Ambassadeur Bowral

'526808' door Bowral '526808' door Bowral

JapanHokkaido

JapanHokkaido

Japanse kraanvogel in

Bowral

Een absoluut hoogtepunt van mijn trip door Japan afgelopen februari was ‘een bezoek’ aan de ‘Red-crowned Cranes’ (Japanse kraanvogels) op het noordelijke eiland Hokkaido. Het is een lust voor het oog tientallen van deze gracieuze vogels te observeren in een winters sprookjesachtig landschap. Er lag al een dik pak sneeuw en het sneeuwde nog steeds bij temperaturen ver onder nul. De Japanse kraanvogel is niet zomaar een vogel. De ‘Tancho’, zoals hij in Japan wordt genoemd, is al eeuwen lang een heilige vogel die geluk en een lang leven brengt. Je ziet hem op veel oude prenten afgebeeld. De traditie zegt dat als iemand 1.000 origami-kraanvogels vouwt, zijn wens tot gezondheid in vervulling zal gaan. Toch is er een tijd geweest dat men dacht dat de tancho was uitgestorven. In de achttiende eeuw was het jagen op de kraanvogel voorbehouden aan de keizers van Japan. De illegale jacht op deze ‘kostbare’ vogel leidde ertoe dat de populatie in een snel tempo afnam. Dit werd nog eens versterkt door de intensivering van de landbouw, waardoor er voedselschaarste voor de vogels ontstond. Aan het einde van de negentiende eeuw werd er geen kraanvogel meer gesignaleerd. Hij leek hetzelfde lot als de dodo te hebben ondergaan … Totdat in 1924 enkele boeren een kolonie van nog geen twintig kraanvogels ‘ontdekten’ in de niet bevolkte Kushiro gras- en moeraslanden. Vanaf dat moment werd alles in het werk gesteld om het voortbestaan van de uitgestorven gewaande kraanvogel veilig te stellen. Dat is Japan goed gelukt! Momenteel zijn er ongeveer 1.300 exemplaren. Je vindt ze in de omgeving van het plaatsje Tsurui. Het is een fantastisch gezicht deze sierlijke vogels te zien ‘landen en opstijgen’. Nog mooier wordt het als ze in de winter op een synchronische wijze paringsdansen uitvoeren. De foto hierboven mag je wel een gelukstreffer noemen. Het is me maar een keer gelukt een kraanvogel geheel ‘vrijstaand’ in de sneeuw vast te leggen. In alle andere situaties zie je een vaak storende achtergrond (bomen, struiken, hekken). Dat de tancho nog een lang en gelukkig leven beschoren mag zijn!

'526505' door Bowral '526505' door Bowral

JapanHokkaido

JapanHokkaido

Whooper swans in Lake

Bowral

Gisteren nog op tv in de BBC-serie ‘Wild Japan’ te zien, vandaag op Columbus … ‘Whooper swans’ overwinteren in het warme water van Lake Kussharo op Hokkaido. Dit meer is voor het grootste deel ’s winters bevroren. Alleen de randen zijn ijsvrij vanwege vulkanische activiteiten. Zelfs het strand is heet. ’Whooper swans’ komen overigens ook in Noord-Europa voor.

'526412' door Bowral '526412' door Bowral

JapanHokkaido

JapanHokkaido

White-tailed sea-eagl

Bowral

Een ‘white-tailed sea-eagle’ heeft zojuist de landing ingezet op een kademuur in de haven van Rausu. Rausu is een klein dorpje in het uiterste noordoosten van het eiland Hokkaido. Vanuit het dorp kun je de Koerillen (Russische eilandengroep) zien liggen. Als je ooit al eens eagles van dichtbij en in actie hebt willen zien, ga hier dan in de winter naartoe. En ja, het is er dan stervenskoud, maar o zo mooi! Je ziet er twee soorten eagles in overvloed: de ‘white-tailed sea-eagle’ en de ’steller’s sea-eagle’ (rechts op de foto). Beide eagles komen hier om te overwinteren. Ze leven van vis. Zodra er één een vis te pakken heeft, schuwen de andere niet om de aanval in te zetten. Dit leidt tot spectaculaire ‘gevechten’. Kijktip: vanavond om 20.30 uur op NPO1 het derde deel van de BBC-serie ‘Wild Japan’. Deze aflevering is in zijn geheel gewijd aan Hokkaido

'526313' door Bowral '526313' door Bowral

JapanHonshu centraal

JapanHonshu centraal

Japanse makaken in ba

Bowral

Japanners mogen zich graag ontspannen in de vele ‘onsens’ (natuurlijke warmwaterbaden) die het land rijk is. In de jaren vijftig van de vorige eeuw werd er zo’n onsen aangelegd in de Jigokudani-vallei in de bergen rond Nagano. Op deze plek leven echter ook honderden Japanse makaken. Al snel kregen die in de gaten dat het met name ’s winters bijzonder aangenaam vertoeven was in de baden. Nadat eerst één aap het waagde in het water te gaan, volgden rap de rest van de groep. Het woord ‘na-apen’ kreeg hierdoor een letterlijke betekenis … Uiteraard was het bepaald niet hygiënisch voor de mensen om de baden te delen met de makaken. Daarop werd in 1964 besloten de baden ‘over te dragen’ aan de apen. Sinds die tijd is het hun domein. In de winter, als de temperaturen ver onder het vriespunt liggen, komen ze ’s ochtends uit de bergen om een heerlijk stomend bad te nemen. Dat baden doen ze op een zeer relaxte wijze. Ze kunnen uren met een gelukzalige gezichtsuitdrukking in het water zitten of liggen. ’s Avonds vertrekken ze weer naar hun slaapplaats. De apen zijn absoluut niet mensenschuw. Ze trekken zich helemaal niets van je aan. En ‘vervelend’ zijn ze ook niet. Vanuit Tokio is ’Snow Monkey Park’ (zoals het ook wel wordt genoemd) eenvoudig te bereiken. Je gaat met de supersnelle shinkansen naar Nagano (1,5 uur), daar overstappen op het boemeltreintje naar Yudanaka (38 minuten). Van daaruit kun je met een bus (15 minuten) naar de ingang van het park. Hier koop je je entreekaartje (circa 4 euro). Maar dan ben je er nog niet! Vanaf de entree moet je bijna twee kilometer lopen over een smal bospad naar de baden. In de winter moet je je een weg banen door een dikke laag sneeuw. In Yudanaka zijn prima overnachtingsmogelijkheden. Het verdient de voorkeur het park in de winter te bezoeken. Toegegeven, het is er dan hartstikke koud, maar de besneeuwde bergen en bossen zijn dan op hun mooist. Juist vanwege die kou zijn de makaken dan elke dag in de baden te vinden. In de zomer is het er vaak te warm, waardoor de behoefte en de animo van de apen om te baden een stuk geringer is.

'525930' door Bowral '525930' door Bowral

China

China

De koolzaadvelden van

Bowral

Dit is de laatste foto die ik plaats van mijn vierdelige miniserie ‘bijzondere landschappen in Yunnan’ Wat je ziet zijn de uitgestrekte koolzaadvelden in de omgeving van de plaats Luoping. Luoping ligt zo’n 250 km ten oosten van Kunming, dichtbij de grens met de provincie Guizhou. De koolzaadvelden zijn uiteraard het mooist als de bloemen in bloei zijn. In de regel is dat van half februari tot half maart, maar de klimatologische omstandigheden kunnen ervoor zorgen dat het eerder of later is. Vergelijk het met onze bollenvelden. Kortom, je moet een beetje geluk hebben er op het juiste moment te zijn! Nadat de bloemen zijn geoogst, worden ze verwerkt tot olie (voor wokken, koken of bakken). Met de vier landschapsfoto’s die ik deze week heb geplaatst, heb ik geprobeerd dit relatief onbekende stukje Yunnan op een positieve wijze voor het voetlicht te brengen.

'525849' door Bowral '525849' door Bowral

ChinaYunnan

ChinaYunnan

De rijstterrassen van

Bowral

Dit is het derde natuurwonder van mijn miniserie ‘bijzondere landschappen in Yunnan’. Na ‘de rode aarde’ en ‘het karstgebergte’ nu aandacht voor de meest spectaculaire rijstterrassen van China. Veel van de terrassen zijn al meer dan duizend jaar geleden aangelegd door de Hani. Ze staan dan ook terecht op de Unesco werelderfgoedlijst. De best toegankelijke rijstterrassen zijn gesitueerd in de omgeving van de plaatsen Yuanyang (Xinjie) en Honghe. Vanuit Kunming rijd je richting zuiden in ongeveer zes uur naar Yuanyang. De grootste, mooiste en bekendste terrassen zijn die van Duoyishi en Laohuzui. Duoyishi (24 km van Xinjie) laat zich van zijn mooiste kant zien bij zonsopgang. Overnachten doe je in Jacky’s Guesthouse of Sunny Guesthouse. Beide liggen midden tussen de terrassen. Laohuzui (23 km van Xinjie) is vooral fantastisch bij zonsondergang. Qua vormen en lijnenspel vond ik dit de mooiste terrassen. De foto is hier gemaakt. Natuurlijk zijn er nog veel meer rijstterrassen (zoals Qingkou, Bada en Longshuba) in de omgeving. De plaats Honghe ligt zo’ 80 km ten westen van Xinjie. Noemenswaardige terrassen daar in de buurt zijn die van Baohua en Yiayin. Op de rijstterrassen kan een keer per jaar worden geoogst. Toen ik hier bijna twintig jaar geleden was, was dat in de zomer als de terrassen op hun groenst zijn. Maar ik wilde ze ook per se zien als ze onder water staan. Dat is in de periode december tot april. Als je de terrassen ‘onder water’ wilt zien, verblijf dan minimaal een week in deze omgeving. Ongeveer 180 dagen in het jaar zijn ze door dichte mist slecht of zelfs helemaal niet zichtbaar! Helaas weet je nooit van te voren wat de weersomstandigheden zijn, dus neem ruim de tijd. Ook voor dit natuurwonder geldt dat het inmiddels is ontdekt door de Chinese toerist. Buitenlanders zie je er, net als twintig jaar geleden, maar heel erg weinig. Met de komst van zoveel binnenlandse toeristen heeft ook de commercie zijn intrede gedaan. Om de rijstterrassen te mogen zien en te beleven, moet je een bedrag van 100 Yuan (circa 14 euro) betalen. Daar is geen ontkomen aan, want zodra je als niet-bewoner in deze streek wilt rondreizen, is het dokken geblazen. Ook al zou je rijstterrassen helemaal niet willen bezoeken … Dit laatste kan ik me trouwens absoluut niet voorstellen … ;-)

'525690' door Bowral '525690' door Bowral

ChinaYunnan

ChinaYunnan

Het karstgebergte van

Bowral

Achttien jaar geleden was ik voor het eerst in Puzhehei, een slaperig dorpje zo’n 200 kilometer ten zuidoosten van Kunming. Ik had hierover een reportage gelezen in een in Hongkong uitgegeven Chinees reismagazine. Nu gaat het niet zo zeer om het dorp zelf, maar meer om de omgeving. In een sprookjesachtig landschap zijn temidden van diverse meren en riviertjes ruim 300 karstpieken ‘gedrapeerd’. Zomers bloeien er prachtige lotusbloemen in de wateren. De streek wordt bewoond door minderheden als de Yi, Miao en de Yao. Begin deze maand was ik er weer. Vooraf stelde ik me de vraag of er veel veranderd zou zijn. Het antwoord laat zich raden: ja en nee. Ja, omdat er in die achttien jaar tijd ontzettend veel hotels zijn gebouwd. Gelukkig ziet de lokale overheid erop toe dat het allemaal kleinschalige en traditioneel gebouwde hotels zijn. Toen ik er voor het eerst was, waren er slechts een paar, zeer primitieve guesthouses. Al die hotels worden voornamelijk bezocht door Chinese toeristen. Ik vond het bijzonder opmerkelijk dat in een relatief korte tijd een sociale middenklasse (rijdend in Audi’s en BMW’s en behangen met camera’s waarvan ik alleen maar kan dromen …) in China is opgestaan. Nee, omdat je er, net als 1998, zo goed als geen buitenlandse toeristen ziet. Zelfs in de laatste editie van de Lonely Planet wordt nog steeds met geen woord gerept over Puzhehei. En het allerbelangrijkste dat onveranderd is gebleven, is het fenomenale landschap. Na de beklimming van een karstberg rond zonsondergang heb je een onbetaalbaar uitzicht. Kortom, naast de ‘rode aarde’ (waarvan ik gisteren een foto plaatste) is het landschap rond Puzhehei een tweede reden om eens een bezoek te brengen aan dit onbekende stukje Yunnan.

'525608' door Bowral '525608' door Bowral

ChinaYunnan

ChinaYunnan

De rode aarde van...Y

Bowral

De provincie Yunnan in het zuidwesten van China is rijk aan schitterende landschappen. Een voor buitenlanders nog redelijk onbekende streek is het gebied van ‘de rode aarde’. De aarde is hier ‘echt’ dieprood. Het gebied ligt in Dongchuan county, zo’n 200 kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Kunming. Op de foto zie je de vallei van Luoxiagou. Op de terrassen wordt geen rijst verbouwd, wel granen, aardappels en maïs. Het mooiste fotomoment is de tijd vlak voor zonsondergang. De kleuren worden dan nog intenser. We zijn hier een paar uur geweest zonder ook maar een buitenlandse toerist tegen te komen. De Chinezen (en dan met name fotografen) zelf hebben het gebied al wel ontdekt. Mijn advies: ben je van plan naar Yunnan te reizen, kijk dan verder dan de bekende en overbevolkte toeristische trekpleisters (Dali, Lijiang, Stenen Woud). Trek naar het zuiden (rijstterrassen) en oosten (karstgebergte) van de provincie. Daar vind je heel veel pareltjes van moeder natuur …

'519755' door Bowral '519755' door Bowral

OezbekistanSamarkand

OezbekistanSamarkand

De zon gaat onder in.

Bowral

De zon gaat langzaam onder in Samarkand. De koepels van de Bibi-Khanym Moskee vangen het laatste zonlicht op. Naast het Registan plein en de necropolis Shah-I-Zinda behoort deze moskee tot de meest imposante bouwwerken van Samarkand

'519636' door Bowral '519636' door Bowral

VanuatuAmbrym

VanuatuAmbrym

Even bijkomen

Bowral

Jaarlijks worden op het eiland Ambrym gedurende enkele dagen in juli en augustus zogeheten ‘Rom’-dansen uitgevoerd. Het draait hierbij om het aloude verhaal van goed en kwaad. De mannen van het dorp Fanlan dansen onder aanvoering van de dorpsoudsten twee dagen. Op de tweede dag worden de tientallen jaren oude houten maskers opgezet om het kwaad voorgoed te verdrijven. Van die maskerdansen zal ik later nog eens een foto plaatsen. De ‘Rom’-dansen worden bijgewoond door zo’n honderd dorpsbewoners uit de wijde omgeving. En ja, er lopen af en toe ook ‘verdwaalde’ toeristen rond. Toen wij er waren, telde ik twaalf buitenlanders. Eerlijk gezegd is het dan ook een ware expeditie om hier te geraken. Via het eiland Malakula vlieg je met een Twin Otter naar de nederzetting Craig Cove op Ambrym. Dat vliegtuigje doet het eiland twee à drie keer per week aan. Vervolgens moet je een bootje zien te charteren dat je over een ruige oceaan in ongeveer drie uur naar de noordkant van Ambrym brengt. Over land kan niet want er zijn simpelweg geen wegen. Eenmaal aan land moet je vervolgens drie kwartier een heuvel beklimmen eer je in Fanlan bent. Slapen doe je in een hutje van een van de dorpsbewoners. Je bent hier echt helemaal weg van de boze buitenwereld. Er is geen elektriciteit, geen generatoren, geen waterleiding en geen mobiel bereik. De man op de foto is een van de dorpsoudsten. Hij moet even bijkomen van de intensieve dansen. Links achter hem zie je de contouren van een prachtige uit één stuk hout 'geboetseerde' tamtam. Deze man en diverse van zijn dorpsgenoten zijn ook geportretteerd in het fotoboek van Jimmy Nelson.

'519531' door Bowral '519531' door Bowral

KazachstanAlmaty

KazachstanAlmaty

Snoepkleurtjes

Bowral

Midden in het groene Panfilovpark in Almaty (wellicht beter bekend als Alma Aty) staat de snoepkleurige Zenkov kathedraal. De kerk, die is ontworpen door Zenkov, stamt uit 1904 en is een van de weinige bouwwerken die de tsaristische tijd hebben doorstaan. Tijdens de Sovjetperiode werd de kathedraal gebruikt als museum en concerthal. In 1995 kwam het weer in het bezit van de Russische orthodoxe kerk. Dagelijks worden er twee diensten gehouden. Het bijzonder aan deze kerk is dat hij helemaal van hout is gemaakt!

'519426' door Bowral '519426' door Bowral

Iran

Iran

Lekker warm

Bowral

Baal je ook zo van die kille, natte dagen in Nederland? Verlang je naar een lekker warm plekje op deze aarde? Wel, dan kan ik je een tocht naar en een verblijf in de Dasht-e Lut woestijn in Iran van harte aanbevelen! Dit is namelijk het heetste plekje op aarde. De hoogst gemeten temperatuur ooit was in 2005: 70,7 graden Celcius! De woestijn kent een bijzonder natuurfenomeen, de zogenaamde kaluts. Dit zijn een soort zandkastelen die tot zo'n 60 meter hoog kunnen worden. Ze zijn door de eeuwen heen ontstaan als gevolg van erosie. De kaluts liggen ruim 170 kilometer ten oosten van de stad Kerman. Vanwege de verzengende hitte kun je er alleen in de winter en het voor- en najaar naartoe. Je vertrekt in de regel pas na 15.00 uur uit Kerman en de volgende dag vertrek je weer zo vroeg mogelijk. Hotels zijn er niet. Overnachten doe je bij mensen thuis in een oasedorpje 30 kilometer verderop.

'518822' door Bowral '518822' door Bowral

Papoea Nieuw GuineaGoroka

Papoea Nieuw GuineaGoroka

'Wie danst, vecht...n

Bowral

Het jaarlijkse driedaagse Goroka-Festival is geenszins bedacht en opgezet om toeristen te trekken. Het festival werd voor het eerst in 1957 georganiseerd door de toenmalige Australische overheerser met als doel de honderden verschillende stammen in Papua-Nieuw-Guinea op een vreedzame wijze bij elkaar te brengen. Het motto was ‘wie danst, vecht niet’ … Al die stammen hebben hun eigen taal en mythen. Een overeenkomst die ze delen, is dat ze bekend staan als tamelijk gewelddadig. Bij het minste geringste wantrouwen dreigen er stammenoorlogen. Dat was toen, maar vandaag de dag weten ze elkaar ook nog steeds te vinden. Voor de Australiërs was het tot 1975 - het jaar waarin PNG onafhankelijk werd - een praktisch onmogelijk klus de rust in het land ordentelijk te handhaven. Dat kwam natuurlijk ook doordat diverse stammen in de binnenlanden nog niet eens waren ‘ontdekt’. Sinds 1957 wordt het festival jaarlijks in september georganiseerd. In plaats van elkaar met speren en pijl en boog te bestrijden, bestrijden de stammen elkaar nu met dans, zang en muziek. Ze besteden heel veel zorg aan hun uiterlijk, want dat is de manier om zich te onderscheiden. Alles draait om hun identiteit waarvan ze zich heel erg bewust zijn. Op de foto zie je twee krijgers uit Guasa, een klein dorp in de oostelijke Highlands. Met hun oranje/wit geschilderde gezichten, hoge verentooien en bewapend met speren en bogen zien ze er vervaarlijk uit. Ze presenteerden zich als een stam om rekening mee te houden. Ze wilden graag op de foto, maar dan niet lachend. Trots, dat is wat ze moesten uitstralen.

'518700' door Bowral '518700' door Bowral

OezbekistanBuchara

OezbekistanBuchara

Spelende kinderen in.

Bowral

Spelende kinderen op het plein voor de grote poort die toegang geeft tot de Kalyan (of Kalon) moskee in Buchara. De oorspronkelijke moskee stamt uit 1127. Het was Genghis Khan die tijdens een van zijn veldtochten in 1219 de moskee vernietigde. De huidige versie stamt uit 1514. In de moskee is plaats voor 10.000 gelovigen.

'518610' door Bowral '518610' door Bowral

VanuatuMalakula

VanuatuMalakula

Big Namba's

Bowral

Op het eiland Malakula in Vanuatu leven diverse stammen waaronder de 'Big Namba's' en de 'Small Namba's', vrij vertaald zij met de grote peniskokers en zij met de kleine peniskokers. De Namba's liggen nog geregeld met elkaar in de clinch. Het handelt daarbij meestal om grondgebied. Op de foto zie je twee vrouwelijke leden van de Big Namba's

'518164' door Bowral '518164' door Bowral

Papoea Nieuw GuineaGoroka

Papoea Nieuw GuineaGoroka

Festival in Goroka

Bowral

Een van de kleurrijkste en spectaculairste festivals in Papua-Nieuw-Guinea is wel dat van Goroka. Elk jaar in het tweede weekend van september komen zo'n zestig stammen tezamen om zich aan elkaar te presenteren. Gingen deze stammen elkaar nog niet zo lang geleden met speer, pijl en boog te lijf, tijdens het festival zingen en dansen ze met elkaar om de hoogste eer. Om in Goroka te geraken, moeten veel stamleden dagen lopen door de jungle in de Highlands

'518048' door Bowral '518048' door Bowral

OezbekistanChiva

OezbekistanChiva

Oezbeekse danseres

Bowral

Op het dak van de ‘Khuna Ark’, de voormalige residentie (en fort) van de heersers van Khiva, gaf een lokale dansgroep een voorstelling. Het publiek bestond uit zo’n dertig Oezbeken en een enkele ‘verdwaalde’ buitenlander. Op de achtergrond zie je de turquoise betegelde Kalta Minor minaret. De minaret is nooit helemaal afgebouwd. Hij moest zo hoog worden dat je ‘m vanuit Buchara (ruim 400 kilometer verderop) zou kunnen zien. Helaas overleed de opdrachtgever, Mohammed Amin Khan, halverwege de constructie van de minaret en als gevolg hiervan werd de bouw ervan stilgelegd. De hoogte is blijven steken op 29 meter

'517919' door Bowral '517919' door Bowral

NamibiëSossusvlei

NamibiëSossusvlei

Heroes

Bowral

I, I will be king And you, you will be queen Though nothing will drive them away We can beat them, just for one day We can be Heroes, just for one day And you, you can be mean And I, I'll drink all the time 'Cause we're lovers, and that is a fact Yes we're lovers, and that is that Though nothing, will keep us together We could steal time, just for one day We can be Heroes, for ever and ever What d'you say? I, I wish you could swim Like the dolphins, like dolphins can swim Though nothing, nothing will keep us together We can beat them, for ever and ever Oh we can be Heroes, just for one day I, I will be king And you, you will be queen Though nothing will drive them away We can be Heroes, just for one day We can be us, just for one day I, I can remember (I remember) Standing, by the wall (by the wall) And the guns shot above our heads (over our heads) And we kissed, as though nothing could fall (nothing could fall) And the shame was on the other side Oh we can beat them, for ever and ever Then we could be Heroes, just for one day We can be Heroes We can be Heroes We can be Heroes Just for one day We can be Heroes We're nothing, and nothing will help us Maybe we're lying, then you better not stay But we could be safer, just for one day Oh-oh-oh-ohh, oh-oh-oh-ohh, just for one day

'517638' door Bowral '517638' door Bowral

VanuatuTanna

VanuatuTanna

Tanna the Movie

Bowral

Graag wil ik jullie attenderen op een bijzondere film: ‘Tanna’. De film gaat over een ontluikende liefde tussen een jongen en een meisje van de Yakel-stam op het eiland Tanna in Vanuatu. Op een dag wordt het meisje uitgehuwelijkt aan een jongen van een rivaliserende stam ... De film, geproduceerd door de Australiërs Martin Butler en Bentley Dean, is in zijn geheel op locatie opgenomen. Alle rollen worden gespeeld door de bevolking van het dorpje Yakel. Er komt geen professionele acteur aan te pas! De film won afgelopen september de publieksprijs op het filmfestival van Venetië. Eind januari draait ‘Tanna’ op het filmfestival van Rotterdam. Voor wie de film eerder wil zien: op woensdag 13 januari zijn er previews in ruim twintig plaatsen in ons land (https://iffr.com/nl/iffr-previewavond-2016-tanna). Op de foto zie je de centrale ontmoetingsplaats in Yakel. Boven in de eeuwenoude banyan-boom is een hut gebouwd. Deze hut is alleen toegankelijk voor jongens die er tijdens hun initiatieperiode verblijven. De inwoners leven er nog net zo als honderd jaar geleden. De vrouwen en kinderen dragen enkel rieten rokjes en de mannen zijn slechts gehuld in een peniskoker. Fotograaf Jimmy Nelson heeft ook dit dorp en zijn bewoners in zijn vuistdikke fotoboek ‘Before they pass away’ opgenomen. Om een indruk van de film te krijgen, verwijs ik je graag naar de trailer: https://www.youtube.com/watch?v=di2cHkHrPwg

'517539' door Bowral '517539' door Bowral

Papoea Nieuw GuineaHighlands

Papoea Nieuw GuineaHighlands

Het feest is begonnen

Bowral

Gisteren heb ik een foto geplaatst van een jongen die op het punt stond deel te nemen aan de feestelijke dansen tijdens het Kalam Festival in Simbai. Op deze foto zie je de dansers van achteren. In het midden danst een van de dorpsoudsten. Het hoofddeksel dat hij draagt, weegt zo’n vijf kilo. De groene ‘glittertjes’ zijn de kopjes van een kevertje dat alleen in de Highlands voor komt. De kevertjes zijn er in januari, februari en maart. In die periode worden er zoveel mogelijk van gevangen. Dan worden de kopjes van de romp gescheiden, worden ze aan een dun bamboetakje geregen en vervolgens aan de muts bevestigd. Met dit proces zijn ze ongeveer een jaar bezig. Op één muts zitten ongeveer duizend keverkopjes.

'517430' door Bowral '517430' door Bowral

Papoea Nieuw GuineaHighlands

Papoea Nieuw GuineaHighlands

Het feest kan...begin

Bowral

In het dorpje Simbai, in de Highlands van Papoea-Nieuw-Guinea, wordt jaarlijks in september een meerdaagse initiatieceremonie gehouden. Jongens van de Kalam 'tribe' in de leeftijd van zes tot achttien jaar verblijven een week in een afgesloten hut. Daar ondergaan zij diverse rituelen, zoals het 'piercen' van de neus. Na deze week mogen ze naar buiten en worden ze onthaald door hun ouders, broers, zussen en dorpsgenoten. Het is tijd om te feesten. Dag en nacht wordt er gezongen, gedanst en muziek gemaakt. Deze jongen staat op het punt zich tussen alle dansers te begeven. De cultuur van de Kalam is uniek. De beroemde Engelse fotograaf Jimmy Nelson heeft er in zijn boek 'Before They Pass Away' een reportage aan gewijd.

'510600' door Bowral '510600' door Bowral

KazachstanAstana

KazachstanAstana

Bayterek toren

Bowral

In 1997 werd de hoofdstad van Kazachstan ‘verplaatst’ van Almaty naar Astana. De president, Noersoeltan Nazarbajev, wil van de stad niet alleen het centrum van Kazachstan maken, maar ook dat van heel Centraal-Azië. Om die uitstraling kracht bij te zetten is Astana al jaren een grote bouwput. Er verrijzen her en der enorme, haast megalomane monumenten, overheidsgebouwen, sportaccommodaties en winkelcentra. Een soort Dubai op de steppen van Kazachstan … Een van de monumenten is de observatietoren Bayterek (‘Grote boom’ in het Kazachs). De toren (gebouwd in 1997) stelt een populier voor die een gouden ei omhoog haalt. Bayterek is 105 meter hoog. Het observatiedek bevindt zich in ‘het ei’ op - niet toevallig - 97 meter hoogte. Vanaf deze plek heb je een fantastisch uitzicht over de hele stad. In het midden van het dek staat op een verhoging een gouden handafdruk van Nazarbajev. Alle Kazakken die de toren bezoeken, leggen hun hand in die van de president zodat ze een wens mogen doen. ’s Avonds wordt de toren feeëriek verlicht in alle kleuren van de regenboog. De fonteinen ervoor zorgen dan voor een muzikaal waterspektakel. Alsof je in Las Vegas bent …

'510472' door Bowral '510472' door Bowral

NigerCentraal -en Noord-Niger

NigerCentraal -en Noord-Niger

Water halen

Bowral

Binnen het Wodabe nomadenvolk zijn het de meisjes die zorgdragen voor het water voor de huishouding. Op, met vele jerrycans bepakte ezeltjes gaan ze naar een waterpoel. Ze moeten dit doen voordat het vee zich massaal aan het water laaft, anders is de kans op besmettelijke ziektes groot. Dat is ook de reden dat de Wodabe nooit langer dan drie dagen op een plek blijven.

'510295' door Bowral '510295' door Bowral

NigerCentraal -en Noord-Niger

NigerCentraal -en Noord-Niger

In gedachten verzonke

Bowral

Vorige maand was ik in Niger om het befaamde Gerewol-festival te bezoeken. De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (koeien met enorme horens, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Na een paar dagen is het water dermate vervuild,dat ze met hun kudde op zoek moeten naar een nieuwe poel. De verschillende families zetten een provisorisch kamp op tussen al het vee. Wij mochten met ons vijven, na toestemming van de ‘chief’, daar ook bivakkeren. Echt goed slapen lukte niet. Het was er erg heet. Dus nog voor zonsopgang was ik mijn tentje al uit om wat rond te struinen. Er is altijd wel iets te zien en te beleven. Terwijl ik rond liep, zag ik deze vrouw verzonken in gedachten zeker een minuut lang roerloos stilstaan. Met haar hand hield ze de hoorn van een koe vast. Even later ging ze de koe melken. Een bijzonder moment …

Community-updates

NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK

01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!

UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN


27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >

Onze wedstrijden

Bekijk onze winacties hier