In het donker ziet alles er anders uit ofwel sleep well
Fish River Canyon
Namibië
Ivonne
In het donker ziet alles er anders uit ofwel sleep well
Sleep well…..
2010. Door een uitgelopen klus van mijn man is met z’n tweetjes reizen geen optie meer dus besluiten we met een groepsreis op pad te gaan. De reis zal ons van de Victoria Falls naar Kaapstad brengen. Een geweldige reis met vele prachtige natuurwonderen in vier verschillende landen. Een lange Afrika wens gaat in vervulling.
De organisatie is “bekend” via een vriend van ons die er met plezier mee op pad is geweest dus we boeken zonder nog een keer na te denken want de reis ziet er geweldig uit. Als we de eerste informatiebrief krijgen schrikken we wel; hij staat vol met spelfouten. Tijdens het reizen blijkt dat de organisatie van de reis soms wel te wensen over laat. Wat we zien is echter geweldig en het gezelschap prima dus we laten onze reis zeker niet bederven.
Eén van onze overnachtingsplekken is in het Hardap Resort. De naam van dit door de Namibische staat beheerde complex klinkt goed. We hebben een eenvoudig huisje en de omgeving is prima. Een groot stuwmeer, bavianen, klipdassies.
Het zwembad is groen uitgeslagen en grote groepen schoolklassen op excursie zwemmen gekleed in het water. Zij liever dan wij. Avondeten met de groep, wij zijn de enige gasten dus wel een beetje saai in dit grote complex. Na een tijd natafelen gaan we terug naar het huisje, nog een tijd lopen met de zaklantaarn door het spannende duister.
Als we de deur van het huisje open doen kijken we onze ogen uit….vele tientallen, bijzonder grote, kakkerlakken rennen aan alle kanten door de kamer. Ze lopen over het plafond, de vloer, de muren, het bed. We reizen al langer en hebben best weleens een kakkerlak gezien, maar zoveel. Ik til mijn rugzak op en direct schieten er een aantal kakkerlakken over mijn armen richting hoofd en rug. Nu kan ik het niet meer stilhouden en gil als een schoolmeisje. Wat nu?
De receptie is gesloten, dus dan maar de reisbegeleider bellen of die nog iemand kan bereiken. Als de reisbegeleider niet opneemt bellen we onze (Zuid Afrikaanse) chauffeur. Als deze komt kijken valt zijn mond open van verbazing en probeert hij met zijn schoen een paar kakkerlakken te doden. Dat scheelt er weer twee! Alle drie staan we te rillen van al dat gekrioel. Een hagedisje is al bezig de eerste doden op te smikkelen (en ik denk ; die komt hier vaker) als we verder brainstormen. Ik vraag aan de chauffeur of we dan in de bus kunnen slapen want in de kamer liggen dat ga ik echt niet doen.
Spontaan stelt hij voor dat mijn man bij hem kan slapen en ik klop aan bij onze enige vrijgezelle dame die mij met open armen ontvangt. Dankzij deze geweldige schatten hebben wij toch nog een goede nachtrust.
De volgende ochtend doe ik de deur van het huisje open en gluur voorzichtig om het hoekje. De kamer ziet eruit alsof er niets aan de hand is, de rust is wedergekeerd. We pakken snel onze rugzakken uit de kamer, gooien ze buiten op de grond en schudden de inhoud eruit. Zucht, ook daar niets meer te zien.
Als we met de groep vertrekken leggen we een klacht neer bij de receptie met de hoop dat ze er wat aan doen. Ik heb mijn twijfels.
Nu ik dit schrijf ben ik weer even wezen googelen naar het resort en zie dat de kakkerlakken en bavianen het zwaar krijgen.
Op de site zie ik: Hardap Resort
Closed for renovations till further notice
Ik hoop dat het ze lukt de boel op te knappen, dat verdient de plek wel.
Sleep well everybody!
Achteraf hebben we spijt dat we geen foto hebben genomen van de kakkerlakken maar op dat moment kwam het niet n onze gedachten op. De foto's geven een idee van de plek war het huisje staat.
Foto's
