Wanneer ik bij Pincio (een prachtige plek om de zon te zien ondergaan boven Rome) van bovenaf uitkijk over Piazza del Popolo, valt mijn oog op twee rennende meisjes. Ze spelen tikkertje, handjeklap en lachen zo hard dat ik ze hoog boven het plein nog kan horen.

Ik vond het een ontwapenend beeld. Ik dacht terug aan mijn eigen jeugd, hoe ik na het avondeten altijd nog even buiten mocht spelen in het late zonlicht. Deze meisjes spelen gewoon onbezonnen en zijn zich vast niet bewust hoe bijzonder het plein is waar ze zich op bevinden. Ze lijken alle drukte en mensen om zich heen niet eens waar te nemen. Daarom wachtte ik voor het maken van deze foto totdat er niemand anders in beeld was. Alleen zij tweeën en het plein. En het prachtige late voorjaarslicht dat door het rokje van één van de meisjes schijnt. Piazza del Popolo betekent in het Italiaans ‘plein van het volk’ en het maakt zijn naam waar.