Drenkelingen en miljoenen natte Kippen? Dan is er een Baci nodig.
Luang Prabang
Laos
Fransvdg
Drenkelingen en miljoenen natte Kippen? Dan is er een Baci nodig.
In de zomer van 2006 maakte ik een groepsrondreis door Noord-Thailand, Laos en Cambodja.
Onze reis over de rivier de Mekong vanuit Bokeo in het noorden van Laos naar de mooie stad Luang Prabang zal ik nooit vergeten. Djoser had bij deze reis (ongeveer zes uur varen) gekozen voor snelle open boten. Dat is erg leuk bij mooi weer, maar niet als het regent, wat zeg ik: giet! Alleen mijn haar was nog redelijk droog, omdat we een grote helm op moesten. Maar verder kwamen we als verzopen katten aan.
Toch kan het altijd erger: voor vier van onze groepsgenoten verliep deze reis echt dramatisch. Hun boot sloeg namelijk om in de Mekong, doordat er drijfhout in de schroef van de buitenboordmotor belandde. Dat was wel even paniek. Gelukkig had iedereen een reddingvest om. Ze bleven dus drijven. En hun boot zonk gelukkig niet. Iedereen kon gered worden en daarna in één van de overige boten mee verder. Maar voor hun bagage was dit voorval funest: alles doorweekt en bijna alle elektronica in hun bagage naar de gallemiezen. Alleen een Braun haartrimmer overleefde de onderdompeling in de Mekong…..Daar kan ik dus reclame voor maken.
Foto's van de scheepsramp zelf heb ik niet. Ik was toen nog geen Reisreporter, dus het kwam niet in me op om meteen te fotograferen. Dat zou trouwens in de stromende regen ook niet best voor mijn camera zijn geweest....
Je snapt dat we bij aankomst in ons hotel flink wat extra werk hadden: alle bagage moest drogen en een flink deel kon zo naar de wasserij. Zeiknatte boeken waren niet meer te redden en bijna iedereen moest zijn Kippen drogen. Kippen drogen? Ja, het geld in Laos heet Kip. Voor weinig dollars ben je daar al miljonair. Dus miljoenen natte Kippen moesten in de hotelkamers gedept en uitgestald worden, want de Laotianen ontvangen liever droge Kippen. En daar geef ik ze gelijk in.
Al snel was het bericht van onze ramp-reis bekend in Luang Prabang. De lokale reisagent zat er danig mee in zijn maag. Hij organiseerde voor de vier drenkelingen en ook voor ons, de reisgenoten, op de dag erna een Baci-ceremonie.
Volgens oud geloof in Laos bestaat de mens uit 32 organen. Vitale krachten moeten ons zo beschermen dat er harmonie en evenwicht in ons lichaam blijft bestaan. Je begrijpt dat de harmonie en het evenwicht bij onze vier groepsgenoten flink verstoord was. En wij waren ook geschrokken: dus een baci-ceremonie moest onze vitale krachten weer op gang helpen. Dat gebeurde met behulp van gebed, gezang, een maaltijd en door witte katoenen draadjes om onze polsen te binden. Die draadjes moesten we negen dagen omhouden en ook daarna nog zuinig bewaren. Deze ceremonie kwam echt hartverwarmend over. Ons geestelijk evenwicht herstelde zich en we konden zonder verdere rare toestanden onze reis heel mooi afmaken.
Foto's
