Als je de klaagmuur in Jeruzalem wilt bezoeken, kun je dit het beste in de ochtend doen.S'morgens zijn er minder toeristen en elke maandag- en donderdagmorgen is het daar feest. Je ziet groepen naar het plein vlak voor de muur gaan, al zingend, in de handen klappend, dansend. Eventueel met begeleiding van een paar muzikanten, met trommels en sjofars (ramshoorns). De bar mitswa wordt vaak ook op de schouders genomen.

Uiteindelijk moeten de vrouwen buiten het gedeelte van het plein blijven waar diensten worden gehouden. Zij volgen het van een afstandje, maar laten zich niet onbetuigd.Zei staan dan ook op stoelen om over de tussenwand heen te kunnen kijken.ze laten zich nu en dan wel horen, en strooien snoepjes.Dit was heel leuk om zelf hiertussen te staan en ook foto's te kunnen maken.(in de middag en avond mocht dit niet meer) Ondertussen zie je in het mannengedeelte de jongens bezig. De bar mitswa bindt de tefilíen (gebeds­riemen) om, nog onwennig, vaak geholpen door een oudere man. Hij doet de tallíet (gebedskleed) om. Hij haalt, met de mannen die bij hem horen, in een vrolijke optocht, een tora-rol uit een ‘arke’ (kast voor tora-rollen). Dan mag hij het gedeelte lezen dat die week aan de beurt is. Er worden zegenspreuken uitgesproken. Een bijzondere belevenis - natuurlijk voor de jongens zelf, maar ook voor ieder die getuige mag zijn van deze festiviteiten.

Het is heel bijzonder om bij de ‘Klaagmuur’ je bar mitswa te mogen vieren. Sinds 1967 komen er jongens - met hun ouders of nog meer familie - speciaal voor deze gelegenheid vanuit het buitenland hier naar toe.