Havana, aankomst en cultuurshock
Havana, aankomst en cultuurshock
29 augustus was het voor ons zover, aankomst in Havana. Veel voorbereiding daar we het leuk vonden zelf alles wel te regelen, uit te zoeken etc. De moeite waard!
Veel vrienden hadden de aflevering "Oplichters in het buitenland" gezien welke over Cuba (speciaal Havana) ging. De angst werd ons ingepraat met geld wisselen, problemen over land in te komen en waar vindt je ergens de echte sigaar.
Bij aankomst op het vliegveld ga je een lange procedure in met visum check, check van documenten die je in het vliegtuig ontvangt, scan en daarna je bagage.
Zodra je het vliegveld uitloopt staan er taxi's klaar, tientallen Cubanen en daar tref je ook het wisselkantoortje aan. Onze tip hier:
Wissel 100,- om voor je eerste 1 a 2 dagen (taxi naar casa/hotel, wat eten en drinken). Daarmee kom je echt wel een dag door. Banken zijn 6 dagen per week open en in Havana zijn veel banken te vinden. Ga in de ochtend, je geld wordt rustig geteld en je krijgt de wisselkoers van die dag. Duurt niet al te lang en je weet zeker dat het wisselen goed gaat.
Dit leerde wij pas achteraf toen bleek dat geld wisselen makkelijk gaat.
Taxi naar je hotel vanaf het vliegveld, de Cubanen vragen standaard 25 CUC en iedereen die aankomt vindt het een schappelijke prijs. Na je eerste dagen ga je leren dat 25 cent ook al veel fooi is in de ogen van een Cubaan.
De taxi naar onze eerste casa, realisatiemomentje dat de old timers daar echt rondrijden, sommige erg mooi, sommige totaal versleten.
Bij de casa aangekomen, geen stroom, de weg lag open, geen engelssprekende mensen aanwezig en geen ramen in de kamer. Waar we waren beland, geen idee. Doodop en met zaklampje snel wat douchen en maar slapen. Zonde airco is dat een behoorlijke opgave.
De volgende ochtend zien we Havana bij daglicht, een cultuurshock, de foto's in de reisgidsen zijn (letterlijk) kleurrijker dan de werkelijkheid. Om 10u in de ochtend krijg je je eerste mojito in je hand gedrukt en vlees wordt in de (dan al snikhete) zon verkocht.
Al snel leren we dat op de stoep lopen in Havana niet de meest veilige optie is. Er vallen met regelmaat stukjes beton/steen of hout naar beneden. Beter loop je gewoon op de weg.
Tussen de auto's, paarden, fietsen en andere Cubanen.
De stad is op zijn eigen manier mooi, maar de eerste dagen was het moeilijk genieten van, de armoede die duidelijker is dan dat je verwacht, kinderen die nog nooit een pizza hebben gegeten. Je weg zoeken in de stad is niet makkelijk. Een paladar is niet makkelijk te vinden, vraag dit aan de mensen in de casa of ze je naar een goede Paladar kunnen wijzen (als je niet in de casa zelf eet).
Onze casa verkocht zich als hotel, maar de eigenaresse woonde in Duitsland, de medewerkers waren aardig, maar niet de commitment met de gasten die andere casa's wel bleken te hebben.
Ook kwamen we er (toen we eindelijk stroom hadden) achter dat de badkamer niet schoon was, de bedden waren we niet helemaal over uit of we daar nu wel of niet graag in lagen.
De eerste dagen is het moeilijk wennen en we kunnen na 2 volle dagen door de stad heen lopen eigenlijk niet wachten tot we onze huurauto kunnen ophalen en naar onze volgende bestemming kunnen afreizen. Na 2 dagen zonder stroom, airco, opengebroken straten, lawaai midden in de nacht kijken we uit naar natuur en rust. Over 3 weken zijn we terug hier en kunnen we nog de dingen doen die we nu niet hebben gehaald.
Voor ons is dit de eerste paar dagen kennismaken met de cultuur, manier van reizen, hoe werken de verschillende valuta (al hebben we dat nog niet helemaal ontdekt en zullen we daar later nog mee te maken krijgen).
Op 1 september gaan we onze auto ophalen, met de nodige vertraging, gaan we onderweg. Havana laten we met een kaart en navigatie (Pocket Earth Pro) rijden we naar Las Terrazas. Voglende Blog, de natuur, en rust van het westen van Cuba!