Op de vlucht

Door: TravelManiacs

Geplaatst op Dec 10, 2013

Na drie uur bivakkeren laten we de Gabonese ambassade voor wat ‘ie is. De waslijst aan eisen hebben we genegeerd en de ijskoude en onbeschofte medewerker getrotseerd. De ambassadeur geeft hoogstpersoonlijk groen licht voor een visum. Maar we hebben geen zin om er een week op te wachten. Kameroen heeft ons weinig goeds gebracht en het is tijd om een nieuw land te ontdekken. We gaan het aan de grens proberen. “Onmogelijk voor jullie om daar een visum te krijgenâ€￾, zegt de ambassademedewerker met een cynisch lachje.

Reisgenoot
Ik vertel Brendan, een Canadese reisjournalist, van ons plan. Hij reist op een Malinees brommertje door een deel van Afrika en we hebben elkaar in Nigeria voor het eerst ontmoet. Verbazingwekkend genoeg heeft hij zich laten afschepen bij de ambassade, maar nu gaan zijn ogen twinkelen; “Ik ga met jullie mee!â€￾

De rivier Ntem vormt de grens tussen Kameroen en Gabon. De douanebeambte heeft een prachtige werkplek in zijn openluchtkantoortje. “Hebben jullie geen visum?â€￾ vraagt hij verbaasd. “De ambassade heeft ons hierheen gestuurdâ€￾ verklaren wij met ons meest onschuldige gezicht. Dat is voldoende om een formuliertje te mogen invullen. “Inleveren bij het immigratiekantoor in Bitam, daar krijgen jullie je visumâ€￾, legt hij uit.
En zo gebeurt het ook; men kijkt totaal niet op van ons visumverzoek en er worden geen moeilijke vragen gesteld. Opgetogen lopen we met ons visum de deur uit. Hoezo onmogelijk?!

Uitbundig oerwoud
De weg naar Lopé slingert dwars door het oerwoud. Het uitbundige groen verveelt geen seconde en steekt prachtig af tegen het bruine zandpad dat we urenlang volgen. Lees het hele verhaal >

Foto's

ed68c.jpg

TravelManiacs