Afgelopen zomer traden we met mijn band op in het Bazel park in Antwerpen, een prachtig park, waar bruiloften en culturele evenementen worden gegeven. Wij waren onderdeel van een tribute festival van belangrijke bands uit de jaren 70/80 en in het kasteeltje mochten we dineren. het festival werd op het terrein er tegenover gehouden.

Op de plaats van het huidig kasteel stond reeds in de 10de eeuw een burcht, deel uitmakend van de versterkingsgordel aan de Scheldeoever (andere burchten te Kruibeke, Rupelmonde, Temse). In 1238 legt Raas van Basele de funderingen van het nieuwe versterkt kasteel dat in 1510 gekocht wordt door Lieven van Pottelsberghe, heer van Vinderhoute, raadsheer van Keizer Karel. Na zijn dood gaat het over naar zijn zoon Frans die kinderloos sterft, zodat het in handen komt van diens moeder die het overmaakt aan haar broer Servaas van Steelant. In 1562 wordt een kapel in het kasteel ingericht. Marnix van Sint Aldegonde stookt het in 1583 af: de ophaalbrug en de linkervleugel brandden gedeeltelijk uit. De wederopbouw gebeurde in 1590 door Servaas van Steelant: de linkervleugel werd hoger opgetrokken en kreeg nieuwe, ruimere vensters, een schilddak zonder kantelen en voorzien van kleine dakkapellen. De ophaalbrug werd vervangen door een houten brug die in het water rustte op houten pijlers en uitliep onder een brugpoort bezet met een kleine lantaarntoren. De beschadigde kasteeltoren verloor zijn kantelen en schietgaten en kreeg een achtkantige toren met naaldspits. De wachttoren buiten de wallen verloor eveneens zijn kantelen, die vervangen werden door een kegelvormige spits met lantaarn.

In 1803 hebben verbouwingswerken plaats naar ontwerp van architect Jean Baptiste Pisson: de wal werd gevuld met aarde die werd aangebracht uit de dreef (vandaar haar diepteligging) en uit het park waardoor de vijvers werden vergroot. De rechthoekige vensters werden uitgebroken en vervangen door renaissance-boogvensters. Nieuwe verbouwingswerken volgen in 1811 door architect F. Verly: zijn bedoeling was de gotiek en het middeleeuws cachet te behouden en daarom moesten de twee kasteelvleugels tot een eenheid worden gebracht. De pas aangebrachte renaissance vensterbogen werden dichtgemetseld en vervangen door neogotische spitsboogramen; het schilddak van de linkervleugel werd vervangen door een topgevel waarachter een zadeldak; deze vleugel kreeg ook een rond, overkragend hoektorentje naar analogie met deze op de drie andere hoeken van het gebouw. De trappen van de rechtervleugel werden verwijderd en beide vleugels werden versierd met hogels en een kruisbloem als topstuk. De effen muur waar vroeger de brug in uitliep werd uitgebroken en vervangen door een halfronde voorbouw met spitsboogramen, om beide vleugels te verbinden. In 1850 werd de rechtervleugel, volledig symmetrisch aan de linker, met één verdieping verhoogd. Nieuwe veranderingen onderging het kasteel in 1906: de rechter puntgevel kreeg zijn oorspronkelijk uitzicht weer en werd opnieuw een trapgevel. De linker gevel aan de oostzijde wordt vervangen door een in bak- en natuursteen die op een rondboogarcade in het water rust. De kapel wordt voorzien van een uitspringend koortje met drie spitsboogramen met zandstenen monelen. Binnen wordt onder meer de vestibule in directoirestijl aangekleed en worden de appartementen in de oostelijke vleugel ingericht in zogenaamde Vlaamse renaissancestijl met cassettenplafonds.

bron internet