Een uitstapje naar de grootste tempels van heel Latijns- Amerika, “Teotihuacan” ( Circa 50 km ten noordoosten van Mexico City) is zeker de moeite waard. Teotihuacán betekent in het Natuatl's (de oorspronkelijke taal): de stad waar mensen goden worden. Teotihuacán is in de tweede eeuw voor Christus gebouwd.
De Tolteekse inwoners handelden daar in obsidiaan, een vulkanisch gesteente waarvan met name gereedschappen en sieraden werden gemaakt. Toltek betekent meesterhandwerksman. Pas in 1889 ontdekte een Mexicaanse archeoloog Teotihuacan, waar slechts ruïnes van overgebleven waren. De stad heeft van ongeveer 150 voor Chr. tot 700 na Chr. bestaan en had op haar hoogtepunt zo'n 200.000 inwoners. Quetzalcóatl, bekend als de Gevederde Slang, was hun belangrijkste godheid. Na 650 viel de stad ten prooi aan sociale onrusten en omstreeks 700 waren de meeste Teotihuacanen gevlucht.
Aan het eind van de zogenaamde Dodenweg liggen de twee grootste piramides van het Amerikaanse vasteland; de piramide van de zon van 65 meter hoog (en 244 treden) en de piramide van de maan met een hoogte van 42 meter. Knap als je ze allebei weet te beklimmen, maar die van de Zon is alleszins de moeite waard.
Het andere grote complex ligt aan de de andere kant van de Dodenweg (die 4 kilometer lang is ) en heet la Ciudadela (het fort), waar de tempel van Quetzalcoatl ligt. De breedte van de Weg van de Doden, “ Avenida de los Muertos”, die door het ceremoniële centrum loopt, wijst erop dat de ceremonies die zich hier afspeelden, door onmetelijke menigtes werden bijgewoond.