Drakensbergen

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Drakensbergen image

Potholes, hiken en chillen (deel 1)

Drakensbergen
Zuid-Afrika
Kymmie

Potholes, hiken en chillen (deel 1)

Na ons wilde avontuur in het Kruger Park werd het tijd om de rust op te zoeken. Maar niet voordat we eerst 800km af zouden leggen. Een afstand van Zwolle naar München voor de beeldvorming. Daar draaien wij onze hand niet voor om….of toch wel? Al snel begon het te miezeren toen we het Kruger Park verlieten. Een heel groot gedeelte van de reis ging door Zululand. Onderweg zijn we ergens gestopt om te tanken en naar het toilet te gaan. Een onbewust goede keuze, want we bleken gestopt te zijn bij een vrij luxe game resort. Na ons bezoek aan het toilet vroeg een man ons of we al achteren geweest waren. Huh? Wat was daar dan te zien? Nou 3 kleine baby tijgertjes!!! Wat een schatjes. Zoiets vindt je niet snel in Nederland ;-)

Veel meer schattigs zijn we onderweg niet meer tegen gekomen en het weer werd er ook niet beter op. De wegen hier zijn wel fantatisch!! Je mag met 120km/u door de bergen scheuren. Let op, wel geheel op eigen risico. Er zijn wat kleinigheidjes die je tegen kunt komen. Varierend van overstekend wild zoals koeien, geiten en apen tot overstekende mensen. Ook kunnen er hier en daar wat gaatjes in de weg zitten. Soms ter grootte van een tennisbal, maar meestal toch echt wel minimaal de grootte van een skippybal!! Mocht je het gat te laat ontdekken, dan tanden op elkaar en hopen dat de banden heel blijven en je uitlaat blijft hangen. Soms gebeuren er ook wel eens ongelukken. Dan rijdt er een soort geldtransport autootje tegen de zijkant van een berg omhoog en belandt hij op z’n dak. Be warned!!!

Met al deze informatie op zak reden we richting de Drakensbergen. De kans was groot dat we in het donker aan zouden komen. Op zich is dat nog niet eens zo’n heel groot probleem. Maar voeg daaraan toe een dikke mist en miezerregen en de chaos is compleet. Gaten in de weg, overstekende dieren, mensen doodleuk wandelend langs de weg, pikke donker, ruitewissers op en neer en amper wat zien. Hmm……Ik kan je zeggen, dat is doodvermoeiend rijden!! En al helemaal nadat we al 11 uur in de auto zaten. We waren dan ook blij toen we heelhuids bij onze B&B aankwamen in Underberg. Aanbevolen door één van de Zuid Afrikanen die ik hier ken. Het was een schattige B&B gerund door 2 lesbische dames met 2 donkere kinderen. We vroegen ons af wat dat hier in een land als dit teweeg zou brengen. Heel openlijk vertelde ze erover, hoe mensen naar hun keken en wat ze ervan vonden. Pfff, deze dames hebben behoorlijk wat meegemaakt. Maar daar in Underberg konden ze redelijk vrij leven en werd het over het algemeen geaccepteerd. Dit is nou het mooie van slapen bij lokale mensen ipv leven in hotels en niet weten wat er allemaal gaande is in het land. In de korte tijd dat we hier zijn, merken we al behoorlijk veel verschillen op tussen bepaalde staten, zowel in hun opvattingen als hun manier van leven. Wel een hek met stroom om het huis, of slechts een laag afscheidingshekje. Wel in het donker over straat of voor het donker thuis zijn. And so on.
Po
De bedoeling was dat we zouden gaan hiken in de Drakensbergen. Maar ik was een beetje bang voor het weer. Gelukkig zat het weer ons mee en konden we ons gereed gaan maken voor de tocht. Al vanaf de landing in Johannesburg had ik last van dikke opgezette benen en voeten. Ik hield ontzettend veel vocht was en voelde me bijna een olifantje. Ik besloot aan te kijken of het zo zou blijven, maar helaas kwam er geen verbetering in. De dame van de B&B had wel een plastablet voor me. Ik mocht geen cola meer drinken maar mocht alleen nog maar water drinken. Op de route naar het park waar we gingen wandelen hebben we snel nog wat water ingeslagen. Na ons ingecheckt te hebben bij de parkrangers zijn we mèt wc-rol de bergen in gegaan. Het resultaat van de plastablet was dat ik een onzettende zeikerd werd. Om het half uur kon ik door m’n hurken ;-) Dat was vermoeiender dan de tocht zelf. Rugzak af, trui van m’n middel af, broek omlaag, broek omhoog, trui weer om en rugzak weer op. En ja, we hebben netjes het wcpapier in een zakje mee terug genomen!!!