Kburgers1
Jaws
Vanaf het zuidelijkste puntje van Amerika, Key West in Florida, kan je een boottocht maken om walvissen en dolfijnen te spotten. Ze leven daar vrij in groepen op een uurtje varen vanaf Key West. Als je een groep gespot hebt dan varen ze dichterbij en voeren ze een paar vissen aan de haaien om voor de mensen te laten zien hoe wilt en agressief ze zijn. Als je daar bent dan moet je deze tocht zeker maken!
IJsvogel onder water
De IJsvogel is voor mij een van de mooiste vogels die er in Nederland zijn. Als je hem gedurende langere tijd observeert dan is het vooral bijzonder hoe hij, vanaf een takje, het water in duikt en met een visje weer boven komt. Extra bijzonder is het om deze vangst onder water vast te kunnen leggen. Dat je ziet hoe hij met volle kracht het water induikt, zijn vleugels spreidt om te remmen en ondertussen met zijn snavel een visje probeert te grijpen.
IJsvogel
Een of twee keer per jaar huur ik een fotohut om vogels te fotograferen. Zo heb ik vorig jaar vanuit een fotohut een dag lang ijsvogels gefotografeerd. Wat een prachtige belevenis. Zonder dat de ijsvogel jou ziet, genieten van dit prachtige vogeltje. hier zat een op een takje te loeren naar een prooi.
IJsvogel in de vlucht
Op momenten dat verre reizen moeilijk zijn vanwege corona is het een mooi alternatief om vanuit een fotohut ijsvogels te fotograferen. Wat een prachtige belevenis. Zonder dat de ijsvogel jou ziet, genieten van dit prachtige vogeltje in actie. Hier zie je hoe hij, nog omgeven door de waterspetters, wegvliegt met zijn vangst, na een duik in het water.
Laat je horen..
32.000 broedparen, onvoorstelbaar veel en toch kun je dat zien tijdens het broedseizoen in Lambertsbaai. De Jan van Genten nestelen op Birds Island, op loopafstand van het centrum van het dorpje. Het is mogelijk om vanuit een soort hut de vogels gade te slaan. Maar gewoon in de buiten lucht, gescheiden door een heel laag hekje, kun je de Jannen ook heel goed zien. Buiten de Jan van Genten, broeden er ook aalscholvers en er is een fikse kolonie zeerobben te zien. Nog een voordeel, veel toeristen komen er niet. Ik denk dat de vogel zijn of haar partner vind door de geluiden die gemaakt worden, maar zeker weten doe ik het niet. Wij hadden via Lekkeslaap een schitterend appartement geboekt. Lekkeslaap is een Zuid Afrikaanse site waar je overnachtingen verspreid over heel Zuid Afrika kunt boeken. Het zijn veelal woningen van particulieren en de prijzen variëren van een paar tientjes naar honderden euro's. Voor iedere beurs is er wel iets te vinden.
Lekker badderen
Wat is er nu heerlijker dan op een bloedhete dag verkoeling te zoeken in het water? Nou niets! Ook de olifanten in Addo denken er zo over - bij de waterdrinkplaatsen is het een komen en gaan van tientallen olifanten die beurtelings een lekker bad nemen - de drinkpartij wordt al snel een speelpartij. Ze klimmen boven op elkaar, gaan op hun rug in het water liggen (alleen 4 uitstekende poten boven het water), spuiten elkaar nat en de kleintjes hebben van de grote slurven een kontje nodig om de gladde kant weer op te komen. En wij? Wij zitten de hele dag in een bloedhete auto met een grijs van oor tot oor te kijken, drinken in tegenstelling tot onze grote vrienden zo weinig mogelijk (anders moeten we wegrijden om ergens naar toilet te gaan) en kunnen er geen genoeg van krijgen.
Beetje dimmen hé
In South Georgia leven koningspinguïns samen met ezelspinguïns en zeeolifanten. De mannelijke zeeolifanten zijn enkel agressief in hun paartijd. Dan moeten ze het opnemen tegen andere volwassen mannetjes om hun harem te verdedigen. Bij een gevecht gebruiken ze hun gewicht en hun tanden. Op het land bewegen ze zich voort aan max 5km/u.
Orca's in the mist
Ten oosten van Vancouver Island liggen de San Juan Islands. Deze eilandengroep behoort tot de staat Washington van de VS, maar ligt op steenworp afstand van Canada. De eilandengroep staat bekend om de diversiteit aan wildlife die de wateren rondom de eilanden rijk is, zoals orca's, andere diverse soorten walvissen, dolfijnen, zeeleeuwen, zeeotters en uiteraard ook vele vogelsoorten. Op de foto zie je de transient orca's (ook wel Big Killer Whales genoemd). Zij verblijven hier het hele jaar door en jagen op zeeleeuwen, zeehonden, dolfijnen etc. De resident orca's zijn alleen in deze wateren te vinden tijdens de zalmtrek (rond de zomermaanden) en waren al vertrokken toen wij hier verbleven. Het hoofdeiland heeft slechts 1 camping aan de oostzijde van het eiland. Deze camping is briljant gelegen op een klif. Achter je tent heb je prachtige bossen en voor heb je oceaanzicht. We waren hier eind september de enige bezoekers. Op een goede ochtend werden we wakker van het geluid van 'blows' van een walvis. We zijn nog net op tijd op onze blote voeten naar buiten gesneld om een moeder met kalf op slechts enkele tientallen meters voorbij onze tent te zien zwemmen...... Genieten in optima forma!
Grizzly Rick
Vanuit Telegraph Cove hebben we een trip geboekt waarbij we naar de tegenoverliggende inlets zijn gevaren om daar vanaf een soort pontonbootje dat voortgetrokken werd door ondiep water te zoeken naar grizzly beren. Helaas hadden we pech en hebben tijdens deze tocht geen beren gezien. We kregen daarom een tegoedbon om gratis nog een keer mee te gaan als we ooit nog een keer terug zouden keren naar Canada, ervan uitgaande dat we vast zouden zitten aan een strak reisschema. Toen we aangaven dat we ons herkansing graag een paar dagen later al in wilden zetten, hebben ze iets anders voor ons geregeld (omdat de trips bij Tide Rip al ver van tevoren zijn volgeboekt). De eigenaar van Tide Rip gaf vooraf aan dat deze trip alleen geschikt was als we in waren voor een avontuur....nou dat waren we zeker! We gingen opnieuw per boot naar de inlets richting het vasteland. De eigenaar van Tide Rip had connecties met Rick – een ‘loner’ zoals hij genoemd werd - die gebruik maakte van hun steiger en heel af en toe vissers meenam naar zijn stek in het woud als tegenprestatie voor het gebruik van de steiger. In de zomermaanden woonde hij in een half afgezaagde caravan met een tentje ernaast aan de steiger en in de winter in een hut in het woud. Onze komst was uiteraard vooraf niet gecommuniceerd (dus het was vooraf ook onduidelijk of Rick bij de steiger zou zijn) en de eigenaar van Tide Rip vroeg ons vooral vriendelijk en terughoudend te zijn, aangezien Rick soms off-mood kon zijn en dan geen trek had in onverwachte bezoekers met bravoure. Met ons meest vrome gezicht zijn we uit de boot gestapt om vervolgens de dag van ons leven tegemoet te gaan. Rick bleek een enorme lieve man, die een hekel heeft aan grote tree-logging company’s en al het andere dat natuurschoon op het spel zet. Daar hadden we direct de eerste klik. Met een gammele pick up zijn we een stuk het woud ingereden, om vervolgens ca. 10 km te lopen met uiteindelijk een oversteek over een snelstromende rivier middels een bootje dat vastgemaakt was aan een touw dat van boom tot boom over de rivier was geknoopt. Rick manouvreerde het bootje en wij hoosden tegelijkertijd water met oude blikjes. Na nog een stukje lopen kwamen we bij zijn houten hut aan dat aan de rivier diep in het oerwoud lag. Rick had fantastische verhalen – hij was een soort berenfluisteraar en maakte de meest fantastische dingen mee. Zo kwam één van de vrouwtjesberen steevast elk voorjaar haar pas geboren jonge beertjes laten zien aan hem en is hij zelfs een keer door een voor hem bekende grizzly beschermd toen hij werd aangevallen door een onbekende zwarte beer. Uren hebben we met hem zitten turen op de grote stenen langs de rivier…. zonder succes. Toen we terugliepen naar zijn hut klonk het opeens heel rustig maar met diepe stem ‘BEAR’, en zagen we een grizzly de rivier overzwemmen om vervolgens een zalmpje mee te pikken. Inmiddels was het gaan stortregenen, dus zijn er alleen foto’s met beslagen lens van deze beer. Maar wat was het een avontuur om nooit te vergeten! Met een dikke pakkert op zijn wang heb ik afscheid genomen en aangegeven dat hij ons een geweldige beleving had gegeven. Hij bloosde ervan en gaf aan dat hij ook genoten had van ons enthousiasme en dat we altijd nog een keer terug mochten keren. Als we ooit terug gaan naar Canada gaan we dit zeker doen - ik ben heel benieuwd hoe het met Rick is. Ooit zal hij daar waarschijnlijk alleen gevonden worden tussen zijn beren. Een raar idee, maar ook iets wat hij niet anders zal willen denk ik.
Zen in Yosemite
Het is moeilijk kiezen tussen alle wandelmogelijkheden in Yosemite national park. De hike naar de Nevada falls is er eentje die je enkele van de mooiste watervallen laat beleven. Halverwege bij Vernal falls draaien de meeste mensen om voor de terugweg, maar dan moet het mooiste deel nog komen richting Nevada falls. Daar kun je een mooi plekje kiezen en je verwonderen over de pracht en kracht van de vallei en de waterval. Een Zen-moment. In plaats van dezelfde weg terug te keren kun je een ronde terug maken via de John Muir trail. Dit levert nog eens een extra set prachtige uitzichten op. Zeker doen.
Ethiopië Omorate
Vanuit Turmi kun je in de Omovallei een bezoek brengen aan de Karo stam in Omorate. Het dorp ligt aan de buitenbocht van de Omorivier op een heuvel hoog boven het water. Dit is een zeer fotogenieke plek. Ik herkende deze fotogenieke plek pas aan het einde van ons bezoek aan het dorp. Hier zijn door diverse fotografen al veel locals gefotografeerd op de boomstam met als achtergronddecor de rivier. Net voordat ik als laatste de jeep instapte keek ik nog een keer om pakte mijn toestel en maakte toen deze foto.
Op weg naar de zee
De foto heb ik gemaakt bij de haven van Paralia, een stadje aan de Olympus Riviera van Griekenland. Het stadje bruist van de activiteiten en zeker hoogzomer van de toeristen. Wij staan een paar kilometer van het centrum af en genieten van de stilte en het prachtige weer. We mogen met de camper gewoon op het hele brede strand staan en ook overnachten is geen probleem. De foto straalt rust uit die eigenlijk ver te zoeken was. Iedere avond was het raak, geluidsoverlast vanuit het centrum maakte dat wij niet zolang gebleven zijn.
Migratie wapitiherten
In Jackson, Wyoming heb je het National Elk Refuge. Hier komen jaarlijks in de winter duizenden wapiti's bij elkaar, een soort van migratie. Een volwassen wapiti is ongeveer 30cm groter en weegt 100kg meer dan een edelhert. Zelf rondlopen in dit gebied is verboden in de winter maar je kunt wel een tour boeken. Dan rij je met paard en kar doorheen dit gebied.
Ontmoeting om nooit..
Tijdens het zalmseizoen komen wel 100 beren naar Brooks Falls om hun buikje te vullen. Natuurlijk zie je die 100 beren niet tegelijk maar zo heb ik op 1 morgend wel 20 beren geteld. Je kunt deze beren vanaf een loopbrug over de rivier fotograferen ofwel vanaf een platform aan een waterval. Om naar het platform aan de waterval te lopen moet je een wandeling maken door een bos zonder omheining. Wetende dat er zoveel beren in dit gebied zitten doe je dit toch wel met een bonkend hart. (berenspray meenemen is verboden in dit Nationaal Park). Zo begonnen we aan onze wandeling naar de waterval en plots doken deze mamabeer en haar 2 kleintjes op. Heel langzaam zijn we op onze passen teruggekeerd naar de loopbrug. (na eerst een paar foto's te nemen)
Bijzondere ontmoeting
Grand Teton NP: een prachtig park ten zuiden van Yellowstone met waanzinnig mooie landschappen. We sliepen op de camping bij Jenny Lake - een prachtig gelegen campsite direct aan de oever van het meer. Die dag gingen we voor dag en dauw een wandeling maken naar Amphitheater Lake, welke we die dag niet gehaald hebben, dankzij deze Mooses. Onderweg kwamen we namelijk langs een ander meertje waar we wat geritsel hoorden tussen de bosjes. Plotseling stonden we oog in oog met een vrouwtjes moose die recht op ons af kwam lopen. We bleven stokstijf staan kijken. Op het laatste moment boog ze af en zagen we pas dat er een kalf achter haar aanliep. We zijn naar de andere kant van het meertje gelopen om op afstand te kijken, waarbij ze langs de oever telkens met de kop onder water gingen om waterplanten te eten.....ondanks dat we aan de overkant stonden, kwamen ze steeds dichterbij, tot ze uiteindelijk na zo'n anderhalf uur pal voor ons stonden op een paar meter afstand. Dit was een van de meest bijzondere ervaringen in ontmoetingen met wild, tijdens onze wandelingen. En wij waren de enige homo sapiens in de buurt.
Chillen in een...warm
In de buurt van de Japanse stad Nagano ligt in een vallei aan de Yokoyu rivier het apenpark Jigokudani, waar Japanse makaken graag een warm bad nemen. Vanuit Tokio is ’Snow Monkey Park’ (zoals het ook wel wordt genoemd) eenvoudig te bereiken. Je gaat met de supersnelle shinkansen naar Nagano (1,5 uur), daar overstappen op het boemeltreintje naar Yudanaka (38 minuten). Van daaruit kun je met een bus (15 minuten) naar de ingang van het park. Hier koop je je entreekaartje (circa 4 euro). Maar dan ben je er nog niet! Vanaf de entree moet je bijna twee kilometer lopen over een smal bospad naar de baden. In de winter moet je je een weg banen door een dikke laag sneeuw. In Yudanaka zijn prima overnachtingsmogelijkheden. Het verdient de voorkeur het park in de winter te bezoeken. Toegegeven, het is er dan hartstikke koud, maar de besneeuwde bergen en bossen zijn dan op hun mooist. Juist vanwege die kou zijn de makaken dan elke dag in de baden te vinden. In de zomer is het er vaak te warm, waardoor de behoefte en de animo van de apen om te baden een stuk geringer is. Het kleine aapje op de foto is net het warme water ingegleden. Zijn moeder houdt op de achtergrond een oogje in het zeil.
Free......
Tijdens de 2 uur dat we de Orka's konden bewonderen heb ik vele foto gemaakt. Los van het water plonzend en ook net als deze vanuit het water komend om te springen. Wat een machtige twee uur was dit. Heb twee uur met kippenvel in de zodiac gezeten.
Duizend watervallen i
Moeder natuur blijft me verbazen. Dit zijn de Tumpak Sewu watervallen, vrij vertaald 'duizend watervallen', gelegen in de jungle van Oost-Java. Het zijn de meest indrukwekkende watervallen die ik tot nu toe heb meegemaakt. Je kunt ze vanaf een uitzichtplatform van boven bewonderen, maar als je avontuurlijk bent en buiten de gebaande paden wilt gaan, dan kun je ook naar beneden hiken. De waterval wordt ook wel Coban Sewu genoemd, wat vertaalt naar 'een gordijn van water' en onderaan de voet van de watervallen begrijp je waarom. Een machtige en imposante ervaring die zeker aan te raden is als je meer van Oost-Java wilt zien behalve de geijkte bezienswaardigheden.