Damfschoenmakers
Bedankt!!!
Via deze weg wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de leuke reacties op mijn foto van de week. Ik ben er hartstikke blij mee en het is super dat er zoveel reacties op komen! Overigens is dit de inmiddels bekende wapiti weer!
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Blauw wit
Blauwwitte landschappen zie je als je vaart door de Lemaire Channel. Deze nauwe doorgang tussen de ijsbergen door levert in januari als dit water vrij van ijs is en de zon ook nog schijnt dit soort plaatjes op.
Medicine Lake + wapit
Dit edelhert ( of wapiti, of elk) stond bij Medicine Lake in British Columbia en bleef gelukkig ook een poosje staan om ons terwille te zijn met onze fototoestellen!
Reflection..
De weg tussen Marrakech en Ait Benhaddu, door de atlas is prachtig!! Vele mooie uitzichten, oranje vlaktes, bergen.. Ik heb hier mijn nieuwe polarisatiefilter geprobeerd, het gaf wel leuke effecten!! Op dit moment dat ik deze foto neem, sta ik met mijn voeten in het oranje water..door de plotselinge regen is de weg overstroomd, en oranje van het zand stroomt het water de weg over, ik moest gewoon stoppen, natuurlijk niet met onze suzuki midden in het water, dan maar iets verder parkeren en ter voet terug..ach ja hier heb ik wel natte voetjes voor over!!!
Grote bek!
De zuidelijke geelsnaveltok (Tockus leucomelas) is een middelgrote vogel uit de familie van de neushoornvogels die in Zuidelijk Afrika leeft. Hij komt voor inAngola, Botswana, Malawi, Mozambique, Namibië, Swaziland, Zambia, Zimbabwe en Zuid-Afrika. Hij komt veel en wijdverspreid in deze landen voor en kan goed tegen een droge omgeving. De afmeting van de vogel varieert tussen de 48 en 60 centimeter en hij heeft een karakteristieke grote oranje-gele snavel. De huid rond de ogen is rozeachtig van kleur. De zwartbruine vleugels zijn wit gevlekt en de staart is donkerbruin. Er is bijna geen onderscheid te zien tussen mannetjes en vrouwtjes. Ze foerageren hoofdzakelijk op de grond, waar ze zich voeden met vruchten, zaden, kleine insecten, spinnen en schorpioenen. In het droge seizoen gaat de voorkeur uit naar termieten en mieren. Deze foto maakte ik op een rustplek in het Krugerpark. Hier kon je even lekker de benen strekken zonder opgegeten te worden door de leeuwen, maar we werden dus wel bestookt met schooiende neushoornvogels (synoniem voor tok).
Taj in the Dark
Hoewel wij Rajastan midden in de regentijd bezochten. Hebben wij op onze 4 weekse reis slechts 1 dag met regen gehad. Het was daarbij precies de dag dat wij de Taj Mahal zouden bezoeken. Ons geplande zonsopgangsbezoek viel daardoor totaal in het water. Het was om 5.30 am zo nat, dat de straten van Agra in kleine riviertjes waren veranderd. We besloten daarom nog een paar uutrjes terug naar bed te gaan en probeerden het vervolgens om 12.00 uur weer. Met een plastic-zak rond de cameratas en twee regencapes liepen wij vol verwachting naar de gate. Daar bleken we op de drukste dag van het jaar te zijn gearriveerd. Op 15 Augustus wordt in heel India namelijk onafhankelijkheidsdag gevierd en mogen de Indiers met korting naar de Taj Mahal. We hebben zo’n drie uur rond dit prachtige gebouw gelopen, dat onze verwachtingen in alle opzichten overtrof. Om de 15 minuten kwam het met bakken uit de lucht, maar in de droge perioden zorgde die donkere, dreigende lucht boven het witte gesteente voor een nog mooier architektonisch wonder….
Masker boobie
Op Espanola, een van de mooiste galapagoseilanden, heb je verschillende prachtige vogels, zoals de Albatros, de Bleu footed Boobie en de Mask Boobie. De Mask Boobie is prachtig zwart wit.
In de spits van Ifaty
Aan het eind van de werkdag is het aan het strand van Ifaty een drukte van belang. Voor de verkoopbranche zit het erop en alle sales representatives wandelen met hun niet verkochte gadgets langs de Straat van Mozambique naar huis. Geen nood voor het potentiële omzetverlies. Morgen is er een nieuwe dag. Dan gaan ze met zijn allen weer het hardselling traject in.
Let's dance
Onze reis in Madagaskar was fantastisch. We zijn nog druk bezig met foto's uitzoeken en sorteren maar een aantal reporters waren toch wel benieuwd naar de foto's. Dit is een foto van een dansende sifaka waar ik erg blij mee ben (voor de ciritici hij is in 't midden maar dat vind ik hier wel op z'n plek). De meeste lemuren lopen op vier pootjes maar de sifaka's springen. Meestal doen ze dat van boom naar boom maar als dit niet gaat klauteren ze naar beneden en hopsen dan met flinke sprongen naar een andere boom. Het is een geweldig gezicht en heel erg grappig. Het is erg lastig om ze op de foto te krijgen want het gaat best snel er zijn dan ook heel wat testshot's aan vooraf gegaan, maar ja dan levert het toch wel weer een mooi vrolijke plaat op.
Lijiang By Night...
Daar sta je dan. De eerste avond in Lijiang, het is net donker en je kijkt je ogen uit. Overal rode lampionnen, verlichte huizen, verlichte bomen en verlichte tempels. Ook zijn er overal mensen... wel duizenden Chinezen maken de smalle steegjes onveilig met hun luide gejoel en ge-karaokee;-). Op het plein proberen we zonder statief en tussen het geduw van de mensen een foto te maken...
Twee koningen
Mede namens deze twee goed gehumeurde koningspinguïns dank ik alle zaterdag aanwezige Reisreporters voor hun aanwezigheid en aandacht bij mijn presentatie. Heb nog nooit zo’n brave groep toehoorders gehad ... ;-) Deze foto laat nog eens goed zien hoe prachtig deze dieren zijn. Laten we, ondanks de toenemende opwarming van de aarde en het zeewater, hopen dat de volgende generaties ook nog van dit beeld kunnen genieten!
Trein naar de kust
Vanuit Curitiba met de toeristentrein richting de kust voor de geweldige uitzichten, volgens het boek. Maar om 8:15 was dat absoluut nog niet zo. Het was koud en mistig en we konden alleen maar iets zien als de ramen open stonden...alles behalve echt leuk. Helemaal omdat we diezelfde ochtend om 6:30 met de nachtbus aan waren gekomen en er om 10 voor 8 achter kwamen dat de trein 25 min al vertrok... Uit vermoeidheid en ballorigheid dan maar een foto gemaakt zonder uitzicht...
Baralacha Pas
De route van Manali naar Leh, de hoofdstad van Ladakh in het uiterste noorden van India, is werkelijk spectaculair. Het landschap is steeds wisselend en weergaloos. De wegen zijn heel ruig en in onze jeeps werden we urenlang flink door elkaar geschud. Het is onvoorstelbaar dat alle vrachtverkeer naar Leh ook over deze route moet. Onderweg naar Ladakh moeten een aantal imposante passen bedwongen worden, zoals de Rohtangpas, de Kunsum pas en - tussen Keylong en Sarchu - ook de Baralachapas (op deze foto) die 16500 ft hoog is, dus boven de 5000 meter.
Hupsakee!
Dat hoge bomen veel wind vangen, wist ik wel maar zo veel in zo'n korte tijd! De beste manier is dan om gewoon nog een fotootje te uplaoden;-) De Roodkruinscharrelaar (Coracias naevia) vind je vrijwel geheel afrika ten zuiden van de Sahara tot in Namibie en Transvaal. In vergelijking met andere scharrelaars zeggen de boeken dat zijn verenkleed wat saaier is maar ik vind ze nog steeds mooi gekleurd, met name als hij vliegt. Hij komt voor in droge doornenvelden en zoekt vanaf een top naar prooien zoals insecten, spinnen, scorpioenen en kleine hagedissen. Op deze foto gooit hij net een libel omhoog om hem daarna geheel door te slikken. Hij nestelt in natuurlijke holtes in bomen of gebruikt spechtengaten. Hij legt drie eieren en beide ouders verzorgen de jongen. Dat wil nog wel eens anders zijn in de vogelwereld.
Dood of voldaan
Toen ik deze leeuw langs de kant zag liggen dacht ik dat ie dood was, maar hij had zich helemaal volgevreten,helemaal voldaan, ze schrokken zich helemaal vol met zo,n dertig kilo vlees,waarom,het kan zijn dat ze de komende week helemaal niets te eten hebben,dus hamsteren ze zich volop,het nadeel is dat ze bijna niet kunnen lopen,ze hebben overal het schijt aan,hup liggen dan maar.
Camouflage
Deze foto is in 2008 gemaakt in het Krugerpark aan de bij Kruger fanaten beroemde S100 weg bij restkamp Satara. Over deze weg zijn de meningen erg verdeeld. De één vindt dat je alleen maar stof hapt van de auto's die voor je rijden, de ander zweert dat dit DE weg is om katachtigen te zien. Wij hadden het geluk om hier veel leeuwen te zien. Dit is er eentje van. Deze jonge mannetjesleeuw ligt heerlijk in het gras verscholen. Op deze manier is hij goed verborgen en kan hij rustig bekijken wat voor lekkers er allemaal voorbij komt.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
