De wandelroute over het Adolf Munkelpad is heel populair.
Vandaar loop je er op mooie dagen nooit alleen.
Dus toen Murielle onderweg moest plassen zocht ze een plekje in het bos, enkele meters verwijderd van het pad.

"Kom eens kijken", zei ze toen ze eenmaal uit mijn gezichtsveld was verdwenen.
"Maar ik heb jou toch al vaker zien plassen", antwoordde ik onnozel.
Dat bedoelde ze echter niet.
Iets verder op waren een paar kleine watervalletjes te zien. Niet zichtbaar vanaf het wandelpad.

"Dat past mooi in het maandthema Verborgen Wateren" riep ik toen ik het statief uitklapte.
Al waterend keek ze me vragend aan.