“Trrrek maarr aan het touuwtjeeehhh…”
…hoor ik een kraakschurende stem vanuit.. eh.. ja.. van waar eigenlijk?

“.. dann gaatt de deurr vanzelf opennn…”
"What the f#ck is dit?"

“Komm maarrrr liefjeeehhh…” kraskermt de stem verder…
“Ja ammehoela.. heb je die doodshoofden gezien?”, denk ik bij mezelf…toch wel enigszins verontrust om me heen kijkend…

“Weess niett bangg…” schraapt de Eucalyptaïsche stem…
Ik besluit het zekere voor het onzekere te nemen en laat de halfgroenverroeste poortdeuren in hun grijsgrauwe bedoodshoofde betonstaanders voor wat ze zijn en keer terug op mijn schreden.
Dit bemoste mystieke stukje Maldegem moet het maar even zonder mij doen….

Brrrr…