Eenmaal uitgekeken vanaf de mooie uitkijkpunten vervolg je de slinger weggetjes naar beneden en zo komt er telkens weer een mooi strand aan je voeten. Zo ook het strand van Myrthos, waarbij alles zo wit is, dat een zonnebril geen overbodige luxe is. Voorheen had ik het niet zo op kiezels op het strand. Misschien omdat ikzelf in Nederland aan de kust woon en dat zand nou eenmaal fijn voelt aan de voeten. Toch had het wel iets die kiezels. Wij waren hier de eerste week van oktober, wat één van de laatste weken van het (toeristen)seizoen was. Dat was geen verkeerde keuze. Zo had je dit strand bijv. helemaal voor jezelf.