De weg van Antalya naar Konya kent behalve de bergweg door het Taurusgebergte ook vlakke stukken. Maar de weg is overal uitstekend te rijden.
In gedachten ga ik hier steeds naar de film “Once Upon a Time in Anatolia" van de Turkse meester Nuri Bilge Ceylan. Deze werd in 2012 op het festival van Cannes bekroond met de op een na belangrijkste prijs van het festival. Gezien? In de film rijden drie politiewagens een nacht lang kriskras door het mooie Anatolië op zoek naar het lichaam van een vermoorde man. Een roadmovie, misdaadfilm en karakterstudie: 'een vleugje Tsjechov en pure poëzie'. 'De film is prachtig gefotografeerd, uitgekiend gekadreerd en even spectaculair als ingetogen geacteerd' aldus de recensist.
‘Alles heeft een reden,’ zegt de in het leven teleurgestelde commissaris, ‘alsof het is voorbestemd.’ schitterend