Do’s en Dont’s in Oman Afgelopen weekend plaatste ik een foto van Oman en kreeg vervolgens een verzoek van een medereisreporter om wat tips over dit land te geven….wat zijn de do’s en don’t’s? Dit... Lees meer
Giraffe
The young ones
Op een bepaald tijdstip in de ochtend kwam een clubje parrots aangevlogen om te eten. Onder hen waren een aantal "young ones". Deze waren onverzadigbaar. De ouders moesten constant voedsel in hun bek nemen, om vervolgens weer naar de young ones te vliegen om ze te voeren. Ze konden wel blijven eten ! Volgens mij gewoon gemakzucht...ze waren groot genoeg om hun eigen boontjes te doppen.
Kinderpret
We maakten een lunchstop op weg naar NaTrang. Na een heerlijke rijstschotel met een pilsje, was het tijd om verder te reizen,maar eerst nog even naar het toilet. Op het binnenplaatsje genoten deze twee kindjes van een vrolijk badfestijn.
Dunrobin Castle
Dunrobin Castle is een vijftiende-eeuws kasteel en was de zetel van de clan Sutherland. Het kasteel is gebouwd vlak bij Golspie in de regio Highland (Schotland) en ligt pal aan de Noordzee. Dunrobin Castle is privébezit en beperkt open voor publiek. In het kasteel is een museum ingericht waarin zich ook verschillende Pictische stenen bevinden. De tuinen zijn het hele jaar door toegankelijk. De foto is gemaakt vanaf de zeezijde.
Moskee in Touba
Dit is dé moskee van Senegal. Het ligt in de stad Touba, (de derde stad van Senegal) in de Diourbel regio. Het is een gigantisch complex van vooral roze marmer. Beetje kitsch is het wel, maar toch de stop zeker waard.
Eye of the Lioness
Nadat de eerste safari in Sabi Sands (Nkorho) volledig in het water was gevallen... regen regen regen... (damm wat is het dan koud in een open jeep), was het de volgende ochtend een groot feest. Luipaard, leeuwen en even later wilde honden met een kill. Dit is een van de 3 leeuwen die onze weg versperden. Omdat er geen andere jeep in de buurt was, hadden we alle tijd om de jeep goed te positioneren en enkele mooie close-ups te maken.
Trots
De Himba's, mijn favoriete stam, zijn een trots volk nog vol van tradities. Ik hoop van harte dat deze stam niet te snel verwesterd en haar tradities uit het oog verliest. Deze foto is genomen nabij de Epupa Falls. Fier kijkt deze jongedame uit over haar dorp.
Zorro - roan antilope
Deze foto is genomen in het Pendjari NP in het noorden van Benin. Het Pendjari NP is 2.750 km2 en grenst aan Burkina Faso. Naar het noordoosten grenst Pendjari aan Park W, dat doorloopt in Burkina Faso en Niger. Uitvalsbasis vor Pendjari NP is de plaats Natitingou (Nati). Hier kan je gemakkelijk een 1 of2-daagse tocht naar het park regelen. Je hebt absoluut een 4x4 en een gids nodig. Van Nati is het ongeveer 4 uur rijden naar het hotel/ de bungalows waar je kunt overnachten. Wij hebben antilopen, nijlpaarden, krokodillen, vogels, honingdassen, olifanten en buffels gezien. Helaas hadden we de leeuwen net gemist. Leeuwen zitten er dus wel, maar de kans dat je ze ziet is klein. Dat geldt ook voor luipaarden. Op de foto staat een mannetjes roan antilope, Deze grote sterke antilopensoort (300 kg) valt op door het zorro masker en de grote oren. Ook hebben ze flinke hoorns. Roan vrouwtjes en jongen leven in groepen van 6 tot 30 dieren. De mannetjes leven solitair of in vrijgezellengroepen. Dit mannetje liep bij de vrouwtjes was duidelijk van plan voor nageslacht te zorgen. Voor ons een bijzondere ontmoeting, want deze mooie antilope zijn we niet vaak tegen gekomen.
Taxi driver in...Arva
In de stad Arvaikheer waren vele taxi chaffeurs. Het was een drukte van jewelste, alle mannen wilde met me op de foto, maar deze man bleef wat terughoudend en lachen. Geweldige uitdrukking heeft deze man.
Phewa meer
De naam Pokhara is afgeleid van het Nepalese woord "pokhari" wat "meer" betekent. De stad Pokhara ligt dus in de vallei van de meren. Deze vallei is één van de meest pittoreske plaatsen in Nepal. Haar schoonheid is te danken aan de prachtige meren Phewa, Begnas en Rupa die ontspringen in de gletsjers van de Annapurna bergketen in de Himalaya.
Mijnwerkers in Ijen..
Een van mijn meest indrukwekkende ervaringen van mijn reis door Indonesië was het bezoek aan Gunung Ijen. Onderweg naar de krater kom je een stoet van mijnwerkers tegen die twee loodzware manden op de schouders dragen. Je volgt ze naar de plek waar het zwavel gedolven wordt, in het hart van de krater. De weg naar beneden is glibberig en steil, je probeert de mijnwerkers niet in de weg te lopen. En de gaswolken zijn verstikkend en giftig, dat maakt het zeer moeilijk om te ademen. Voor mij was het een indrukwekkende ervaring, voor de mijnwerkers dagelijkse realiteit.
Niet blij
Deze cheetah was niet zo blij met de aandacht van al die toeristen. Het leverde echter wel een mooie uitdrukking op voor de foto. Het was nog vroeg dus misschien was er sprake van een ochtendhumeurtje. Tijdens onze 16 dagen met alleen maar wildparken hebebn we redelijk veel leeuwen gezien, maar enkele luipaarden en gelukkig ook een aantal malen cheetah's. Eerlijk gezegd zijn dat toch de topmomenten voor ons. Helaas hebben we weer geen echte kill meegemaakt. In gebieden waar cheetah's voorkomen heb je een redelijke kans dat je ze ook daadwerkelijk ziet. In tegenstelling tot de andere grote katten jaagt een cheetah overdag. Dat jagen doen ze over het algemeen ook in redelijk open terrein, omdat ze daar hun snelheid (boven 100 km per uur) goed kunnen benutten. Ook dit verhoogd de kans dat je ze ziet. Cheetah's zijn over het algemeen niet erg schuw. Er zijn zelfs cheetah's die de auto's van de toeristen gebruiken als uitkijkpost of om zich achter te verbergen tijdens de jacht.
Samen drinken
Deze broer-zus neefje-nichtje, (wie zal het zeggen....) kregen van al dat spelen en rondrennen enorme dorst. Op jonge leeftijd leren leeuwen al dat twee sterker zijn dan een. Samen spelen, samen drinken, samen eten en dan later samen jagen.
Ben ik dat?
In de botanische tuin van Porto Novo, vlak naast het parlement, heeft zich een groep van zo'n twintig groene meerkatten gevestigd. Ze zwerven door de hele stad, maar de tuin is favoriet, omdat er genoeg te eten is. De apen eten veel vruchten, maar ook bladeren, zaden en insecten. Wij zagen er een stuk of tien, waarvan enkele zichzelf uitgebreid bekeken in de brommerspiegels, terwijl andere meer belangstelling voor het rijpe fruit hadden.
Koeienhaar in...prikk
De kou zit in de lucht. Dauwdruppels blijven hangen op het prikkeldraad en op het koeienhaar dat er nog tussen zit geklemd. Op de computer zag ik dit in detail en uitvergroot. Ik vraag me af hoe die haren er nu eigenlijk helemaal tussendoor kunnen komen...??
De Flosagjá kloof...(
Het nationale park Þingvellir maakt onderdeel uit van de zogenaamde "Golden Circle", een gebied met de drie grootste toeristische trekpleisters van IJsland. De andere twee zijn de Gullfoss waterval en Haukadalur, bekend vanwege de geisers Geysir en Strokkur. Þingvellir ligt op de scheidingslijn tussen twee tektonische platen: de euraziatische en de noord-amerikaanse. Door het uit elkaar bewegen van deze platen zijn er enorme scheuren in het landschap ontstaan, en groeit er ieder jaar 1 a 2 cm IJsland bij. Vooral in deze herfstkleuren was het park waanzinnig mooi. Op de foto staat de Flosagjá kloof, die in aflevering 4 van "Wie is de Mol?" als snorkelplek werd gebruikt.
Vrijheid blijheid
Het is niet een en al ellende als je in een sloppenwijk woont.. zelden heb ik opgetogener of meer uitgelaten kinderen gezien dan hier. Zolang ze lekker samen kunnen spelen zijn er niet zo veel zorgen. En als je niks hebt kan je ook niet veel verliezen. De komst van die vreemde witte was ook wel een hoogtepunt en daar kon flink over geroddeld worden. De kids waren echter vooral gecharmeerd van mijn camera, want daarop konden ze zichzelf terug zien; wonder! Hier werd ik bijna bedolven onder de kinderen die op de foto wilden. Het is misschien wel mijn favoriete foto van mijn laatste India reis en heb even getwijfeld of ik hem hier neer zou zetten, maar toch maar gedaan ;-) Vind de zorgeloosheid zo heerlijk!
Girunsi opa
De Girunsi leven in het noorden van Ghana. Wij hebben een Girunsi nederzetting bezocht genaamd Sirugu. De Girunsi wonen in bijzondere huizen. Het geheel is ommuurd en er is een apart gedeelte voor de dieren binnen de muren. In het deel van de dieren staan ook twee torentjes die bedoeld zijn om eten (graan/ meel) op te slaan. Daarnaast is er een deel voor de mensen met daarin aparte vertrekken voor de mannen en voor de vrouwen. Deze vertrekken hebben een soort "kruip door sluip door" opening die vroeger ter verdediging tegen andere stammen diende. Buiten de muren is een soort veranda gemaakt. Hier kan men beschutting zoeken tegen de zon. Dat is nodig want in dit deel van Ghana is het zeer warm (>40C). Onder de veranda staat meestal ook een grote stoel. In deze stoel zetelt vaak een oude man. Jonge mannen kunnen bij hem komen zitten en om raad vragen. De oude man op de foto was zeer vriendelijk en een foto was geen enkel prbleem. Volgens onze gids kamen er aan het eind van de dag vaak jonge mannen bij deze oude man zitten om naar zijn wijze raad te luisteren.