutes.nl)
Meroë
In Soedan voel je je nog echt een ontdekkingsreiziger. Naast prachtige en onontdekte landschappen vind je er veel archeologische sites. Meroë is de absolute topper met bijna 200 piramides. Deze zijn niet zo groot als in Egypte, maar zeker zo spectaculair. Nergens op aarde vind je zoveel piramides bij elkaar. Hoewel niet alle bouwwerken de tand des tijds hebben doorstaan (erosie en vernieling) is dit absoluut een unieke plek. De piramides liggen tussen rode zandduinen waar de wind vrij spel heeft. Hierdoor zijn ze deels bedekt door zand wat voor een heel natuurlijke setting zorgt. Klim op één van de zandduinen en geniet van een magische zonsondergang.
Laguna Verde Bolivia.
Naast Laguna Blanca dat je nog net links ziet liggen ligt Laguna Verde. Laguna Verde ligt op een hoogte van 4.346 meter dicht bij de Chileense grens aan de voet van de Licancabur (5930 meter hoge vulkaan). Het zoute groenblauwe meer dankt zijn kleur aan de hoge concentratie mineralen die in het water zitten.
Afscheidsfeest
Op onze laatste nacht in Noorwegen, was de kans op noorderlicht nog steeds laag. Behalve de eerste avond en later nog een keer (maar toen kregen ze mij niet wakker) hadden we geen noorderlicht meer gezien. Dus de laatste avond gingen we met het busje op pad om een locatie te zoeken en hopen dat het zou komen. Na tienen begon er voorzichtig wat groen aan de hemel te verschijnen, geleidelijk kwam er meer en zo tegen middernacht knalde het van de hemel, we wisten niet meer in welke hoek we moesten kijken, het was overal. Pas na half een gingen we heel tevreden en gelukkig terug naar het hotel.
Amersfoort
Soms is dichtbij zo ver weg. Dat gold voor mij tot deze week. Vanuit Zeewolde naar Amersfoort gereden in de avond en daar gewandeld en gefotografeerd. Ik ben nooit verder gekomen dan de bioscoop en de winkelstraat en woon al sinds 1992 in Zeewolde. Wat een gezellige stad is Amersfoort en zo sfeervol in de avond en veel leuke pleintjes met restaurantjes. Uiteraard mag de Koppelpoort niet ontbreken. Ook nooit geweten waar die nu precies lag in Amersfoort, maar dat is gewoon langs het spoor, als je in de trein zit rijd je er dagelijks langs. De Koppelpoort is een unieke combinatie van een landpoort en een waterpoort, de enige in Nederland. Deze stamt uit ca 1425 en maakt deel uit van de tweede omwalling van de stad.
Contact met de Himba
We lopen wat rond in het Himbadorpje, meer een stuk of vijf hutten. Hier zijn hoofdzakelijk moeders en kinderen aanwezig, de mannen zwerven met het vee rond op zoek naar voedsel in dit gortdroge gebied in het noordwesten van Namibië. Terwijl de moeders de zelfgemaakte sieraden aanbieden, gaan de kindertjes gewoon hun gang. Net als overal spelen ze verstoppertje en vermaken ze zich met niets.
Lago di Braies bij...
De nachtelijke avonturen in de Dolomieten zijn heerlijk voor een fotograaf. Je spot af en toe een zaklamp in het bos van een andere fotograaf die ook zijn perfecte plaatje wilt vastleggen. Deze plaat fotografeerde ik bij Lago di Braies. Ik belde 's nachts mijn vriendin uit bed dat ze meteen moest komen kijken, ik had nog nooit zoveel sterren met het blote oog gezien.
Magisch licht in...Ar
Een aantal uur rijden vanuit Tromsø zijn de fjorden van Lyngen te vinden. Ik houd van het magische licht op dit deel van de planeet. Begin november is er maar ± vier uur licht per dag, wat zorgt voor een constante schemering. º De weg naar het dorpje Spåkenes is omgeven door een prachtig bos. Pas toen we de drone de lucht in stuurden zagen we hoe mooi het licht op de bomen viel. De fjorden als spectaculaire achtergrond en de lopende locals op het weggetje maken de foto voor mij compleet.
Laguna Miscanti
Op 131 kilometer van het toeristenplaatsje San Pedro de Ataacama liggen - te bereiken via een schitterende route - de twee meren Lago Miscanti en Lago Miniques. Ze liggen bij de twee vulkanen Miscanti (5622 meter hoog) en Miniques (5910 meter hoog). De meren steken diepblauw af tegen de wazige omgeving. Ze liggen naast elkaar. Op de foto Laguna Miscanti.
Pakistan • Noord Hoogland Pakistan
Pakistan • Noord Hoogland Pakistan
Magische zonsopgang..
Kunnen we hem wel of niet passeren? Dat was de vraag die ons bijna 7 dagen boven het hoofd hing. Dan was de Gondogoro La teveel besneeuwd, dan stonden er stakende porters. Dan was er teveel wind of juist wéér heftige sneeuwval. Uiteindelijk kwam op 23 augustus het hoge woord eruit in Ali Camp op 5.100 meter hoogte: we gaan! Cool! Na al ruim 7 uur gelopen te hebben gaan we dus straks de Gondogoro La op 5.600m passeren. We zijn mijn (verplichte) gids, ik en de rescue guide die eveneens verplicht is. Na uren in het stikkedonker gelopen te hebben blijken we de gletjer al gepasseerd te zijn en moeten we 'slechts' de klim naar boven nog maken. Deze gaat echter zo steil omhoog dat zekeren verplicht is. Dan, plots, na 3 uur lopen, iets sneller dan verwacht aangezien de andere groepen nog niet eens aan de klim begonnen zijn aan de lichtjes in het diepe dal te zien, zie ik de 'top'tak. Een takje dat in de sneeuw gestoken is. We did it!!! Even een kop thee bij de rescue guides om af te dalen. Dat wordt een eitje want klimmen is het zwaartst... Maar niet om 03.00 snachts. De afdaling bleek een regelrechte abseil te zijn tegen een verticale wand van los steen. Gezekerd aan elkaar begon ik aan de afdaling. En dat viel wel even tegen maar zodra ik de smaak te pakken had. Ik baalde dat het nog donker was. De K2 was nu in duister gehuld. Omdat we lange tijd moesten wachten tot alle porters gepasseerd waren had ik wel de mazzel van deze fantastische zonsopgang. Op de achtergrond zie je Laila Peak en Masherbrum. Aan één hand hangend tegen die verticale wand maakte ik deze (onbewerkte!) foto. De kleuren, zo intens, zo ongelofelijk schitterend en adembenemend. Na de afdaling was ik opgelucht. Inmiddels ruim 12 uur actief in touw en 24 uur wakker. 'Zo, we zijn er bijna he'. Ja, zegt mijn gids. Ik denk nog een uur of 2 lopen. Dit moest ik even verwerken. Nóg 2 UUR LOPEN??? Doe normaal. Nee. Ik verwerkte dit 'toiletterend' en intens koud. Maar de zon warmde me al snel op op de gletjer en tegen 8 uur arriveerde ik in het kamp. Als eerste. De volgende teams arriveerden pas 3 uur later. TOen ik al in diepe slaap lag na te genieten van deze bijzonder mooie opgang
Een Havik in het Noor
Het was koud in het bos in Noord Brabant. Er lag sneeuw en dat zorgde voor een mooie achtergrond en het licht was af en toe prachtig tussen de bomen door. Gelukkig werden we redelijk bezig gehouden door diverse roofvogels en vergat je regelmatig de kou. Deze havik ging laten zien hoe mooi hij is. met zijn vleugels en zijn staart laat hij zien dat anderen niet welkom zijn. Het lijkt wel een mantel en zo wordt dit gedrag ook genoemd
In zijn binnenspiegel zie ik zijn ogen ongemakkelijk knipperen. Buiten zijn bulldozers aan het werk. Meedogenloos walsen ze over een Oeigoerse wijk terwijl omstanders machteloos toekijken. Op mijn vr... Lees meer